فهرست وقایع و رویدادهای تاریخی مهم ۱۲ فروردین

۱۳۵۸م:دوازدهم فروردین ۱۳۵۸ هجری خورشیدی (۱۹۷۹ میلادی و امسال مصادف با یکم آوریل) اعلامیه رسمیت یافتن نظام جمهوری اسلامی در ایران، که به امضای آیه الله روح الله خمینی انتشار یافته و در روزنامه های تهران به چاپ رسیده بود با این جملات آغاز می شد:

"جمهوری اسلامی را اعلام می کنم. شما با رای قاطع خود به جمهوری اسلامی؛ حکومت عدل الهی را اعلام کردید، حکومتی که در آن اقشار ملت به یک چشم دیده می شوند و نور عدالت الهی برهمه و همه به یک طور می تابد و باران رحمت قرآن و سنت بر همه کس به یکسان می بارد. مبارک باد برشما که در آن اختلاف نژاد مطرح نیست و همه برادر و برابرند.".

اعلامیه چنین ادامه می یافت:

"مبارک باد بر شما روزی که در آن، تمام اقشار ملت به حقوق حقه می رسد. کشور از دست چپاولگران و غارت پیشگان نجات یافت. مقدرات خودرا به دست گیرید. مجال به فرصت طلبان ندهید. نگذارید نفتخواران و مفتخواران به صفوف فشرده شما رخنه کنند.".

در این اعلامیه اساسی که به صورت یک سند در تاریخ ایران باقی خواهد ماند و به آن استناد خواهد شد همچنین آمده بود که «۱۲ فروردین» که روز تحقق حکومت الله است از بزرگترین اعیاد مذهبی و ملی ما است و ملت ما باید این روز را جشن بگیرد و زنده نگهدارد.

تکفارس آی آر

طبق اصول و قواعد متداول [استاندارد جهانی]، این اعلامیه که پایه و زیربنای جمهوری اسلامی و حکم به اجرا درآمدن این نظام است باید سرلوحه برنامه و کار مقامات جمهوری اسلامی باشد و مفاد آن با دقّت تمام به اجرا درآید و در رعایت آن یک لحظه غفلت نشود. به عبارت دیگر؛ در جمهوری اسلامی نباید نفتخوار، مفتخوار و فرصت طلبی تحمل، و تبعیض مشاهده شود و از آنجا که طبق این اعلامیه افراد ملت باید به یک چشم دیده شوند، لذا در جمهوری اسلامی ایران نباید طبقه خواص و آقازاده و از این قبیل وجود داشته باشد و از امتیازهایی برخوردار شوند. باید اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی مصوب دی ماه ۱۳۵۸ (دسامبر ۱۹۷۹) که در چارچوب اعلامیه ۱۲ فروردین تدوین شده اند مطلقا نقض و یا نادیده گرفته نشوند. باید دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران دارای یک دادگاه قانون اساسی باشد. اصل ۳۰ قانون اساسی حکم به رایگان بودن آموزش و پروش می دهد که در نظام پادشاهی از سال ۱۳۵۳ (۱۹۷۴ میلادی) چنین بود و مطلقا رایگان و یکنواخت. ولی اینک می بینیم که ایران دارای هزاران مدرسه پولی حتی در دوره تعلیمات عمومی شده است. اصل ۴۴ بدون رفراندم، در مواردی تغییر مسیر داده و …. در اعلامیه دوازدهم فروردین، اطلاق حکومت عدل الهی به «جمهوری اسلامی ایران» موضوعی است بسیار مهم که باید گوش و چشم مقامات دولت به آن باشد، زیرا که مسئولیت اجرا با ایشان است.

در اجتماعات پس از انتخابات خرداد ۱۳۸۸ (ژوئن ۲۰۰۹) شعارهایی هم برتاکید در رعایت اعلامیه ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ آیه الله خمینی در برقراری نظام اسلامی و نیز اصول قانون اساسی داده شد.

رفراندم مربوط به تغییر نظام حکومتی، روزهای دهم و یازدهم فروردین برگزار شده بود. احمد صدر حاج سیدجوادی وزیر کشور وقت (دولت موقت به نخست وزیری مهدی بازرگان) نیز ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ اعلامیه جداگانه ای منتشر ساخته بود. طبق اعلامیه دولت موقت، در رفراندم ۲۰ میلیون و ۲۸۸ هزار تن (۹۸ و دو دهم درصد آراء) به حذف سلطنت و برقراری نظامی اسلامی «بله» و ۲۴۱ هزار تن «نه» گفته بودند.

