فهرست وقایع و رویدادهای تاریخی مهم ۲۸ اسفند

۱۲۹۳ش:اسفند ۱۲۹۳ (مارس ۱۹۱۵) و در دومین سال جنگ جهانی اول، ماجرای ناپدید شدن «وسموس» دیپلمات آلمانی در فارس، دولت ایران را دچار بحران شدید کرده بود که بالاخره باعث کناره گیری میرزاحسن مستوفی از رئیس الوزرایی شد و میرزاحسن مشیر الدوله جای او را گرفت.

«وسموس» کنسول آلمان در شیراز که شهرت داشت ایرانیان و سران بعضی قبایل را بر ضد انگلستان تحریک می کند نیمه اسفند در مسیر شیراز به بهبهان توسط نیروهای انگلیسی که طبق موافقتنامه سن پترزبورگ جنوب و شرق ایران منطقه نفوذ آنها بود دستگیر و بازداشت شده بود. دولت آلمان از طریق نماینده سیاسی خود در تهران در این زمینه به مستوفی رئیس الوزراء ایران اعتراض کرده بود. مستوفی در پی این اعتراض از والی (استاندار) فارس خواست که وسموس را از انگلیسی ها بگیرد که انگلیسی ها خبردادند وسموس از قرارگاه آنها گریخته و احتمالا به برازجان رفته است. والی فارس عازم برازجان شد که وسموس را تا شیراز بدرقه کند تا نیروهای انگلیسی دوباره او را بین راه دستگیر نکنند. مستوفی که از این وضعیت و مداخلات انگلیسی ها خسته شده بود از کار کنار گیری کرد و مشیر الدوله رئیس الوزراء شد. کابینه مشیر الدوله تنها ۱۸ روز عمر کرد و بر اثر فشار روسیه و انگلستان که نگران افزایش محبوبیت آلمان میان ایرانیان بودند برکنارشد. پس از انحلال کابینه مشیرالدوله، به فاصله ۲۴ ساعت احمدشاه دو رئیس الوزراء تعیین کرد. اولی را به اصرار سفیران انگلستان و روسیه و دومی را تحت فشار سفیران آلمان و عثمانی! و بالاخره مجلس به رئیس الوزراء سوم که عین الدوله بود رای تایید داد که او هم سه ماه بعد کناره گیری کرد.

احمدشاه که چنین دید دست به دامن مستوفی شد که رئیس الوزراء شود که نپذیرفت، عین الدوله و مشیر الدوله هم زیر بار تشکیل کابینه نرفتند که مجلس دوباره سراغ مستوفی رفت و اورا به رئیس الوزراء شدن راضی کرد.

دلیل این وضعیت بحرانی، مداخلات خودسرانه نیروهای انگلستان و روسیه در ایران بود که انگلیسی ها در بوشهر ژاندارمهای ایران را خلع سلاح کرده بودند و روسها بیش از ده هزار قزاق در قزوین مستقر ساخته و هردم دولت تهران را که دیگر کاری از دستش بر نمی آمد تهدید می کردند و در شهرهای مرکزی و جنوبی از جمله اصفهان، کرمان و فارس مردم به جان نمایندگان انگلستان افتاده بودند و به قتل و جرح آنان مبادرت می کردند.

تکفارس آی آر

۱۳۰۲ش:تظاهرات به حمایت از برقراری نظام جمهوری در ایران که پرچمدار آن ژنرال رضاخان رئیس الوزراء و سردار سپه وقت بود در آخرین روزهای سال ۱۳۰۲ (مارس ۱۹۲۴) به اوج خود رسیده و همه امور کشور را تحت الشعاع خود قرارداده بود.

تظاهرات که از تهران و میدان توپخانه آغاز شده بود به سراسر ایران گسترش یافته بود و سیل تلگرام به پشتیبانی از فکر برقراری جمهوریت از شهرستانها به تهران سرازیر بود، حتی در آخرین جلسه عمومی مجلس شورای ملی در سال ۱۳۰۲ که ۲۸ اسفند برگزار شده بود گروهی از افسران ارتش وارد جلسه شده و خواستار حذف قاجاریه و سلطنت، و برقراری جمهوری شدند و گفتند که از حکومت «دوله ها» و «سلطنه ها که ازدستشان کاری جز بی عرضگی ساخته نیست خسته شده اند. به اشاره سردار سپه، در این روز و روز بعد ادارات دولتی نیز تعطیل کردند و کارمندان به تظاهر کنندگان پیوستند. در برابر، گروهی هم در مسجد شاه (واقع در بازار تهران) اجتماع کرده و با جمهوریت دست به مخالفت زده بودند.

