انشای یک صفحه ای برای مدرسه با موضوع کبوتر

اگر من یک کبوتر بودم پرواز در مناطق شهری را دوست نداشتم زیرا وجود ساختمان های بلند، باعث می شود گاهی به شیشه پنجره ها برخورد کنم یا از همه مهمتر با آلودگی هوا که در شهرها وجود دارد تا یک قدمی خود را هم نمیتوانم ببینم و بدتر از آن، نمی توانم به درستی نفس بکشم.

کبوتر بودن حتما حس و حال عجیبی دارد، فکر کنید بالی برای پرواز داشتید و می توانستید از زمین به سوی آسمان آبی پرواز کنید، اوج بگیرید و به هر کجا که می خواستید به آسانی پر بکشید. اگر من یک کبوتر بودم دوست داشتم به مناطق دور دست، دشت های زیبا، جنگل های سرسبز و حتی بر فراز دریاها و دریاچه ها پرواز کنم و از بالا به نظاره آن ها بپردازم.

هنگامی که از بالای دریا گذر می کردم به تلاطم دریا و حرکت ماهیان نگاه می کردم و به صدای امواج گوش جان می سپاردم و کمی ارتفاع پرواز خود را کم می کردم تا به آب نزدیک تر شوم. یا زمانی که هوا طوفانی است پرواز کنم و خود را به دست باد بسپارم تا من را به هرکجا که می خواهد ببرد و بتوانم حس لذت بخش رهایی را تجربه کنم.

اگر من یک کبوتر بودم دوست داشتم به جمع کبوتران حرم امام رضا ع بپیوندم و در کنار آن ها و بر روی گنبد حرم ایشان بنشینم و از فضای معنوی آنجا لذت ببرم. یا برای زیارت همراه با دیگر کبوتران دور تا دور حرم پرواز می کردم و می چرخیدم. و زائرانی را که از نقاط دور و نزدیک به زیارت این امام رئوف آمده اند را تماشا می کردم. و هنگامی که آن ها با دلی شکسته مشغول به دعا و نیایش بودند در کنار سجاده نمازشان می نشستم و زمزمه هایشان را با امام رضا ع گوش می دادم، تا همراهشان اشک بریزم و دعا کنم.

تکفارس آی آر

و بعد از این همه گشت و گذار، زمانی که در مسیر برای استراحت توقف می کردم، به دیگران از خاطرات سفرهایم و مکان های دیدنی که در راه دیدم می گفتم و شور و لذت رفتن به سفر را در آن ها بیدار می کردم و تجربیات خود را در اختیار آن ها قرار می دادم.