۲پیش ازمیلاد:مورخان رویدادهای قرون قدیم مرگ فرهاد چهارم شاه ایران از دودمان اشکانیان را ۳۱ مارچ سال دوم پیش از میلاد نوشته اند. وی به دست همسر ایتالیایی خود ترموزا Thermusa (ترموسا) مسموم شده بود. در مسموم کردن فرهاد چهارم، فرهادک پسر فرهاد چهارم با مادرش همدست بود. شماری از مورخان، مرگ فرهاد چهارم را دوم و یا سوم آوریل (۱۳ فروردین) نوشته و افزوده اند که این مادر و فرزند به بزرگان ایران گفته بودند که نحوست ۱۳ باعث مرگ فرهاد چهارم شده است. استناد بیشتر مورخان، نوشته های Josephusژوزفوس (یوسف بن ماتیتیاهو) مورخ یهود (متولد سال ۳۷ و متوفا در سال ۱۰۲ میلادی) بوده است. داستان ازدواج فرهاد چهارم با ترموزا از این قرار گزارش شده است:

www.takfars.ir

درپی شکست کراسوس فرمانده و کنسول (عضو شورای ریاست جمهوری روم) در جنگ حرّان در سال ۵۳ پیش از میلاد از «سورنا» اسپهبد نامدار ایران و کشته شدنش، پرچمهای روم به دست ایران افتاد و باعث اندوهی دیرپا در ایتالیا شد. اگوستوس امپراتور روم (از سال ۲۷ پیش از میلاد به مدت ۳۱ سال) پس از احراز مقام ریاست روم (با رای سنا که این رای گیری هر چند سال یک بار تکرار می شد و دوران امپراتوری محدود نبود) برای پایان دادن به این اندوه رومیان که روحیه خود را از دست داده بودند با دولت ایران وارد معامله شد و قرار شد که پرچمها را از ایران بخرد و پول را به اقساط بپردازد. وی برای خرسند ساختن فرهاد چهارم که با این معامله موافقت کرده بود یک دختر ایتالیایی را هم برای وی فرستاد. فرهاد فریفته این دختر شد و با او ازدواج کرد و نامش را ترموزا گذارد (برخی از مورخان نوشته اند که این دختر از ایتالیا دارای این نام بوده که اسم یک الهه زن است).

به نوشته پاره ای از مورخان، ترموزا (ترموسا) درعین حال جاسوس دولت روم بود و ماموریت تلقین کردن (خط دادن) به فرهاد چهارم را داشت. این زن از فرهاد چهارم دارای پسری شد که نامش را «فرهادک» گذاردند. فرهاد از زن قبلی خود و نیز کانکوباین هایش (صیغه هایش) پسران دیگری داشت. ترموزا برای اینکه پادشاهی به پسر خودش برسد و در عین حال خدمتی هم به وطن اصلی کرده باشد به شوهر تلقین کرد که پسران بزرگتر را که بیم کودتا کردنشان می رود به شهر رم بفرستد تا در عین حال با طرز زندگی رومیان و فنون نظامی آنان آشنا شوند. فرهاد پذیرفت، ولی پسران او از آن پس عملا گروگان دولت روم بودند. در این میان ترموزا از فرصت استفاده کرد و با کمک پسرش (!) شوهر را مسموم ساخت و بزرگان ایران مجبور شدند که فرهادک را که تنها فرزند در دسترس بود به نام «فرهاد پنجم» به شاهی منصوب کنند. امپراتور روم پس از شنیدن این خبر، نوه خود «کایوس» را برای گفتن تبریک روانه تیسفون کرد. فرهاد پنجم به توصیه مادر تا کنار رود فرات (تیسفون در ساحل شرقی دجله است) به استقبال کایوس رفت و در اینجا از دعاوی ایران بر ارمنستان گذشت. ترموزا و کایوس به فرهاد پنجم تلقین کرده بودند که ارمنستان عامل اختلاف دو امپراتوری روم و ایران است و تا زمانیکه تحت قیمومت ایران باشد و شاه آن را سنای ایران (مهستان) انتخاب و اعزام دارد این اختلاف وجود خواهد داشت و صلح و صفا دوام نخواهد آورد و فرهاد پنجم پذیرفته بود.

این اشتباه فرهاد پنجم موجب افسردگی و رنجش بزرگان ایران شد و ضرب سکه با تصویر مادر و پسر که قبلا در ایران رسم نبود (و حکایت داشت که مادر شریک سلطنت فرزند است)، این افسردگی را به خشم مبدّل ساخت. سران ایران از طرز تفکر فرهاد پنجم هم که (تحت تاثیر مادر) به یونانی ها نزدیکتر از ایرانی ها بود ناخرسند بودند طرح برکناری او را به مهستان بردند و کارهایی را که مادر او ترموزا به سود رومیان انجام داده بود ضمیمه طرح کردند که تصویب شد و یک شاهزاده اشکانی دیگر را به نام «ارد دوم» به شاهی ایران برگزیدند که یک نظامی خشن و سختگیر و قانونگریز بود. فرهاد پنجم نزدیک به چهار سال سلطنت کرده بود. مورخان آن عصر و از جمله ژوزفوس اشاره دیگری به ترموزا نکرده اند و احتمالا به رم بازگشته بود زیرا که چهار سال پس از برکناری فرهاد پنجم، پسران فرهاد چهارم که در شهر رم بودند به ایران بازگشتند و بعدا یکی از آنان شاه ایران شد.

