فهرست وقایع و رویدادهای تاریخی مهم ۳۰ مرداد

۴۴۱م:۲۱ اوت سال ۴۴۱ میلادی، یزدگرد دوم شاه وقت ایران از سلسله ساسانی تصمیم گرفت که برای نزدیک بودن به شمال خاوری کشور و جلوگیری از ورود باقیمانده هونها به فرارود (بخش شمال شرقی خراسان بزرگتر) موقتا پایتخت را از تیسفون (نزدیک بغداد) به نیشابور (از شهرهای خراسان) منتقل کند. شهرهای بزرگ و معروف دیگر خراسان وقت عبارت بودند از سمرقند، بخارا، مرو، خجند، بلخ و هرات.

یزدگرد دوم که ۱۸ سال حکومت کرد در سال ۴۳۸ میلادی پس از مرگ پدرش، بهرام گور، شاه شده بود. همین هونهای رانده شده به اروپا، کشور هونگری (هنگری – مجارستان) را به وجود آوردند که "آتیلا" یکی از رهبرانشان بود.

رنگ پوست و قیافه هون ها بر حسب دوری و نزدیکی شان از سرزمین مغولها با هم تفاوت داشت و آن دسته که به دریای مازندران نزدیکتر بودند پوستی سفیدتر داشتند و ایرانیان ایشان را هون سفید خطاب می کردند. ایرانیان همه هونها را "بدقیافه ها" می خواندند و این، برای هون ها عقده شده بود. به گونه ای که پس از رسیدن به اروپا و فتوحات متعدد، بر هر نقطه اروپا، از روسیه امروز و سواحل دانوب تا آلمان و فرانسه که استیلا می یافتند زنان زیبا را به ازدواج خود در می آوردند تا فرزندانشان تغییر قیافه بدهند و زیبا شوند و زیبایی نسبی مردم مجارستان به همین سبب است. هون ها پس از همسایه شدن با ایرانیان شیفته رعایت حق و قانون و نظام قضایی ایران شدند و به همین دلیل در مناطق متصرفی خود، کمتر به کشتار مغلوبین و تسلیم شدگان و تجاوز به عنف به زنان دست می زدند.

پریسکوس Priscus مورخ نوشته است هون ها به هر تدبیر و نقشه جنگی که دست زدند تا وارد قلمرو ایران شوند موفق نشدند. یک بار به مدت ۱۵ روز از کوهها عبور کردند تا از حاشیه دریای کاسپیان (دریای مازندران) وارد ایران شوند که به محض سرازیر شدن از کوه با سوار نظام ساسانی که در دنیای آن زمان نظیر نداشت رو به رو شدند و همین وضعیت باعث شد که روانه اروپا شوند و آنجا را مورد تاخت و تاز قرار دهند. از زمانی که هونها در ساحل دانوب استقرار یافتند، امپراتوری روم، دیگر روی آرامش ندید.

امپراتوران رومی پس از شکست هایی که در دوران اردشیر و پسرش شاپور یکم و نیز شاپور دوم از ایران خوردند به سیاست تعرضی شان پایان دادند. اوگوستوس دکترین تازه ای ارایه داده بود و آن پایان یافتن سیاست جهانگیری رومیان و قناعت کردن به آن چه که تا آن زمان داشتند بود و این دکترین از زمان تیبریوس به صورت یک قانون نانوشته درآمد و از این تاریخ، این ایران بود که روحیه تعرضی به خود گرفته بود به گونه ای که رومی ها از ترس مجبور شدند، نخست یک پایتخت شرقی (قسطنطنیه) برای خود به وجود آورند و سپس به تجزیه امپراتوری تن دردهند و آن گاه در غرب تسلیم مهاجران مهاجم شوند و از میان بروند.