در همین روز رضاخان از محمد حسن میرزا ولیعهد خواست که کناره گیری کند. احمد شاه در اروپا بود. این وضعیت سبب شده بود که مجلس شورای ملی جلسه خصوصی تشکیل دهد و به موضوع رسیدگی کند که در این جلسه چند نماینده به حمایت و مدرّس و چند نماینده دیگر به مخالفت با برقراری نظام جمهوری سخن گفتند و قرار شد که سی ام اسفند، مجلس یک جلسه فوق العاده تشکیل دهد که در این جلسه طرح تبدیل نظام مشروطه سلطنتی به جمهوری مطرح شد. چون موضوع مهم بود تعطیلات نوروزی مجلس جز روز نوروز لغو شد. مجلس دوم فروردین ماه به بحث در این باره ادامه داد.

در این میان بیشتر روحانیون و کسبه در تهران و شهرهای دیگر به ضدیت با جمهوری بپاخاستند و تظاهرات آنان در میدان بهارستان مانع اتخاذ تصمیم فوری در مجلس شد.

چند روز بعد ژنرال رضاخان برای مذاکره در این باره با روحانیون قم به این شهر رفت و چون مخالفت آنان را با نظام جمهوری مشاهده کرد در بازگشت به تهران ضمن صدور اعلامیه ای انصراف خود را از حمایت از برقراری نظام جمهوری در ایران اعلام داشت.

www.takfars.ir

۱۳۸۸ش:یک دادگاه تجدید نظر تهران حکم دادگاه بدوی در مورد حسین مرعشی ۵۲ ساله از اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران و سخنگوی این حزب و از بستگان نزدیک هاشمی رفسنجانی را تایید کرد و وی ۲۷ اسفند ۱۳۸۸ (۱۸ مارس ۲۰۱۰) به زندان رفت. غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی است. این حزب در طول دو دهه عمر خود، از هاشمی رفسنجانی پشتیبانی کرده است.

خبرگزاری فارس ضمن مخابره این گزارش، حکم دادگاه تجدید نظر را نیز منتشر کرده بود. این دادگاه رای صادره را به استناد ماده ۲۴۸ قانون مجازات اسلامی قطعی اعلام کرده است. شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران ۱۲ دی ماه ۱۳۸۸ حسین مرعشی را به تحمّل یک سال زندان و محرومیت از شرکت در هرگونه حزب و موسسه که به کارهای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بپردازد محکوم کرده بود و این حکم که مرعشی و دو وکیل قضایی اش نسبت به آن درخواست تجدید نظر داده بودند، در دادگاه بدوی به شماره ۱۲۶ ثبت شده بود. دادگاه بدوی (شعبه ۲۶) مرعشی را به استناد ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی و تجویز ماده ۱۹ این قانون محکوم کرده بود. در گزارش فارس، توضیح بیشتری درباره اتهام داده نشده است.

مرعشی متولد رفسنجان سالها استاندار کرمان و نماینده این منطقه در مجلس بود و سپس معاون رئیس جمهور در امور میراث فرهنگی و گردشگری شده بود. وی در طول استانداری کرمان یک موسسه خیریه تاسیس کرد که هواپیمایی ماهان و خودروسازی بم وابسته به آن موسسه اند. اصل ۴۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی تاسیس موسساتی ازجمله شرکت هواپیمایی، کشتیرانی، مخابرات و … را در دست دولت قرارداده است.

۲۰۰۸م:هوگو چاوز رئیس جمهور ونزوئلا و صاحب فرضیه «سوسیالیسم قرن ۲۱» شانزدهم مارس ۲۰۰۸ در برنامه رادیو تلویزیونی خود «الو ـ رئیس جمهور» از تاسیس «کمون های سوسیالیست» در ونزوئلا خبرداد. وی گفت که با استفاده از تجربه های دو قرن گذشته (شوروی و …)، اجرای این برنامه تدریجی خواهد بود، نه جهشی. به این ترتیب که در گوشه هایی از کشور آزمایش و پس از رفع نقائص تعمیم داده خواهد شد.