ژوزفوس که درجوانی یک افسر یهود بود، پس از این که در جریان محاصره اورشلیم به دست رومیان افتاد و مدتی در رم زندانی بود به مطالعه و تاریخ نگاری پرداخت و پنج کتاب تاریخ درباره رویدادهای وقت از او باقی مانده است که اشارات فراوان به ایران دارد.

در سال ۱۹۳۹، یک هیات باستانشناسی فرانسوی مجسمه نیم تنه ترموزا را در کاوش های خود در منطقه خوزستان به دست آورد که در تهران در موزه قراردارد .

۱۹۴۱م:رشید عالی الگیلانی ناسیونالیست عراقی و سیاستمداری که از سیاستهای آلمان ناسیونال سوسیالیست (دولت نازی) هواداری می کرد اول آوریل ۱۹۴۱ (۱۲ فروردین ۱۳۲۰) با کمک واحدهای نظامی چهار افسر ارشد و حمایت مفتی فلسطین در عراق کودتا کرد و با فراری دادن نایب السلطنه این کشور به سفارت آمریکا در بغداد زمام امور عراق را به دست گرفت. وی پیشتر هم دو بار نخست وزیر عراق بود. ملک غازی پادشاه عراق در همان زمان در یک حادثه اتومبیل کشته شده بود و پسرش فیصل دوم را که کودکی بیش نبود برجایش نشانده بودند.

رشید عالی پس از اطلاع از انتقال نایب السلطنه از سفارت آمریکا به یک پایگاه هوایی انگلستان در عراق (حبانیه)، دستور حمله به این پایگاه را صادر کرد. دولت انگلستان که از دست رفتن عراق در جریان جنگ جهانی دوم را برای خود یک فاجعه می دانست ژنرال «آرکادی واولArchibald Wavell» فرمانده نیروهای آن کشور در هند را مامور سرکوب رشیدعالی و همدستانش کرد. انگلستان همچنین به سبب نزدیک شدن دولت ایران به آلمان و پیش بینی برخورد نظامی با دولت تهران، عراق را لازم داشت تا از خاک این کشور بر ضد ایران دست به اقدام نظامی بزند. بدون همکاری عراق، در آن زمان یک حمله نظامی به ایران که موفقیت آمیز باشد امکان پذیر نبود. از طرفی، ادامه حکومت رشیدعالی ناسیونالیست در عراق، احتمال تامین یک هدف هیتلر را که دست اندازی بر منابع نفت خاورمیانه و خارج ساختن هند از دست انگلستان بود افزایش می داد.

«واول» که قبلا در شمال آفریقا با ایتالیایی ها و آلمانی ها دست و پنجه نرم کرده بود و بعدا هم فرمانده کل نیروهای انگلستان در خاور دور و آسیای جنوبی و سپس نایب السلطنه هندوستان شد، در اجرای دستور لندن موفق شد رشیدعالی را از عراق به کشور سعودی فراری دهد و نفوذ انگلستان بر عراق محفوظ بماند و پایگاههای نظامی انگلستان در آن کشور حفظ شود.

همین پیروزی «واول» بر رشید عالی راه را برای اشغال نظامی ایران هموار ساخت، به گونه ای که نیروی نظامی چند هزار نفری انگلستان در اوت ۱۹۴۱ (شهریور ۱۳۲۰) از طریق عراق وارد ایران شد و وطن ما را بدون جنگ، تحت اشغال نظامی درآورد، رضاشاه متمایل به آلمان را برکنار و پسرش محمد رضا را شاه کرد. پس از پیروزی واول بر رشیدعالی، انگلیسی ها در بهار و تابستان ۱۹۴۱ فرصت کافی به دست آورده بودند که از داخل عراق با تنی چند از افسران و سیاستمداران تهران ارتباط برقرار کنند و همین ها بودند که ارتش ایران را در آستانه حمله نظامی مرخص و کشور را تسلیم متفقین کردند. آن چه که واقعیت دارد این است که اگر رشیدعالی موفق شده بود تا مدتی بر عراق حکومت کند، افتادن منابع نفت خاورمیانه به دست آلمان و یا نا امن شدن بهره برداری از آنها محتمل، و نتایج جنگ جهانی دوم چیزی دیگر بود و ایران هم به اشغال نظامی در نمی آمد و امروز، از نظر وسعت خاک، به مراتب بزرگتر از این بود. رشیدعالی که در سال ۱۸۸۲ در بغداد به دنیا آمده بود که در آن زمان از مستملکات عثمانی بود، در طول فعالیت های سیاسی اش همچنین موفق شده بود که یک حزب ملی گرا تاسیس کند و گروههای ناسیونالیست عراقی را که با هرگونه نفوذ خارجی در عراق و سرزمین های عربی و ایجاد یک کشور یهودی نشین در فلسطین (طبق اعلامیه لرد بالفور)، مخالف بودند متحد سازد. رشید سالها پس از دوری از عراق، در لبنان در تبعید درگذشت.