تکفارس آی آر

برتری ایرانیان در عهد ساسانیان عمدتا این بود که از دست یافتن به سلاحهای تازه و تاکتیک جنگی جدید باز نمی ایستادند. نظام اداری و قضایی پیشرفته و خوبی داشتند. تلاش برای بهسازی تسلیحات و تقویت روحیه سربازان امری روزانه بود که متوقف نمی شد. ساسانیان به سواره نظام توجه کامل داشتند. دست سرباز در مصرف تیر باز بود و مانند رومی ها و هون ها به ۳۰ "تیر" محدود نبود. هر سوار دو اسب ذخیره و یک یدک داشت و ارتش ایران دارای یک نیروی ضربتی همیشه آماده بود و رومیان پس از استقرار در قسطنطنیه ابتکار نظامی ایران را تقلید کردند.

رومیان پس از این که خود را زیر فشار آتیلا دیدند او را هنگامی که در ساحل دریای سیاه سرگرم تاخت و تاز بود فریب دادند که به قلمرو ایران وارد شد، ولی ایرانیان در مرز شمالی ارمنستان چنان گوشمالی به او دادند که برای همیشه نام ایران را هم نبرد. تاخت و تاز هون ها در قلمرو روم با مرگ آتیلا در ۴۵۳ میلادی به تدریج پایان گرفت و سلطه ایشان تا مدتی محدود به قسمتی از مجارستان شد.

۹۴۰م:ماکان کاکی یکی از سرداران احیاء استقلال ایران که بر شمال کشور حکومت داشت ۲۱ اوت سال ۹۴۰ میلاد ی(۳۲۹ هجری قمری) در جنگ با سربازان سردار دیگر ایرانی از سامانیان کشته شد و خبر کشته شدن او بوسیله کبوترنامه بر که بر پایش جمله «ماکان کاسمه ( ماکان بمانند اسمش شد یعنی دیگر زنده نیست )» را بسته بودند تا سبک باشد به نصر سامانی در بخارا رسانده شد و این روزی غم انگیز در تاریخ وطن ما است که یک ایرانی به دست ایرانی دیگر کشته می شد. حال آن که در اصل هر دو یک هدف مقدس را که تحقق استقلال وطن بود دنبال می کردند.

۱۳۳۲م:محمدرضا پهلوی شاه وقت که پس از شکست مرحله نخست برنامه براندازی حکومت دکتر مصدق در ۲۵ مرداد، به ایتالیا فرار کرده بود در این روز (۲۱ اوت ۱۹۵۳)، دو روز پس از پیروزی کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در پیامی که از رم فرستاده بود و از رادیو تهران پخش شد به مردم وعده دمکراسی داد. وی این قول را که به آن عمل نکرد درست ۲۵ سال بعد (۲ شهریور ۱۳۵۷) در نطقی به منظور آرام کردن مردم تکرار کرد و گفت که فقط اوست که می تواند در کشور دمکراسی (واقعی) برقرار کند که دیگر کسی به آن توجه نکرد. هدف او از بیان این مطلب این بود که مردم به وعده های انقلابیون در این زمینه توجه نکنند.

۱۹۵۳م:۲۱ اوت (۳۰ مرداد) ۱۹۵۳ اعلام شد که بازداشت هواداران دکتر مصدق و مقامات منصوب از جانب او در سراسر کشور ادامه دارد و تا بامداد این روز بیش از دویست تن بازداشت شده اند و بسیاری از مقامات دولتی برکنار شده و تصفیه ادارات ادامه خواهد داشت. بسیاری از مقامات نیز خود کناره گیری کرده بودند از جمله الهیار صالح از سمت سفیری ایران در آمریکا. به گزارش رسانه ها که در روزشمارها هم نقل شده است، در این روز سرلشکر زاهدی به دیدار آیت الله کاشانی به منزل وی رفت که در جریان این دیدار دکتر بقایی، شمس قنات آبادی، حائری زاده و نادعلی کریمی هم آنجا بودند. در همه شهرها حکومت نظامی برقرار بود. نشریات چپگرا و ملی گرا از دو روز پیش تعطیل شده بودند.