چاوز (تلفظ آمریکای لاتین: چاوس) در توضیح این مطلب گفت که با ایجاد این کمون ها، اختیارات حکومت عملا به این کمون ها یعنی مردم سپرده خواهد شد (پاپیولیسم). مردم باید در کارهای حکومتی عملا و واقعا مشارکت داشته باشند و هدف واقعی از «دمکراسی» هم همین است. این کمون ها نه تنها در حکومت مشارکت می کنند و در کشور ایجاد همیاری واقعی تامین خواهد شد، بلکه این کمون ها تریبون هایی خواهند بود تا هرکس انتقاد و نظر اصلاحی خود را بیان دارد و اطمینان داشته باشد که مدیریت کشور صدایش را خواهد شنید، به آن توجه خواهد کرد و ایده اش را به نام خودش ثبت خواهد کرد. چاوس در مارس ۲۰۰۹ ضمن اعلام پیروزی کمون های ونزوئلایی در نخستین مرحله تجربه، برنامه مرحله دوم فعالیت این کمون ها را اعلام داشت.

چاوز در برنامه رادیو – تلویزیونی و وبسایت خود که ضمن اعلام تصمیمات و کارهای دولت و امور سیاسی، به پرسش های مردم نیز مستقیما پاسخ می دهد و میکروفن را به میان مردم می برد آغاز فعالیت کمون ها را از ۱۳ آوریل ۲۰۰۸ اعلام داشت. این کمون ها تعاونی ها و شرکت های سوسیالیستی تاسیس خواهند کرد تا به تدریج اقتصاد ونزوئلا «سوسیالیستی» شود. به عبارت دیگر تاسیسات و منابع تولید و خدمات در هر محل باید متعلق به جامعه و کامیونیتی همان محل باشد و بر استثمار نقطه پایان گذارده شود؛ این است راه تکامل انسان. در هر محل، فعالیت کمون برحسب شرایط آن محل خواهد بود، هدف یکی است، ولی الگو و طرح متفاوت. در مرحله نخست، دو هزار کمون در ونزوئلا تاسیس شد و امور کامیونیتی خود را به دست گرفته اند.

چاوس گفت: ما به حد کافی پول داریم و این پول را در اختیار کمون ها خواهیم گذارد. این پول که دقیقا حسابرسی خواهد شد باید صرفا در ساخت سوسیالیسم بکار رود و به این ترتیب؛ ما ساختن سوسیالیسم را از اقتصاد شروع می کنیم تا موفق شویم، از کارهای ساده و کوچک مثلا ساختن خانه و ….

چاوز گفت: قدرت باید در دست توده ها (مردم) باشد و کار دولت تحکیم روابط، ایجاد همبستگی، راهنمایی و فراهم ساختن تسهیلات است. انسان سزاوار رنج کشیدن نیست و وجود طبقه و کلاس در جامعه را قلبا تحمل نمی تواند بکند، سکوت علامت رضا نیست. باید در جامعه، امکان هایی فراهم آید تا انسانها نهایت استفاده را از استعداد خود بعمل آورند که راه رسیدن به سعادت مطلق است که بشر همواره در جستجویش بوده است.

تک فارس

چاوس در آن روز (مارس ۲۰۰۸) گفت: دولت واشنگتن که در کنترل سرمایه داران است از همین برنامه های ما واهمه دارد و می خواهد که دیگران مارا تروریست بشناسند، حال آن که تروریست واقعی جورج دبلیو بوش است که می کوشد میان کشورها تفرقه بیندازد و بر آنها که در نتیجه تفرقه و اختلاف باهم ضعیف می شوند حکومت کند و دارایی شان را دراختیار گیرد.

۲۰۰۸م:آرتور کلارکArthur Clarke از معروفترین نویسندگان داستان های با زمینه علمی یا «Science _ Fiction» هجدهم مارس ۲۰۰۸ در ۹۰ سالگی و در سریلانکا درگذشت. وی در طول عمر یکصد داستان نوشت. قدرت تخیل آرتور تا به آنجا بود که در دهه ۱۹۴۰ (حدود ۶۰ سال پیش) در یک داستان، به همین صورتی که امروز وجود دارد به ارتباطات ماهواره ای اشاره کرده بود. وی در داستانهای علمی خود، دانش روز و پیش بینی های علمی اش را با اندیشه صوفیان شرق در هم می آمیخت. او در سال ۱۹۵۱ داستانی تحت عنوان «Sentinel

» درباره کشف یک ماهواره متعلق به سیارات دیگر در کره ماه نوشت که برپایه آن در سال ۲۰۰۱ یک فیلم سینمایی ساخته شد.