تک فارس

۱۹۰۶م:امروز زادروز الکساندر سرگویچ یاکوف لفA.S.Yakovlev قهرمان کار سوسیالیستی و سازنده هواپیماهای روسی «یاک» است که یکم آوریل ۱۹۰۶ به دنیا آمد. یاکوف لف که ۸۶ سال عمر کرد و عضو آکادمی علوم شوروی بود در آغاز کار گلایدر (هواپیمای بدون موتور) و سپس هواپیمای بسیار سبک ساخته بود و سپس به ساختن «یاک» دست زده بود. «یاک» قسمت نخست نام اوست که بر انواع هواپیماهای طراحی شده توسط وی گذارده شده است.

۱۸۵۴م:از این روز (یکم آوریل ۱۸۵۴) داستان «اوقات سخت» نوشته چارلز دیکنز به صورت پاورق (سریال) در مجله آغاز شد و الگو قرار گرفت. پاورق کردن داستان در مجله ها از آن پس به صورت امری عادی درآمد. این پاورق نویسی یک قرن بعد پایان یافت و مجله ها به جای آن، به انتشار داستان های کوتاه (بدون دنباله) پرداختند که ادامه دارد.

۵۲۷م:یکم آوریل سال ۵۲۷ میلادی ژوستین امپراتور روم شرقی (معاصر قباد ساسانی) برادر زاده اش «ژوستی نی ان» را ولیعهد امپراتوری اعلام و از همین روز در حکومت با خود شریک کرد. ژوستین یکم نگران گسترش عقاید سوسیالیستی مزدک به قلمرو روم بود. او می دانست که «ژوستی نی ان» مخالف نظریه مزدک و هرگونه فلسفه برابری انسانها و دمکراسی است. با تعیین ژوستی نی ان به ولیعهدی روم، فلسفه دانان و روشنفکران قسطنطنیه که عمدتا یونانیان بودند به تدریج به ایران پناهنده شدند و در دوران خسرو انوشیروان (معاصر ژوستی نیان) در مدارس عالی ایران به تدریس پرداختند. «ژوستی نی ان» پس از گرفتن زمام قدرت به دست، آکادمی یونانی قسطنطنیه (استانبول) را تعطیل کرد.

(شرح جنگهای دو امپراتوری با هم در دوران خسروانوشیروان و ژوستی نی ان درجای خود در این سایت آمده است. در این جنگها، ایران همواره پیروز بود)

۱۷۸۹م:یکم آوریل ۱۷۸۹ مجلس نمایندگان تازه تاسیس ایالات متحده (House) در نخستین جلسه اش که در شهر نیویورک برگزار شده بود فردریک کنراد موهلنبرگFrederick Conrad Muhlenberg را به ریاست خود برگزید و عنوان او را بمانند پارلمان انگلستان، سپیکرSpeaker (زبان مردم) گذارد. فردریک که پدرش از آلمان به آمریکا مهاجرت کرده بود، یک لوتران (پروتستان شاخه آلمانی) و نماینده ایالت عمدتا آلمانی نشین پنسیلوانیا بود. فردریک که در آلمان تحصیل کرده بود در چهارم ژوئن ۱۸۰۱ درگذشت.

فردریک برغم آلمانی تبار بودن، مانع از آن شد تا آلمانی زبان رسمی ایالات متحده آمریکا شود. در آن روزگار شماری از اعضای مجلس نمایندگان و بویژه آنانکه در جریان انقلاب استقلال با نظامیان انگلیسی جنگیده بودند اصرار داشتند که زبان انگلیسی هم در مکاتبات دولتی بکار نرود. فردریک قراردادن آلمانی برجای زبان انگلیسی را نه تنها زحمتی برای بسیاری از مهاجر نشینان می دانست بلکه معتقد بود که این عمل باعث ادامه حالت خصومت انگلستان خواهد شد که مهاجر نشینان را بوجودآورده است. با وجود تاسیس مهاجر نشینان آمریکای شمالی به دست انگلیسی ها، آلمانی تبارهای ایالات متحده از لحاظ شمار در ردیف اول قرار دارند و پس از آنان ایرلندی تبارها در ردیف دوم و لاتین ها در ردیف سوم.