www.takfars.ir

۱۹۵۳م:ویلیام بلوم W. Blum نویسنده و محقق انگلیسی در کتاب خود درباره سیا، در یک جا نوشته است که اواخر نوامبر سال ۱۹۵۲ مطابق آبان ۱۳۳۱ (پس از انتخاب ایزنهاور به عنوان رئیس جمهور بعدی امریکا) دولت انگلستان با کرمیت روزولت (کیم) که رئیس دائره سازمان اطلاعات مرکزی امریکا در خاورمیانه بود تماس گرفت و از او برای ساقط کردن دولت دکتر مصدق استمداد کرد که روزولت پاسخ داد که گمان نمی کند دولت انگلستان (چرچیل) برای جلب نظر ترومن برای براندازی دکتر مصدق شانس داشته باشد، باید منتظر آغاز کار دولت تازه امریکا به ریاست ژنرال ایزنهاور شود که دو ماه دیگر حکومت را به دست می گیرد. مولف که جزئیات رویداد ۲۸ مرداد را به رشته تحریر کشیده در جایی دیگر از کتاب خود نوشته است: در یکی از روزهای ژوئن ۱۹۵۳ (دو ماه پیش از براندازی ۲۸ مرداد) جان فاستر دالس وزیر خارجه کابینه آیزنهاور وارد یک جلسه کاخ سفید شد که قرار بود در آن درباره وضعیت حکومت دکتر مصدق و خطر کمونیستهای ایران بحث شود. دالس در این جلسه به ذکر یک جمله اکتفا کرد که ضمن اشاره به پوشه ای که با خود آورده بود گفت: ما با اجرای این طرح از شر مصدق لجوج و یکدنده آسوده خواهیم شد.

۲۰۰۴م:وزیردفاع وقت جمهوری اسلامی در مصاحبه با تلویزیون عرب زبان الجزیره که از قطر برنامه های خود را پخش می کند در پاسخ به این پرسش که اگر آمریکا به تاسیسات اتمی ایران حمله کند، شما چه پاسخی خواهید داد گفت که ما نخواهیم نشست و دست روی دست نخواهیم گذارد تا دیگران هرچه بخواهند بکنند. برخی از فرماندهان نظامی ما معتقدند که تاکتیک «حمله به منظور پیشگیری از حمله طرف مقابل( پیشدستی در حمله)» در انحصار آمریکا نیست (ماهم می توانیم از این تاکتیک استفاده کنیم). این تنها آمریکا نیست که در منطقه حضور دارد، ما هم هستیم. ما در خلیج فارس حضور داریم و می توانیم در افغانستان، از خوست تا قندهار، و نیز در عراق حضور داشته باشیم.

علی شمخانی وزیر دفاع وقت جمهوری اسلامی که مصاحبه او چهارشنبه ۱۸ اوت ۲۰۰۴ از تلویزیون الجزیره پخش شد در پاسخ به پرسش دیگر درباره امکان حمله آمریکا و اسراییل به نیروگاه اتمی بوشهر(فقط) پاسخ داد که از نظر ما حمله به هر نقطه از کشور حمله به همه کشور خواهد بود و ما با همه توان و امکانات به آن پاسخ خواهیم گفت. اسرائیل که ما آن را یک «عامل شرّ» می دانیم بدون چراغ سبز آمریکا دست به اقدام نظامی نخواهد زد، بنابراین ما نمی توانیم آمریکا و اسرائیل را از هم جدا بدانیم. حضور آمریکا در عراق دلیل قوت و عنصر برتری این کشور نیست بلکه یک عامل ضعف است (مهره ای ضعیف از زنجیر نظامی). زیرا که در صورت حمله به ایران، نظامیان آمریکایی در عراق به صورت گروگانی در چنگ ما خواهند بود.

شمخانی در این مصاحبه به صورت اخطار گفت که هرگونه حمله به تاسیسات اتمی ایران باعث خواهد شد که ما به رعایت تعهدات خود در قبال آژانس بین المللی انرژی اتمی پایان دهیم.