۲۰۰۸م:سناتور آریزونا، جان مک کین که نامزدی او از جانب حزب جمهوریخواه آمریکا در انتخابات ریاست جمهور این کشور در نوامبر ۲۰۰۸ به دلیل شکست و یا کناررفتن رقیبان حزبی اش! قطعی شده بود و جورج دبلیو بوش هم پشتیبانی خود را از نامزدی وی اعلام داشته بود؛ در نیمه مارس ۲۰۰۸ یک بار دیگر از عراق دیدن کرد تا وعده های پیشین خودرا مورد تاکید قرار دهد که اگر رئیس جمهور شود تا تثبیت کامل اوضاع عراق و اطمینان از این موضوع که درپی خروج نیروهای رزمی آمریکا (تنها نیروهای جنگنده)، عراق تحت نفوذ ایران قرار نخواهد گرفت عراق را از نظامیان آمریکایی تخلیه نخواهد کرد.

در این سفر سناتور یهودی کانکتیکت، «جوزف لیبرمن» با مک کین بود. لیبرمن که نامش در انتخابات سال ۲۰۰۰ به عنوان نامزد معاونت «ال گور» در تیکت او قرارداشت از حامیان سرسخت اسرائیل و از مشوقّان اشغال نظامی عراق بوده است. مادر "ال گور" هم یک بانوی یهودی بود. حمایت لیبرمن از رئیس جمهور شدن مک کین ۷۱ ساله آنقدر زیاد بود که تصور می رفت که این بار نامزد معاونت وی شود. لیبرمن که دهها سال در چارچوب حزب دمکرات آمریکا فعالیت سیاسی داشت، در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۶ چون نتوانست دوباره از جانب این حزب نامزد سناتوری ایالت خود شود، به عنوان نامزد مستقل (غیر حزبی) در این انتخابات شرکت کرد و پیروز شد. او با وجود این که یک سناتور مستقل است هنوز رسما حزب دمکرات را ترک نکرده است.

مک کین، لیبرمن و همراهان پس از دیدار از عراق عازم اردن و اسرائیل شدند. یک هدف این سفر این بود که به رای دهندگان آمریکایی ثابت کنند که مک کین بیش از دو متقاضی باقیمانده نامزدی حزب دمکرات اطلاعات جهانی و تجربه سیاست خارجی دارد.

مک کین ۱۸ مارس ۲۰۰۸ پس از ورود به اردن شد، در یک مصاحبه تلفنی با یک رادیو آمریکایی نگرانی خود را از طلوع ایران به صورت یک قدرت بزرگ در این منطقه از جهان اعلام داشت. وی گفت که آمریکا استطاعت تحمل ایران را به صورت یک کشور صاحب اسلحه اتمی ندارد. او افزود که طبق کشف فرماندهان آمریکایی در عراق، ایران همچنان به ارسال برخی سلاحها برای مخالفان آمریکا در عراق ادامه می دهد. مک کین سپس گفت: ایران اجازه می دهد که افراد القاعده وارد خاک ایران شوند و پس از کسب آموزش نظامی به عراق بازگردند!.

۱۵۰۳م:امروز زادروز « بندتو وارچی Benedetto Varchi» مورخ و فیلسوف ایتالیایی است که ۱۹ مارس ۱۵۰۳ به دنیا آمد و ۶۲ سال عمر کرد. وارچی به معنی واقعی کلمه یک تاریخنگار حرفه ای بود . یک تاریخ شانزده جلدی محصول کار او ست . وی به خواست دولت فلورانس یک تاریخ جامع برای این منطقه ایتالیا نوشت.او گفته است که یک مورخ حرفه ای می تواند به خواست و سفارش هر کس یک موضوع تاریخی و یا یک رویداد را بررسی کند ، حقایق را کشف و بنویسد ، ولی نباید حتی اگر خنجر برگردنش بگذارند از حقیقت نویسی خارج شود . مورخ نباید مرعوب و یا تطمیع شود و اگر بشود از این کسوت خارج است .