۱۸۱۹م:سنگاپور واقع در شبه جزیره Malay و تنگه مالاکا که از سال ۱۸۱۹ به کنترل انگلستان درآمده بود از یکم آوریل ۱۸۶۷ یک کلنی انگلیسی اعلام شد. این کشور ـ شهر دریایی (جزیره شکل) در سال ۱۹۵۹ دارای دولت داخلی و از سال ۱۹۶۳ از اعضای فدراسیون مالزیا شده بود و چون دولت اندونزی ادعای مالکیت تعدادی از ایالت های این فدراسیون را کرد، سنگاپور در ۱۹۶۵ از فدراسیون مالزیا جدا و اعلام استقلال کامل کرد. در سنگاپور که قبل از انگلیسی ها، پرتغالی ها و هلندی ها سروری داشتند جوامع بزرگ چینی، مالایایی و هندی زندگی می کنند و یک مرکز جهانی اقتصاد است. شمار چینی های سنگاپور بیش از جوامع دیگر این کشور ـ شهر پنج میلیون نفری ۷۱۰ کیلومتری است. یک سوم جمعیت سنگاپور را خارجیان تشکیل می دهند. سنگاپور که در آن نظم و امنیت دقیقا رعایت می شود پنجمین کشور ثروتمند جهان بشمارآورده شده و تنها کشور انگلیسی زبان آسیا است. در دوران جنگ جهانی دوم، امپراتوری ژاپن تحت شعار اخراج اروپاییان از آسیا، درپی یک نبرد سخت و اسارت نظامیان انگلیسی سنگاپور را از دست دولت لندن خارج کرده بود و از ۱۵ فوریه ۱۹۴۲ تا سپتامبر ۱۹۴۵ در اشغال نظامی امپراتوری ژاپن بود.

T A K F A R S

سنگاپور (سینگاپور – سینگاپورا) نامی است که در قرن چهاردهم «سانگ نیلا یوتاما» شاهزاده سوماترائی بر آن نهاده است. وی هنگام شکار در این منطقه چون جانوری شبیه شیر (احتمالا ببر) را مشاهده کرده بود آنجا را سینگا (شیر) و پورا (شهر) نامید. این منطقه تا ورود پرتغالی ها بخشی از امپراتوری سوترایی بود. مهاجرت هندیان و چینیان به سنگاپور با استعمار آن توسط انگلیسی ها آغازشد.

«توماس رافلز» انگلیسی در ۱۸۱۹ به نام کمپانی هند شرقی انگلستان امتیاز فعالیت در سنگاپوررا که یک ایستگاه دریایی مناسب و محلی برای مبادله کالا بود از «سلطان حسین شاه» پادشاه منطقه مالاکا (مالاکان به پایتختی جوهور ـ سوماترا) گرفت که با همین دستخط، انگلستان مالک آن شد.

۲۰۰۲م:یکم آوریل ۲۰۰۲ پارلمان هلند Euthanasia (یوتنیژیا به معنای «مرگ راحت») را در این کشور قانونی کرد. قبلا در برخی از نقاط جهان مرگ داوطلبانه با کمک دکتر تجربه شده بود، ولی این عمل جز در سویس از ۱۹۳۷، در کشورهای دیگر با مخالفت رو به رو شده است. «یوتنیژیا» در استرالیا، در یک ایالت قانونی شده بود که پارلمان کل، آن را ابطال کرد. در آمریکا که دکتر ارمنی، «جک که ورکیان» آن را در دهه ۱۹۹۰ باب کرده بود با به زندان افتادن وی، به پایان رسید. با وجود این، به گزارش رسانه ها، هواداران این عمل در میان مردم عادی به ویژه بیماران سخت و زمینگیر و سالخوردگان و در بین روشنفکران و فلاسفه رو به افزایش است. گزارش های مربوط به دردکشیدن بیماران و سختی نگهداری از بیماران آلزایمری در رسانه ها، و نیز بالا رفتن طول عمر (بدون لذت) که همراه با انواع بیماری های سخت و ازکار افتادگی است، هواداران این فکر را افزایش می دهد.

۲۰۰۷م:کمتر دیده شده است که مردان قانون (وکیل دادگستری و قاضی) دست به تظاهرات خشونت بار بزنند. ولی در پاکستان در روزهای ۱۱ و ۱۲ مارس ۲۰۰۷ چنین تظاهراتی در بیشتر شهرها به ویژه لاهور و کراچی به چشم خورد زیرا که ژنرال پرویز مشرف رئیس کشور پاکستان افتخار محمد چودری رئیس دیوان عالی این را از سمت خود به حالت تعلیق درآورده بود. وکیلان خشمگین می گفتند که قاضی «افتخار محمد چودری» در برابر دولتیانی که بر ضد حقوق بشر اقدام و یا از مقام خود سوء استفاده می کردند به سختی می ایستاد که معلق شد. این وکیلان در چند نقطه با پلیس درگیر شدند و در یک نقطه آدمک ژنرال مشرف (عکس بالا) را آتش زدند.

همین تظاهرات مقدمه یک رشته مبارزات سیاسی شد که به بازگشت سیاسیون در تبعید به وطن و پیروزی دو حزب مردم و مسلم لیگ شاخه نواز شریف در انتخابات پارلمانی فوریه ۲۰۰۸ انجامید، گیلانی از حزب مردم پاکستان نخست وزیر شد و دولت به دست مخالفان پرویز مشرف افتاد.