آژانس فرانس پرس که این مطلب تلویزیون الجزیره را گزارش کرده بود به عنوان سابقه خبر، نوشته بود که فرمانده گارد انقلاب ایران (سپاه پاسداران انقلاب) نیز قبلا اخطارکرده بود که اگر اسرائیل به تاسیسات اتمی ایران حمله کند ما رآکتور اتمی آن کشور در «دیمونا» را مورد حمله موشکی قرار خواهیم داد. ما از ظرفیت موشکی کامل برخوردار هستیم.

این جنگ کلمات (مبارزه روانی) آمریکا و اسرائیل از یک سوی و ایران از سوی دیگر تا به امروز (۲۱ اوت ۲۰۰۸) ادامه داشته است.

۲۰۰۴م:« کارل مایدنز Carl Mydans» فتو ژورنالیست معروف ۱۸ اوت ۲۰۰۴ در ۹۷ سالگی در گذشت. ابتکار مقاله عکس ( فوتو اسی Photo Essay) از اوست . وی بود که نوشت یک عکس به گونه ای باید گرفته شود که برابر با یک کتاب، مطلب بیان دارد.

تک فارس

کارل ، متولد روسیه ، که در ۱۹۳۰ از دانشگاه بوستون لیسانس روزنامه نگاری گرفته بود کار خود را با تهیه مطلب از دشواری آمریکاییان در جریان رکود اقتصادی بزرگ آغاز کرد، از مزارع پنبه در جنوب و از مشکلات مردم در یک شهر در شمال شرقی آمریکا عکس گرفت و تاریخ مستند و مصور آن دوران سخت را ثبت کرد تا آمریکاییان فراموش نکنند و خود را وارد چنان وضعیت سختی نسازند. او سپس بکار در مجله های لایف و تایم پرداخت. ۳۶ سال برای لایف، در تمامی دوره ای که به صورت هفتگی منتشر می شد و شهرت آن به عکسهایش بود، کار کرد. با همسر خود «شلیShelley» که یک خبرنگار بود صحنه های جنگ جهانی دوم در اروپا، چین ، فیلیپین و … را پوشش داد. در اروپا از حمله شوروی به فنلاند و اشغال مناطق آلمانی نشین چک اسلواکی آغاز کرده بود. در فیلیپین با «شلی» به اسارت ژاپنی ها در آمد و دو سال در بازداشت بود. عکس های کارل از خروج ( فرار ) مک آرتور از فیلیپین ، کشتار چینی ها به دست نیروهای ژاپنی که منحصر به فرد ( اختصاصی )است در کتابهای تاریخ چاپ شده و هر روز در رسانه ها تجدید چاپ می شود زیرا تنها، وی این عکسها گرفته بود.

کارل از مراسم تسلیم ژاپن در عرشه ناو میسوری و آزمایش بمب هیدرژنی عکس گرفت. دو کتاب مصور از کارل باقی مانده است یکی « صلح با تنش » و دیگری « از نگاه من ». کارل اواخر عمر برای موزه ها عکس می گرفت و دوربین خود را متوجه آثار باقی ماندنی کرده بود. وی یک دفترچه راهنما نیز برای خبرنگاران عکاس تالیف کرده که حاوی اندرزهای اوست. از جمله این که در صحنه های حساس، فورا فیلم را از دوربین خارج و از خود دور کنند تا اگر دستگیر و یا بازرسی شوند ، فیلم از دست نرفته باشد( در آن زمان هنوز دوربین دیجیتال ساخته نشده بود). همچنین سعی کنند که در صحنه عکس بگیرند، نه ساختگی و با عکس ساختگی و صحنه ای که عمومیت نداشته باشد به ژورنالیسم خیانت نکنند. به علاوه، بیش از یک دوربین و به حد کافی فیلم با خود همراه داشته باشند و از هر کس و هرجا که عکس می گیرند اسامی و صحنه ها را یادداشت کنند که فراموش نکنند چه بوده اند.

کارل که ۲۰ ماه مه ۱۹۰۷ به دنیا آمده بود از دو سال پیش که «شلی» فوت شد ، دیگر دست به دوربین نبرد و از خانه خارج نشد.

پسر این دو ژورنالیست هم روزنامه نگار است و در نیویورک تایمز قلم می زند.