T A K F A R S

وارچی نوشتن رویداد به صورت مطلق را تاریخ نویسی نمی داند و آن را رویداد نویسی و درج وقایع عنوان داده است و تاکید دارد که مورخ باید نظر خودرا هم بر رویداد اضافه کند . به گفته او ، ممکن است یک رویداد توسط چندین مورخ نوشته شود وهمین تفسیر مورخ است که میان انها ایجاد تفاوت می کند و یکنواخت بودن از میان می رود و تفسیر رویدادها به تدریخ مورخ را فیلسوف و صاحب نظر می کند.

۱۳۳۶ش:بیست و هشتم اسفند زادروز حسین شمس (شمس ایلی) است که از مهرماه ۱۳۳۶ تاکنون یک نفس در روزنامه اطلاعات به کار خبر اشتغال داشته است. وی ۲۸ اسفند سال ۱۳۱۳ (۱۹ مارس ۱۹۳۵) به دنیا آمده است. استعداد حسین در روزنامه نگاری به حدی بود که پس از یک سال، دبیر اخبار حوادث شهری و قضایی در روزنامه اطلاعات شد. قبلا احمد سروش (داستان نگار معروف) این سمت را داشت که به نفع حسین شمس کنار رفت و گفت که شمس بیشتر از او شایستگی این کار را دارد. حسین شمس خبرشناسترین روزنامه نگار ایرانی و بهترین ادیتور خبر و تنظیم صفحه و به ویژه صفحه اول است. نگارنده این ستون با این که یک سال و چند ماه زودتر از حسین، وارد کار در روزنامه اطلاعات شده بود، سالها خبرنگار میزی بود که شمس در صدر آن می نشست (رئیس میز بود). حسین در تشخیص اهمیت خبر نظیر ندارد و محال است خبر تنظیم نشده و بی خاصیت را به چاپخانه بفرستد. حسین از سال ۱۳۴۵ تا سال ۱۳۵۹ معاون اول سردبیر روزنامه اطلاعات بود. او که در دوران دانشجویی از مخالفان سلطنت بود پس از براندازی ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ به همان دلیل از دانشکده مربوط اخراج شده بود که بعدا تحصیلات عالی خود را تکمیل کرد. حسین که ۱۴ سال امور سردبیری اطلاعات را بدون قبول این عنوان انجام می داد، می گفت که نمی خواهد از مقامات، دستور سانسور کردن بشنود. شمس اخبار دستوری را به چاپخانه نمی فرستاد و می گفت که ناشر و یا سردبیر کل باید شخصا این کاررا انجام دهند، نه او . شمس که سالها اطلاعات بین الملل را تنظیم می کند، در دهه ۱۳۷۰ از سوی ناشران چند روزنامه تازه و از جمله روزنامه ایران دعوت به همکاری شد ولی نپذیرفت و کتبا پاسخ داد که روزنامه نگاری را در اطلاعات آغاز کرده و در همین جا به پایان خواهد برد. شمس که از موسسان سندیکای روزنامه نگاران کشور است در رعایت بی طرفی زبانزد است. او هرگز دعوت های رسمی را نپذیرفته و به مهمانی های دولتی نرفته تا مجبور شود خبر تبلیغی و بی خاصیت چاپ کند.

۱۶۴۴م:۱۹ مارس سال ۱۶۴۴ میلادی « سی سانگ » امپراتور وقت چین از دودمان مینگ پس از این که شنید یک مقام این کشور از راه خیانت یکی از دروازه های پکن را به روی نیروهای شورشی « لی زی چنگ » که شهر را محاصره کرده بودند گشوده و شورشیان وارد شهر شده اند خودکشی کرد و متعاقب او دویست تن از اعضای خاندان و درباریان او دست به خودکشی زدند تا اسیر و تحقیر نشوند و با خودکشی آنان حکومت سلسله مینگ بر چین که ۲۷۶ سال طول کشیده بود پایان یافت و سلسله« کوینگ» که از منچوها بود و آخرین دودمان سلطنتی چین بشمار می رود روی کار آمد . دودمان کوینگ در ۱۹۱۱ منقرض شد.

دودمان مینگ در سال ۱۳۶۸ میلادی با برکنار کردن خاندان چنگیز ( مغولها ) بر جای انها نشست و پایتخت چین را در« بی جینگ Beijing به معنای پایتخت شمالی ( پکن ــ پایتخت مغولها ) تثبیت کرد . این دودمان دیوار چین را به منظور جلوگیری از رخنه مغولها تعمیر و تقویت کرد. در زمان همین دودمان ، چین به صورت یک قدرت دریایی درآمده بود و بزرگترین کشتی های جهان آن روز را می ساخت و با بنادر آسیا و افریقا داد و ستد داشت. دست اندازی ژاپنی ها به شبه جزیره کره و فساد اداری باعث تضعیف این دودمان شده بود.

