زندگینامه شاعر مهدی فرجی و شعر زیبای می بینی ام وقتی به مویم برف غم باشد

می بینی ام وقتی به مویم برف غم باشد

روزی که پشتم مثل پشت کوه خم باشد

با تو شبی از حسرت امروز خواهم گفت

وقتی که حرفم محض پیری محترم باشد

تکفارس آی آر

می گویم از روزی که خوردم حرفهایم را

ترجیح میدادم که نانم در قلم باشد

روزی که گریان از خیابان آمدی گفتی

نفرین به شهری که سگی در هر قدم باشد

یادت می آرم گفتی امید بهاری نیست

www.takfars.ir

وقتی زمستان و زمستان پشت هم باشد

آن روز وقتی سروهای سبز را دیدیم

شکرخدا شب رفته باید صبحدم باشد

چای از دهان افتاد ول کن شاید آن فرصت

روزی برای کودکانت مغتنم باشد

میخواستم از بوسه بنویسم هراسیدم

توی کتابم بیتی از این شعر کم باشد

مهدی فرجی (زاده ۹ بهمن ۱۳۵۸ در کاشان) شاعر ایرانی است.او را می‌توان از جمله شاعران جوانی دانست که شعرش در پایان دهه هفتاد شکل گرفت و در آغاز دهه هشتاد به سرعت پیشرفت کرد. از ویژگیهای شعر فرجی عاشقانگی، برخورداری شاعر و شعرش از گنجینه‌های ادبی عظیم قرون پیش و قدما – که ویژگی مهمی است و در بین شعرای جوان معاصر کم‌تر دیده می‌شود – تجربی و عینی بودن فضاها و توصیف‌های شاعر و تلفیق آن با فضاها و زبان روز است.