۱۹۴۶م:۲۱ اوت ۱۹۴۶، پس از سه روز زد و خورد میان هندوها و مسلمانان هند در کلکته اعلام شد که بیش از سه هزار تن کشته شده اند. نزاع برای این بود که انگلستان را متوجه کنند که اگر درصدد دادن استقلال به هندوستان است وضع هر دو دسته را جدا از هم در نظر بگیرد.

۱۹۸۳م:۲۱ اوت ۱۹۸۳ سناتور فیلیپینی بنینو اکینو از مخالفان سیاسی مارکوس رئیس جمهور وقت این کشور که مدتی به حالت خود ـ تبعیدی در آمریکا بسر می برد به دولت فیلیپین اطلاع داد که قصد باز گشت به وطن را دارد و متعاقب آن به فیلیپین باز گشت، ولی در فرودگاه مانیل (طبق دستور قبلی مارکوس) ترور شد. این عمل آن چنان واکنشی در جهان داشت که در پی آن حکومت مارکوس ساقط شد و فیلیپینی ها همسر اکینو را که تجربه سیاسی هم نداشت به ریاست جمهوری خود برگزیدند و سپس افشاگری برضد مارکوس (که بعدا در تبعید و در جزایر هاوایی درگذشت) آغاز شد و …. عکس بالا، جسد آکینو را بر کف فرودگاه نشان می دهد و آمبولانس ارتش برای انتقال جسد در آنجا دیده می شود.

۲۰۰۴م:در آمریکا مثالی است به این مفهوم که قرار گرفتن نام افراد در فهرست های «مورد سوء ظن ـ واچ لیستWatch List » سازمانهای دولتی آسان است ولی پاک کردن اسم از این لیست ها کاری آسان و سریع نیست و گاهی هم ابدی می شود. این مثال برای سناتور ادوارد (تد) کندی چهره سرشناس و از معروفترین شخصیت های سیاسی آمریکا هم صادق بوده است. وی (که در سال ۲۰۰۸ تحت عمل جراحی تومور مغز قرار گرفت) ۱۹ اوت ۲۰۰۴ در کمیسیون امور قضایی سنای آمریکا گفت: در ماه مارس پنج بار مرا که چهاردهه است، هر هفته یکی ـ دو بار میان واشنگتن و شهر بوستون رفت و آمد می کنم و مسئله ای نبوده است از سوار شدن به هواپیمای مسافربر جلوگیری کردند و وقتی از ماموران مربوط دلیل این کار را پرسیدم گفتند که نام من در فهرست «پرواز ممنوع ، نو ـ فلای» است و نام کسانی – از سوی وزارت امنیت – در این لیست قرار می گیرد که برای امنیت سفر هوایی «خطر» شناخته شده باشند. سناتور کندی اضافه کرد: می دانیم که این فهرست شامل تروریست های بالقوه و کسانی است که شدیدا در معرض سوء ظن دولت آمریکا قرار دارند. در آن لحظه تشابه اسمی و اشتباه اداری نخستین چیزی بود که به ذهن من خطور کرد و پیش خود گفتم که هنگام تهیه لیست به مشخصات کامل «این اسم» توجه نشده است. لذا شخصا با وزارت امنیت تماس گرفتم و تقاضای اصلاح اشتباه را کردم ، ولی باز در فرودگاه مانع سوار شدنم به هواپیما شدند و من باز با آن وزارت تماس گرفتم و درخواست خود را تکرار کردم. سرانجام، پس از بار پنجم به «تام ریج» وزیر (وقت) امنیت تلفن کردم و گفتم: ممکن است برای جمهوریخواهان یک خطر باشم ولی برای پرواز هوایی خطر نیستم. او دستور داد و اسم مرا از لیست حذف کردند. این که امروز در این کمیسیون اعتراض خود را مطرح و درخواست رسیدگی دارم به خاطر مردم است – مردمی که نمی توانند بمانند من به شخص «تام ریج» و هر مقام دیگر تلفن کنند، درد سر برایشان باقی می ماند و عقده می شود و …. برخی برای انجام کارهای حیاتی قصد پرواز دارند و رفتن به هر نقطه که با اتومبیل میسر نیست. این مسئله که می دانم بسیاری را گرفتار خود ساخته باید ریشه ای حل شود. سئوال من این است که چرا به درخواستهای مکرر من ترتیب اثر داده نشد؛ چه مشکل اداری در کار بود. می گویند اشتباه از کارمند مربوط بوده است. خوب، این اشتباه برای اتباع معمولی هم اتفاق می افتد. باید پس از وصول اطلاع و درخواست مسئله را حل کنند. بنا براین تقاضا می کنم وزیر امنیت بیاید و توضیح بدهد تا مسئله مردم حل شود.