۱۶۸۷م:رنه ـ رابر لاسال Rene – Robert La Salle که مالکیت دولت فرانسه را بر مناطق مرکزی ایالات متحده امروز بر قرار کرده بود ۱۹ مارس سال ۱۶۸۷ در تکزاس امروز هنگامی که در جستجوی دهانه رود «می سی سی پی» و جایی که به خلیج مکزیک می ریزد بود به دست یکی از همراهانش کشته شد. لاسال منطقه طرفین رود می سی سی پی را به نام لوئی ۱۴ پادشاه وقت فرانسه « لوئیزیانا » اسم گذاری کرد که هنوز باقی است.

لاسال از طریق کانادا دست به اکتشاف مناطق مرکزی آمریکای شمالی از شیکاگو تا دلتای می سی سی پی زده بود. وی نخستین اروپایی بود که به رودخانه اهایو رسید. او مرکز تجسس خود را در سن لوئی که اینک شهر بزرگی است مستقر ساخته بود . لاسال نخست تصور می کرد که می سی سی پی به خلیج کالیفرنیا می ریزد ولی بعدا که طول این رودخانه را طی کرد به اشتباه خود پی برد. علت قتل او این بود که راه را گم کرده بودند و یکی از همراهان او که به این لحاظ کنترل اعصاب خود را ازدست داده بود لاسال را کشت. لاسال بر خلاف مهاجران انگلیسی های که سرخپوستان را می کشتند با ایشان دوستی می کرد و روابط حسنه داشت و از همان زمان سرخپوستان همیشه متحد فرانسه بودند و در جنگ با انگلیسی ها به فرانسویان کمک می کردند. ۱۳۰ سال بعد از استقرار فرانسویان در امریکای شمالی دولت واشنگتن لویزیانا را از دولت ناپلئون خریداری کرد.

تک فارس www.takfars.ir

۲۰۰۹م:در دو ماه فوریه و مارس ۲۰۰۹ ـ در بسیاری از تفسیرها این نکته مشاهده شد که جنگ سرد آمریکا با شوروی به جنگ سرد آمریکا با ایران تبدیل شده است و همان دولتهایی که در جریان آن جنگ از واشنگتن حمایت می کردند بویژه دولت لندن و دولت پاریس با همه امکانات تبلیغاتی به کمک آمریکا شتافته اند و لندن که درست از دو قرن پیش نسبت به ایران نظر خاص دارد بخش فارسی برتلویزیون بی بی سی افزوده و اعلام کرده است که مطالب آن را به متقاضیان درون مرز «ای ـ میل» هم خواهد کرد.

در این تفسیرها چنین آمده بود: با استفاده از ماهواره های اجاره ای و شبکه رایگان اینترنت، هزینه یک جنگ سرد بمراتب کمتر از خرید ۱۲ دستگاه تانک و بکار اندازی آنها است. به علاوه، نتیجه یک جنگ سرد، قابل پیش بینی است ولی نمی شود سرانجام یک تعرض نظامی را از قبل دقیقا در نظر گرفت. مثال: تعرض ناپلئون و هیتلر به روسیه، جنگ ویتنام، و ….

استادان علم سیاست (حکومت)، جنگ سرد را جدا از جنگ گرم نمی دانند زیرا که هدف از این دو جنگ یکسان است و به زانو درآوردن طرف مقابل، وادارکردن آن به تسلیم و …. و به زعم برخی از آنان، در جریان جنگ هر تبعه که عالما عامدا به مساعی دشمن کمک کند «خائن» محسوب می شود که البته اثبات آن با دادگاه است و اتهام دلیل اثبات نیست. اعدام ویلیام جویس انگلیسی (لرد هاو _ هاو) گوینده رادیو آلمان در دوران جنگ جهانی دوم به حکم یک قاضی انگلستان در سال ۱۹۴۶ به جرم خیانت به وطن، محکومیت میلدرد گیلارز و ایوا توگوری گویندگان آمریکایی رادیوهای برلین و توکیو به زندان طولانی؛ از آن پس برای وارد آوردن اتهام و محاکمه اصحاب تبلیغ در جریان یک جنگ سرد و یا گرم مرجع استناد قرارگرفته اند.