۲۰۰۷م:از آماری که ۱۲ مارس ۲۰۰۷ همراه با عکس در رسانه های آمریکا انتشار یافت و ادعا شده بود که رسمی است چنین برمی آمده است که در قرن بیست و یکم هم هر سال ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار زن و دختر از ۱۲۷ کشور به ممالک دیگر قاچاق می شوند تا در عشرتکده ها به کار «سکس سلیو = برده سکس» گمارده شوند.

طبق این آمار، کشور تازه استقلال یافته «مولدوا» یکی از مراکز عمده قاچاق زن بوده است. قاچاقچیان زن اخیرا متوجه کشورهای آسیای مرکزی شده اند. مقصد این زنان عمدتا اروپای غربی و کشورهای نفتخیز و ثروتمند عربی ازجمله «دوبی» است. پای برخی از این زنان به آمریکای شمالی هم می رسد. «فقر» عامل به دام افتادن همه این زنان نبوده است، سادگی، فریب خوردگی، ضعف اخلاقیات، بی اعتنایی خانواده، بی حالی دولتها و ضعف پلیس محلی و یا احیانا فاسد بودن آن باعث شده که آنان به دام باندهای تبهکار بیافتند.

باندهای قاچاق که برای انتقال این زنان متحمل هزینه می شوند، آنان را بدهکار می کنند و سند رسمی تا چند برابر مبلغ واقعی بدهی می گیرند و گذرنامه های آنان را هم اخذ می کنند و برایشان چاقوکش می گمارند تا فرار نکنند و درآمد خود را تا اتمام بدهی در اختیارشان بگذارند که این بدهی (با بهره سنگین) هم پایانی نخواهد داشت.

تک فارس www.takfars.ir

این آمار حکایت دارد که یک سوم از این زنان به ایدز و مابقی به امراض مقاربتی دیگر دچار می شوند و عمر کوتاهی خواهند داشت. دیده شده است بستگان این زنان، که برای یافتنشان تلاش کرده اند، درجریان جستجو گرفتار زد و خورد و قتل و جرح شده اند. هفت درصد از این زنان نیز خودکشی کرده اند.

عکس یکی از این زنان را که به چنگ پلیس آمریکا افتاده نشان می دهد که روی خود را پنهان کرده است. او از اروپای شرقی به آمریکا منتقل و به خودفروشی گمارده شده بود.

۲۰۰۷م:دژ (کاسل) دراکولا در کشور رومانی که گفته شده است از عمر آن هشت قرن می گذرد در مارس ۲۰۰۷ جهت فروش به بازار داده شده بود. در نظام کمونیستی رومانی، دولت مالک این دژ بود و تنها برای تولید فیلم سینمایی آن را در اختیار اصحاب استودیوهای مربوط قرار می داد و گاهی هم اجازه می داد که گردشگران و میهمانان خارجی از آن دیدن کنند.

در پی سقوط نظام کمونیستی رومانی، یک شاهزاده سابق که این کاسل را ارث خود می دانست از اقامت در خارج به رومانی بازگشت و با مراجعه به دادگاه، آن را پس گرفت و به معرض فروش گذارد و بهایش را یکصد میلیون دلار تعیین کرد.

داستان دراکولای خون آشام مربوط به همین دژ است که برخی از مورخان نوشته اند که عملی میهنی به منظور ترساندن دشمنان خارجی بوده است.

۱۹۸۸م:پیت سوزا Pete Souza که اینک عکاس رسمی «باراک اوباما» رئیس جمهور آمریکاست و این عکس را در سال ۱۹۸۸ در میدان سرخ مسکو گرفته است، در آخرین هفته فوریه ۲۰۰۹ ضمن دادن این عکس به روزنامه نگاران جهت انتشار به شرح آن پرداخته و گفته بود: مرد نسبتا جوان دوربین به گردن که قیافه توریست به خود گرفته، کسی جز ولادیمیر پوتین نیست که تا فروپاشی شوروی یک افسر اطلاعاتی این امپراتوری سوسیالیستی بود و در آن روز ماموریت میدان سرخ به او داده شده بود تا از لحاظ امنیتی مراقب اوضاع باشد. سوزا که از دیدار رونالد ریگن رئیس جمهور وقت آمریکا از شوروی و مذاکرات او با گورباچف برای کاخ سفید و رسانه های آمریکا عکس می گرفت افزوده بود که شکل صورت، شانه و بازوان و اندازه قد و رنگ مو و طرز قیافه گرفتن جای تردید و انکار باقی نمی گذارد که آن فرد (در اینجا، در عکس با علامت دایره مشخص شده است) ولادیمیر پوتین است که از آن زمان تاکنون بر عمر او ۲۰ ساله اضافه شده و مقداری از موهای سرش را ازدست داده است.