این مطلب که پنجشنبه شب(۱۹ اوت) به همین صورت از شبکه سی. بی . اس. پخش شد، در روزنامه های آمریکا نیز به چاپ رسیده بود. شبکه سی بی اس جمعه شب( ۲۰ اوت) گزارش کردکه چنین اتفاقی برای «جان لوئیس» نماینده ایالت جورجیا در کنگره آمریکا هم اتفاق افتاده بود.

T A K F A R S

۲۰۰۴م:افشاگری «دیوید هاک ورث» سرهنگ بازنشسته آمریکایی که برای نخستین بار در وب سایت شخصی او انتشار یافته بود و سپس مورد تایید بازرسان مربوط قرار گرفت؛ اینک وارد مذاکرات سنای آمریکا شده است. ۱۹ اوت ۲۰۰۴ سه سناتور پیرامون آن سخن گفتند و درخواست توضیح و رسیدگی کامل کردند و گفتند: ۸ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار کجاست؟.

خلاصه افشاگری سرهنگ «هاک ورث» در وب سایت خود (Hachworth.com) از این قرار بود: حکمران نیروهای اشغال کننده عراق پیش از ترک این سمت ۸ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار پول متعلق به عراق را به وزارتخانه های این کشور تحویل داد تا آن را صرف نوسازی و عمران عراق کنند. این پول از محل فروش نفت، دارایی بلوکه شده دولت صدام حسین در بانکها و نزد دولتهای دیگر و نیز از مازاد برنامه سازمان ملل معروف به فروش نفت به منظور خرید دارو و غذا تامین شده بود. علاوه بر یک میلیارد دلار آن که به جیب کمپانی هالیبورتون رفت، بقیه پول نیز باحسابسازی و جعل اسناد، توسط ادارات عراقی در مدتی کوتاه بالا کشیده شد که اختلاس و کلاهبرداری است. یک مورد از این اختلاس به آن صورت بوده است که سازمان عراقی … صورت داده است که به ۷۴ هزار نفر که کار «حفاظت» برعهده داشتند دستمزد پرداخت کرده است؛ حال آن که این سازمان نتوانست بیش از ۸ هزار و ۲۰۶ نام به دست دهد و تازه از این عده فقط ۶۰۳ نفرشان حقیقی بودند، یعنی شناسایی و مشاهده شدند!.

بازرسان مربوط، این افشاگری را تایید و گزارش مبنی بر وقوع کلاهبرداری کلان، اختلاس، تضییع و سوء استفاده از پول عراقی های جنگزده را داده اند.

سه سناتور دمکرات در این زمینه از وزیر دفاع آمریکا توضیح خواستند که چرا حکمران سابق و هیات تعیین شده از سوی نیروهای ائتلاف این پول را بدون شرط و تعیین ضابطه خرج و هرگونه محکم کاری دیگر، در اختیار وزارتخانه های عراقی قرار داده که آن را به این صورت مورد سوء استفاده قرار دهند و مسئله بازسازی و عمران عراق همچنان لاینحل باقی بماند.

پس از اشغال نظامی عراق و طرد مقامات دولت بعثی، بسیاری از فراریان بازگشته به عراق که در کشورهای دیگر اقامت کرده بودند و یا اخراجی های اداری سابق مسئولیت سازمانهای دولتی عراق را برعهده گرفتند و این سوء استفاده در زمان آنان صورت گرفته بود.