واژه مرکّب «جنگ سرد» ۱۶ آوریل ۶۲ ساله می شود که برای نخستین بار در آن روز در سال ۱۹۴۷ «برنارد باروک (باروخ ـ یهودی)» مشاور هری ترومن رئیس جمهور وقت آمریکا در یک سخنرانی رسمی آن را به زبان آورد و «والتر لیپمن» مقاله نگار یهودی مطبوعات آمریکا عنوان تالیف اکتبر سال ۱۹۴۷ خود قرارداد و به مفهوم درگیری لفظی، تشنّج ممتد و خصومت میان دو قدرت (در ابعاد سیاسی ـ اقتصادی و فرهنگی) عمومیت یافته است. پیش از باروک و لیپمن، «جورج اورول» روزنامه نگار انگلیسی در مقاله ای که در ۱۹ اکتبر ۱۹۴۵ انتشار یافت بدون بکار بردن واژه مرکّب «جنگ سرد»، نوشته بود: بکارگیری بمب اتمی از سوی آمریکا در جنگ با ژاپن سایر دولتها را به اندیشه داشتن آن فرو برده و با توجه به قدرت تخریبی این بمب بکاربردنش آخرین گزینه خواهد بود و بنابراین؛ از این پس، درگیری ها به صورت سرد و بدون بکار بردن نیروی نظامی خواهد بود مگر اینکه یکی از دو طرف بسیار ضعیف، یک سرزمین تقسیم شده و یا پرآشوب و مملو از اختلافات داخلی باشد. جنگ سرد قرن بیستم اندکی پس از پایان جنگ دوم جهانی میان دو قدرت بزرگتر وقت ـ مسکو و واشنگتن ـ آغاز شد و تا پایان سال یکم دهه ۱۹۹۰ ادامه یافت. این دو قدرت در طول جنگ سرد دو بار در آستانه تبدیل آن به جنگ اتمی قرارگرفتند: بحران بر سر برلن که مسکو به آمریکا، انگلستان و فرانسه اولتیماتوم داده بود از غرب برلین خارج شوند و بحران موشکی کوبا در اکتبر ۱۹۶۲ که هر دو مورد (از ترس سلاح اتمی) به سازش منتهی شد.

جنگ سرد به مفهوم امروز ـ که استفاده دو دولت و یا دو گروه از نفوذ و بکارگیری قدرت سیاسی در سطح جهان و یا منطقه (از نوع جئوپولیتیک) علیه طرف دیگر است ـ در حقیقت از تئاتر جاسوس های انگلستان و روسیه در قرن ۱۹ بر سر افغانستان آغاز شده است که کار جاسوس ها هم گوشه ای از جنگ سرد است. بازنده جنگ سرد نیمه قرن نوزدهم، ایران بود که در سال ۱۸۵۷ بخش خاوری خود (هرات و غرب افغانستان امروز) را از دست داد زیرا که در جریان آن جنگ سرد، دربار ایران به ساز مسکو بیش از لندن می رقصید.

اصطلاح جئوپولیتیک از سال ۱۸۹۷ و از تالیف «فردریک راتسل» استاد آلمانی گرفته شده و عمومیت یافته که در این تالیف به تشریح تاثیر وضعیت جغرافیایی بر سیاست پرداخته بود.

جنگ سرد مسکو و واشنگتن از ۱۹۴۶ و از زمانی علنی شد که شوروی که هنوز نیروهای خودرا از ایران بیرون نبرده بود مانع از ادامه حرکت عناصر سه لشکر ایران به سوی آذربایجان و پایان دادن به فتنه پیشه وری شده بود. «جورج کنان» دیپلمات و اندیشمند آمریکایی همان وقت یک تلگرام طولانی از مسکو به واشنگتن مخابره کرد و با انتشار مفاد آن در رسانه های آمریکا جنگ سرد علنی شد و شدت یافت و …. شوروی با قطع حرکت نیروهای نظامی ایران به سوی آذربایجان در نیمه راه، اعلامیه سال ۱۹۴۳ سران سه دولت در تهران را نقض کرده بود.

