متن کامل عربی سوره القیامه به همراه ترجمه دقیق فارسی
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به روز قیامت (۱)
لَا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیَامَهِ ﴿۱﴾
و سوگند به نفس لوامه و وجدان بیدار و ملامتگر که رستاخیز حق است (۲)
تکفارس آی آر
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَهِ ﴿۲﴾
آیا انسان مىپندارد که هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهیم کرد (۳)
أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَجْمَعَ عِظَامَهُ ﴿۳﴾
آرى قادریم که حتى خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتب کنیم (۴)
بَلَى قَادِرِینَ عَلَى أَن نُّسَوِّیَ بَنَانَهُ ﴿۴﴾
www.takfars.ir
انسان شک در معاد ندارد بلکه او مىخواهد آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت در تمام عمر گناه کند (۵)
بَلْ یُرِیدُ الْإِنسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ ﴿۵﴾
از اینرو مىپرسد قیامت کى خواهد بود (۶)
یَسْأَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیَامَهِ ﴿۶﴾
بگو در آن هنگام که چشمها از شدت وحشت به گردش در آید (۷)
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ﴿۷﴾
و ماه بىنور گردد (۸)
وَخَسَفَ الْقَمَرُ ﴿۸﴾
و خورشید و ماه یک جا جمع شوند (۹)
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ﴿۹﴾
تک فارس
آن روز انسان مىگوید راه فرار کجاست (۱۰)
یَقُولُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرُّ ﴿۱۰﴾
هرگز چنین نیست راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد (۱۱)
کَلَّا لَا وَزَرَ ﴿۱۱﴾
آن روز قرارگاه نهایى تنها بسوى پروردگار تو است (۱۲)
إِلَى رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ﴿۱۲﴾
و در آن روز انسان را از تمام کارهایى که از پیش یا پس فرستاده آگاه مىکنند (۱۳)
یُنَبَّأُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿۱۳﴾
بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است (۱۴)
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَهٌ ﴿۱۴﴾
T A K F A R S
هر چند در ظاهر براى خود عذرهایى بتراشد (۱۵)
وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِیرَهُ ﴿۱۵﴾
زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن [= قرآن] حرکت مده (۱۶)
لَا تُحَرِّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ ﴿۱۶﴾
چرا که جمعکردن و خواندن آن بر عهده ماست (۱۷)
إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ﴿۱۷﴾
پس هر گاه آن را خواندیم از خواندن آن پیروى کن (۱۸)
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ﴿۱۸﴾
سپس بیان و توضیح آن نیز بر عهده ماست (۱۹)
ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهُ ﴿۱۹﴾
تک فارس www.takfars.ir
چنین نیست که شما مىپندارید و دلایل معاد را کافى نمىدانید بلکه شما دنیاى زودگذر را دوست دارید و هوسرانى بىقید و شرط را (۲۰)
کَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَهَ ﴿۲۰﴾
و آخرت را رها مىکنید (۲۱)
وَتَذَرُونَ الْآخِرَهَ ﴿۲۱﴾
آرى در آن روز صورتهایى شاداب و مسرور است (۲۲)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاضِرَهٌ ﴿۲۲﴾
و به پروردگارش مىنگرد (۲۳)
إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَهٌ ﴿۲۳﴾
و در آن روز صورتهایى عبوس و در هم کشیده است (۲۴)
وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ بَاسِرَهٌ ﴿۲۴﴾
تکفارس
زیرا مىداند عذابى در پیش دارد که پشت را در هم مىشکند (۲۵)
تَظُنُّ أَن یُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَهٌ ﴿۲۵﴾
چنین نیست که انسان مىپندارد او ایمان نمىآورد تا موقعى که جان به گلوگاهش رسد (۲۶)
کَلَّا إِذَا بَلَغَتْ التَّرَاقِیَ ﴿۲۶﴾
و گفته شود آیا کسى هست کهاین بیمار را از مرگ نجات دهد (۲۷)
وَقِیلَ مَنْ رَاقٍ ﴿۲۷﴾
و به جدائى از دنیا یقین پیدا کند (۲۸)
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ ﴿۲۸﴾
و ساق پاها از سختى جان دادن به هم بپیچد (۲۹)
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ﴿۲۹﴾
takfars.ir
آرى در آن روز مسیر همه بسوى دادگاه پروردگارت خواهد بود (۳۰)
إِلَى رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ﴿۳۰﴾
در آن روز گفته مىشود او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند (۳۱)
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى ﴿۳۱﴾
بلکه تکذیب کرد و روىگردان شد (۳۲)
وَلَکِن کَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۳۲﴾
سپس بسوى خانواده خود باز گشت در حالى که متکبرانه قدم برمىداشت (۳۳)
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ یَتَمَطَّى ﴿۳۳﴾
با این اعمال عذاب الهى براى تو شایستهتر استشایستهتر (۳۴)
أَوْلَى لَکَ فَأَوْلَى ﴿۳۴﴾
تک فارس آی آر
سپس عذاب الهى براى تو شایستهتر استشایستهتر (۳۵)
ثُمَّ أَوْلَى لَکَ فَأَوْلَى ﴿۳۵﴾
آیا انسان گمان مىکند بىهدف رها مىشود (۳۶)
أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن یُتْرَکَ سُدًى ﴿۳۶﴾
آیا او نطفهاى از منى که در رحم ریخته مىشود نبود (۳۷)
أَلَمْ یَکُ نُطْفَهً مِّن مَّنِیٍّ یُمْنَى ﴿۳۷﴾
سپس بصورت خونبسته در آمد و خداوند او را آفرید و موزون ساخت (۳۸)
ثُمَّ کَانَ عَلَقَهً فَخَلَقَ فَسَوَّى ﴿۳۸﴾
و از او دو زوج مرد و زن آفرید (۳۹)
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالْأُنثَى ﴿۳۹﴾
TakFars
آیا چنین کسى قادر نیست که مردگان را زنده کند (۴۰)
أَلَیْسَ ذَلِکَ بِقَادِرٍ عَلَى أَن یُحْیِیَ الْمَوْتَى ﴿۴۰﴾