۲۰۰۴م:«داگلاس بروتر Doug Bereuter» نماینده جمهوریخواه ایالت نبراسکا در کنگره آمریکا که ۱۳ دوره! این سمت را برعهده داشته است در نامه ای برای موکلان خود (آن دسته که از او پرسیده بودند) تاکید کرده بود که بنظر او جنگ عراق و اشغال نظامی این کشور یک اشتباه بود. مفاد نامه بروتر در تاریخ ۱۹ اوت ۲۰۰۴ در روزنامه های نبراسکا و سپس به نقل از آنها در سایر رسانه ها انتشار یافته بود.

وی که نایب رئیس کمیسیون اطلاعات مجلس نمایندگان و عضو ارشد کمیسیون روابط خارجی این مجلس است اضافه کرده بود: من به استناد گزارش سازمانهای اطلاعاتی آمریکا که صدام حسین دارای اسلحه کشتار جمعی و با القاعده در ارتباط است به تصویب درخواست رئیس جمهور که مجوز جنگ خواسته بود رای موافق دادم که اینک ثابت شده است که آن گزارش خلاف واقع بوده است. اگر این گزارش نبود من رای به جنگ کردن نمی دادم. من پس از این دوره، از نمایندگی کنار می روم. شما باید از نماینده بعدی خود بخواهید که تحقیق کند که آیا گزارش خلاف واقع سازمانهای اطلاعاتی تعمدی بوده است (دولت دستور چنین جعلی را داده بود) و یا صرفا از روی اشتباه و سهل انگاری.

بسیاری از رسانه ها و مقامات سیاسی آمریکا از «بروتر» که چنین نامه ای را ارسال داشته و این گونه عریان و بدون ملاحظه اعتراف به اشتباه خود کرده بود به عنوان عنصری شجاع و دلیر یاد کرده اند ولی جمهوریخوان گفته اند که وی صرفا نظر شخصی اش را بیان داشته است.

در تحقیقاتی که در طول چهار سال بعد صورت گرفت، خلاف واقع بودن آن گزارش تایید شد و دیوید ساسکایند در کتابی که در سال ۲۰۰۸ منتشر ساخت نوشته است که به دستور شخص جورج بوش چنین گزارشی تهیه شده بود تا از کنگره مجوز تعرض نظامی به عراق را به دست آورد!.

تک فارس www.takfars.ir

۲۰۰۴م:تا ۲۰ اوت ۲۰۰۴ ، روسیه جزیره ساخالین را به صورت یک مرکز بزرگ (ترمینال) صدور نفت و گاز مایع در آورده بود. در برنامه های روسیه است که در مکزیک یک کارخانه گاز مایع تاسیس کند و به تامین گاز و نفت ایالات غربی آمریکا و ژاپن از ساخالین بپردازد و به کشورهای منطقه آندز Ands در آمریکای لاتین نیز سوخت صادر کند و یک صادر کننده نفت به منطقه اقیانوس آرام باشد. نفت روسیه که نزدیکتر به این بازارهای مصرف است ارزانتر از نفت خاور میانه تمام می شود. انتقال نفت روسیه به چین و بعدا کره جنوبی از طریق لوله خواهد بود.

چند رسانه آمریکایی در اوت ۲۰۰۴ با اشاره به بالا ـ پایین رفتن (نوسان) بهای نفت خام به اراده روسیه، از این کشور به عنوان «ابر قدرت نفت» نام برده و نوشته بودند که روسیه در حال حاضر به دلیل معاملات تسلیحاتی وسیع با چین و هند و داشتن دوستی نزدیک با هر دو کشور یک ابر قدرت صدور اسلحه نیز محسوب می شود که بعدا نیز بر میزان صادرات اسلحه از این کشور افزوده خواهد شد.