در آن روز «ریگن» پس از مذاکره با گورباچف در کاخ کرملین، به اتفاق او به میدان سرخ رفته بود تا در این میدان تاریخی که ناپلئون بر آن گام گذارد و هیتلر آرزوی رسیدن به آن را به گور برد قدم بزند و عوام الناس روس را از نزدیک ببیند که به او گفته بودند از گوشه و کنار روسیه برای دیدن میدان سرخ، تابوت لنین و دیوار کرملین به آنجا می روند. عکس، ریگن را در این میدان و درحال دست دادن به یک نوجوان نشان می دهد.

پیت سوزا به روزنامه نگاران گفته بود پرسش هایی که در آن روز در میدان سرخ از ریگن می شد وی (سوزا) را دچار این تردید کرده بود که بیشتر سئوال کنندگان از میان ماموران امنیتی انتخاب و فرستاده شده بودند زیرا که پرسش ها درباره وضعیت حقوق بشر، نابرابری ها (ظلم کاپیتالیسم) و … در آمریکا و از قبیل بود.

تکفارس

پوتین در طول عضویت در کا.گ. ب. که تا سرهنگی در این سازمان بالا رفته بود عمدتا در آلمان فعالیت داشت. وی که در آن زمان عضو حزب کمونیست شوروی بود بر زبان آلمانی مسلط است و اطلاعات او از اروپا و «ناتو» و سیاست های کلی آمریکا کمبود و نقص ندارد.

رسانه هایی که این عکس و اظهارات «پیت سوزا» را در اواخر فوریه و اوایل مارس ۲۰۰۹ منتشر ساخته بودند نوشته بودند که آماده اند هرگونه توضیح رسمی کرملین دراین باره را منتشر کنند تا عکس، سند تاریخ شود. ولی تا یک ماه پس از انتشار عکس (۳۱ مارس ۲۰۰۹)، جز اشاره ای از یک نویسنده روس که کتابی درباره ولادیمیر پوتین نوشته توضیحی ملاحظه نشد. اگر بعدا هم توضیحی ملاحظه شود در زیر این مطلب (در این وبسایت) اضافه خواهد شد تا مخدوش نباشد.

چند روزنامه آمریکایی با چاپ این عکس و اشاره به سوابق فعالیت های برخی از مقامات فعلی کرملین بویژه «لاوروف» وزیر امور خارجه که او هم یک افسر «کا گ ب» بود نوشته بودند که خواندن دست این روس ها خیلی دشوار است، به ظاهر آنان و تعارفاتشان نباید دلخوش کرد؛ باطن چیز دیگری است. آنان در آنجا ننشسته اند تا به تحقق سیاست های ما کمک کنند و ….

این روزنامه ها بر مطلب خود، چند عکس دیگر از ولادیمیر پوتین و همچنین عکسی از یک نقاشی رنگ ـ روغن او را که درزمانی کوتاه ترسیم کرده بود چاپ کرده بودند و نیز عکس های او در حال جودو و شکار و ملاقاتهای سیاسی اش.

۱۸۱۵: «اوتو فون بیسمارک» دولتمرد آلمانی و بانی وحدت آلمان (رایش) به دنیا آمد و ۶۵ سال عمر کرد.

۱۹۲۴: یک دادگاه آلمان در این روز آدولف هیتلر را به اتهام طراحی یک نقشه براندازی (پوچ Putsch = کودتا Coup) در ایالت باواریای آلمان (شهر مونیخ) به پنج سال زندان محکوم کرد که تنها ۹ ماه در زندان ماند و در این مدت کتاب mein kamf را نوشت. شورش هشتم و نهم نوامبر ۱۹۲۳ مونیخ که به «براندازی بیر هال Beer Hall» معروف شده است به نتیجه نرسیده بود. حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان (نازی) تلاش کرده بود که با این شورش قدرت را در باواریای آلمان به دست گیرد.

۱۹۳۷: عدن ـ شهر بندری هشتصد هزار نفری کنونی واقع در جنوب جزیره العرب و شرق باب المندب ـ کلنی انگلستان اعلام شد. این منطقه از بیش یک قرن پیش از آن در کنترل انگلستان بود ولی زیر نظر دولت انگلیسی هند (بریتیش ایندیا) اداره می شد. دولت انگلستان با توجه به موقع استراتژیک عدن، از سال ۱۸۳۹ در آنجا پادگان نظامی و پایگاه دریایی داشت. در قرن شانزدهم پرتغالی ها چند سالی کنترل عدن را به دست داشتند. اهمیت عدن پس از بهره برداری از آبراه سوئز افزایش یافته است. در پی قدرت گرفتن کمونیست ها در شمال یمن، انگلستان به ایجاد یک فدراسیون از شش قبیله مستقر در جنوب یمن کمک کرد تا نیروی بزرگتری در برابر شمال باشند و در ۱۸ ژانویه ۱۹۶۳ عدن را هم وارد این فدراسیون کرد و نامش را «امارات عربی جنوب» گذارد. طولی نکشید که جنوب یمن مورد توجه دولت مسکو قرار گرفت و کمک کرد عدنی ها در سال ۱۹۶۷ دست به شورش بزرگی بزنند که منجر به برچیده شدن قرارگاههای نظامی انگلستان و ایجاد جمهوری یمن جنوبی با دولتی کمونیست شد و عدن پایتخت جمهوری دمکراتیک خلق یمن (یمن جنوبی) بود تا این که دو یمن (شمالی و جنوبی) به صورت کشوری واحد در آمدند.

