متن کامل عربی سوره التکویر به همراه ترجمه دقیق فارسی

به نام خداوند رحمتگر مهربان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

آنگاه که خورشید به هم درپیچد (۱)

إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿۱﴾

و آنگه که ستارگان همى‏تیره شوند (۲)

تکفارس آی آر

وَإِذَا النُّجُومُ انکَدَرَتْ ﴿۲﴾

و آنگاه که کوهها به رفتار آیند (۳)

وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿۳﴾

وقتى شتران ماده وانهاده شوند (۴)

وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿۴﴾

www.takfars.ir

و آنگه که وحوش را همى‏گرد آرند (۵)

وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿۵﴾

دریاها آنگه که جوشان گردند (۶)

وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿۶﴾

و آنگاه که جانها به هم درپیوندند (۷)

وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿۷﴾

پرسند چو زان دخترک زنده به‏گور (۸)

وَإِذَا الْمَوْؤُودَهُ سُئِلَتْ ﴿۸﴾

به کدامین گناه کشته شده است (۹)

بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ ﴿۹﴾

تک فارس

و آنگاه که نامه‏ها زهم بگشایند (۱۰)

وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿۱۰﴾

و آنگاه که آسمان زجا کنده شود (۱۱)

وَإِذَا السَّمَاء کُشِطَتْ ﴿۱۱﴾

و آنگه که جحیم را برافروزانند (۱۲)

وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿۱۲﴾

و آنگه که بهشت را فرا پیش آرند (۱۳)

وَإِذَا الْجَنَّهُ أُزْلِفَتْ ﴿۱۳﴾

هر نفس بداند چه فراهم دیده (۱۴)

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ ﴿۱۴﴾

T A K F A R S

نه نه سوگند به اختران گردان (۱۵)

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿۱۵﴾

[کز دیده] نهان شوند و از نو آیند (۱۶)

الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿۱۶﴾

سوگند به شب چون پشت گرداند (۱۷)

وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿۱۷﴾

سوگند به صبح چون دمیدن گیرد (۱۸)

وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿۱۸﴾

که [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است (۱۹)

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿۱۹﴾

تک فارس www.takfars.ir

نیرومند [که] پیش خداوند عرش بلندپایگاه است (۲۰)

ذِی قُوَّهٍ عِندَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿۲۰﴾

در آنجا [هم] مطاع [و هم] امین است (۲۱)

مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿۲۱﴾

و رفیق شما مجنون نیست (۲۲)

وَمَا صَاحِبُکُم بِمَجْنُونٍ ﴿۲۲﴾

و قطعا آن [فرشته وحى] را در افق رخشان دیده (۲۳)

وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿۲۳﴾

و او در امر غیب بخیل نیست (۲۴)

وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿۲۴﴾

تکفارس

و [قرآن] نیست‏سخن دیو رجیم (۲۵)

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿۲۵﴾

پس به کجا مى‏روید (۲۶)

فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿۲۶﴾

این [سخن] بجز پندى براى عالمیان نیست (۲۷)

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ ﴿۲۷﴾

براى هر یک از شما که خواهد به راه راست رود (۲۸)

لِمَن شَاء مِنکُمْ أَن یَسْتَقِیمَ ﴿۲۸﴾

و تا خدا پروردگار جهانها نخواهد [شما نیز] نخواهید خواست (۲۹)

وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿۲۹﴾

takfars.ir