۱۹۵۴م:تصمیم ۱۹ فوریه ۱۹۵۴ نیکیتا خروشچف مبنی بر وابسته کردن جمهوری سوسیالیستی کریمه به اوکراین، پس از تصویب در شورای عالی شوروی از بیستم اوت همین سال به اجرا درآمد. تا این زمان کریمه (شبه جزیره ای در دریای سیاه) یک منطقه خودمختار وابسته به جمهوری روسیه بود. برخی از مورخان این اقدام خروشچف را که زاده یک روستا در مرز اوکراین و روسیه (بزرگ شده در اوکراین) و از ۱۹۵۳ دبیر یکم حزب حاکم اتحاد شوروی بود «پارتی بازی خروشچف به سود اوکراین» عنوان داده اند زیرا که کریمه (به زبان روسی: کروم) از دو قرن پیش از آن وابسته به روسیه و اکثریت ساکنان آن نیز روس بودند و اوکراینی های کریمه اقلیت کوچکی را تشکیل می دادند. این دسته از مورخین نوشته اند که خروشچف با این کار خواسته بود که از پارتی بازی استالین تقلید کند زیرا که استالین در زمان خود، «اوستیا» را به جنوبی و شمالی قسمت و بخش جنوبی را ضمیمه گرجستان (زادگاه خود) کرده بود حال آنکه اوستیایی ها «گرجی» نبوده اند. در آن زمان، حتی تصوّر آن هم نمی رفت که روزگاری اتحاد شوروی فروبپاشد و بنابراین تقسیمات جغرافیایی آن ساختگی (مصنوعی، الگویی برای زمان جهانی شدن حکومت و به لحاظ تسهیلات اداری) بود و واقعیت نداشت. در همان زمان که خروشچف پیشنهاد وابسته کردن کریمه به اوکراین را به شورای عالی شوروی داد، چند تنی بودند که مخالفت کردند ولی به آنان گفته شده بود که روسها از زمان تامین وحدت (قرن پانزدهم) همیشه امپراتوری داشته اند و «امپراتوری بودن» در ذهن روس ها نقش بسته و بخشی از روحیه آنان شده است و بنابراین، جدایی اوکراین و روسیه از هم قابل تصوّر هم نیست. با این استدلال و با توجه به سرشت روسها (سپاه وری و اعمال اراده به هر بها)، مخالفان الحاق کریمه ساکت شدند. اما کاری که در آن زمان «شدنی» بنظر نمی رسید در دو سال اول دهه ۱۹۹۰ عملی شد و ….

۱۶۸۰: قبیله بومیان آمریکایی پوئبلو pueblo که اسپانیایی های اشغالگر را در " سانتافه " شکست داده بودند تصرف این شهر را تکمیل کردند.

۱۸۷۸: انجمن وکلای دادگستری آمریکا ( a.b.a.) تشکیل و در شهر نیویورک آغاز بکار کرد.

۱۹۴۰: تروتسکی که در مکزیک در یک توطئه ترور شدیدا مجروح شده بود در بیمارستان در گذشت.

۱۹۴۵: انقضای برنامه قرض و کرایه ( lend – lease program) که در جریان جنگ جهانی دوم به اجرا در آمده بود به تصمیم هری ترومن رئیس جمهور وقت آمریکا اعلام شد.

۱۹۵۶:کیم کاترالKim Cattrall بازیگر انگلیسی فیلمهای سینمایی از جمله "جنگ ستارگان" در لیور پول یه دنیا آمد.

تکفارس

۱۹۵۹: مجمع الجزایر هاوایی واقع در اقیانوس آرام که هزاران کیلو متر از خاک اصلی آمریکا فاصله دارد ایالت پنجاهم آن کشور شد. برای ضمیمه شدن هاوایی به آمریکا ،نزدیک به یک قرن برنامه پشت برنامه اجرا شده بود که داستانی مفصل است.

۱۹۶۳: در ویتنام جنوبی حکومت نظامی بر قرار شد که تشدید زد و خوردها را که تا ۱۲ سال بعد از آن طول کشید به دنبال داشت.

۱۹۹۱: کودتای نیم بند مسکو بر ضد گورباچف که به یک بازی شبیه بود پایان یافت.