۱۹۳۹:در پی تصرف مادرید به دست سلطنت طلبان اسپانیایی و تسلیم شدن جمهوریجواهان و چپهاt جنگ داخلی سه ساله و خونین اسپانیا که در حقیقت زاییده معارضه چپها و راستهای جهان غرب بود به سود راستگرایان پایان یافت و فرانسیسکو فرانکو دیکتاتور این کشور شد. در این روز بود که فرانکو پیروزی خودرا اعلام داشت و تقریبا بلافاصله دولت واشنگتن دولت وی را برسمیت شناخت.

۱۹۴۸: محاصره برلین غربی که در درون آلمان شرقی قرارگرفته بود توسط نیروهای شوروی آغاز شد. راههای منتهی به برلین غربی از خاک آلمان شرقی که در کنترل شوروی بود می گذشت. این محاصره به ایجاد یک پل هوایی توسط غرب انجامید. در پی سقوط آلمان نازی، متفقین شهر برلین را میان خود قسمت کرده بودند که محلات غربی آن نصیب سه دولت آمریکا، انگلستان و فرانسه (اصطلاحا متفقین غربی) شده بود. محاصره برلین در آن سال، جهان را در لبه پرتگاه یک جنگ جهانی دیگر قرارداده بود.

takfars.ir

۱۹۵۵: جنبش استقلال طلبی قبرس برای پاره کردن زنجیر استعمار انگلستان آغاز بکار کرد. اسقف ماکاریوس رهبری این جنبش را که به ثمر رسید برعهده داشت. استقلال طلبان که عمدتا یونانی زبان بودند در آغاز کار می خواستند که قبرس به یونان ملحق شود که ترکهای ساکن شمال قبرس به مخالفت برخاستند و …. قبرسی های یونانی زبان هیچگاه در طول تاریخ این جزیره بخشی از کشور یونان نبودند. قبرس در دوران هخامنشیان در قلمرو ایران قرارداشت و پایگاه نیروی دریایی ایران در مدیترانه بود.

۲۰۰۱: اسلوبودان میلوشویچ رهبر حزب سوسیالیست صربستان دستگیر و به هلند (زندان دادگاه جهانی) منتقل شد. وی که ۱۱ سال بر صربستان و یوگوسلاوی حکومت کرده بود، ۱۱ مارس ۲۰۰۶ در ۶۵ سالگی در سلول زندان به صورت «مرده» مشاهده شد و مسئله مرگ او هنوز به درستی کشف نشده است. غرب به میلوشویچ اتهام «جنایتکار جنگ» زده بود.

۲۰۱۰:برایان راسBrian Ross روزنامه نگار اینوستیگیتیو شبکه تلویزیونی «ای بی سی» آمریکا گزارش داد که شهرام امیری فیزیکدان اتمی ایران به دولت آمریکا پناهنده شده است. وی گفت شهرام که در ژوئن ۲۰۰۹ برای زیارت به کشور سعودی رفته بود دیگر به ایران بازنگشت. راس در گزارش نسبتا مفصل خود گفت که شهرام از پژوهشگران دانشگاه مالک اشتر بود و اطلاعاتی را درباره فعالیت های اتمی ایران در اختیار CIA گذارده است. مقامات دولت ایران قبلا گفته بودند که شهرام در جریان سفر مکه، توسط آمریکاییان ربوده شده است. ای بی سی با گزارش خود عکس شهرام را پخش کرد و مطلب و عکس در سایت این شبکه در اینترنت نیز قرارگرفته است.

۲۰۱۰: رسانه های آمریکا ضمن گزارش از کسر بودجه ایالت کالیفرنیا و اجبار دولت محلی به صرفه جویی و حتی کاستن از ساعات دروس مدارس اشاره کرده بودند که سه هزار ایرانی در کالیفرنیا از برنامه «مدی کل (درمان بیماری با پول ایالت کالیفرنیا)» استفاده میکنند زیرا که خودرا بینوا اعلام کرده اند و هزینه درمان آنان که عمدتا سالخورده هستند بسیار سنگین است. این کمک درمانی منحصر به ایالت کالیفرنیاست. این رسانه ها همچنین اشاره به پیشنهاد مردی کرده بودند که گفته است برای حل مسئله مالی دولت محلی کالیفرنیا، این ایالت کشت و مصرف ماری جوانا (مری وانا) را قانونی و بر آن مالیات سنگین وضع کند.