در آغاز کار، ابزار اصلی جنگ سرد عبارت بودند از نطق و نوشته ها، وارد آوردن اتهام، تهدید و اخطارها، قهر و آشتی ها و اعمال محدودیت ها و محاصره غیر نظامی. رسانه ها وسیله انتقال آنها بودند که به تدریج رو به تکامل گذاردند و دروغ پراکنی و تحریک، سپس تضعیف وحدت ملی و ایجاد نارضایی داخلی، حملات ایدئولوژیک و تضعیف فرهنگی و … بر آنها اضافه شدند. تکامل تکنولوژی مخابرات به جنگ سرد دولتها چهره تازه ای داده است و آخرین تحول در آن، بمباران کشور مورد هدف با افزایش رادیو ـ تلویزیونهای ماهواره ای، وبسایت ها و نیز ایمیل مطالب آنها بوده است. این رادیو تلویزیونها کار خودرا با انتشار مطالب معمولی آغاز میکنند و پس از جلب مخاطب به راه اصلی می روند.

۲۰۰۹م:تظاهرات پاکستانی ها در پی محروم شدن نواز شریف (نخست وزیر پیشین که با کودتای ژنرال مشرف برکنار و از وطن تبعید شده بود) و رهبر یک شاخه حزب مسلم لیگ و برادرش شهباز از احراز مقام انتخابی و انتصابی که به برقرار شدن نظم تازه در پاکستان کمک بسیار کرده اند ۱۶ مارس ۲۰۰۹ به نتیجه رسید و با هر سه خواست فوری او موافقت شد تا برنامه راهپیمایی طولانی صدها هزار نفری ۱۸ مارس خود از پنجاب به اسلام آباد را لغو کند که چنین شد. نواز شریف که در کناره گیری ژنرال مشرف و اعاده حقوق اساسی سهم عمده داشته است خواسته بود:

تکفارس

۱ ـ افتخار محمد چودری ۶۱ ساله قاضی بلوچ و رئیس پیشین دیوان عالی پاکستان که در سال ۲۰۰۷ به تصمیم ژنرال مشرّف برکنار شده بود به مقام خود بازگردد. افتخار محمد در آن سال اعلام حالت فوق العاده در پاکستان را عملی مغایر اصول قانون اساسی خوانده بود که ضدیت آشگار با تصمیم رئیس جمهور وقت (مشرّف) بود. بعلاوه، حاضر نشده بود که انتخاب مجدد اورا به ریاست جمهوری به صورتی که انجام شده بود قانونی اعلام دارد.

۲ ـ رای دیوان عالی (که تحت فشار آصف علی زرداری رئیس جمهور صادر شده) و طبق آن وی و برادرش شهباز ـ بزرگ وزیر ایالت پنجاب ـ از احراز مقام انتصابی و انتخابی محروم شده اند تجدید نظر و لغو شود و فرماندار انتصابی پنجاب که در پی صدور آن رای برجای برادرش نشسته که منتخب مردم بود احضار شود. محافل حقوقی جهان قبل از آغاز تظاهرات، رای دیوان عالی پاکستان مبنی بر محروم کردن دو برادر شریف از احراز مقام را عملی غیر دمکراتیک خوانده بودند.

۳ ـ دستور رئیس جمهور (زرداری) مبنی بر منع برگزاری اجتماعات و انجام تظاهرات که تنها وسیله ابراز مخالفت مردم است لغو شود.

یوسف رضا گیلانی نخست وزیر پاکستان دو روز پیش از آغاز راهپیمایی طولانی (به سبک گاندی) با هر سه خواست موافقت کرد و برنامه راهپیمایی طولانی که ژنرال کیانی فرمانده ارتش را نگران کرده بود لغو شد. ارتش در مقابله با مردم در جریان این تظاهرات تردید داشت.

نواز شریف در پی این پیروزی به طرح خواست دیگر خود که شش سال است روی آن پافشاری میکند پرداخت و خواستار لغو اصلاحیه هفدهم قانون اساسی پاکستان و بازگردانیدن اختیارات حکومتی به نخست وزیر شد زیرا که پاکستان همانند انگلستان باید حکومت پارلمانی داشته باشد. ژنرال مشرف در سال ۲۰۰۳ اصلاحیه هفدهم را پیشنهاد کرد و به استناد آن اختیارات نخست وزیر را به خود که در آن زمان رئیس جمهور بود منتقل ساخت. حال انکه این اصلاحیه در تباین با اصول دیگر قانون اساسی پاکستان است. یکی از هدف های تظاهرات دامنه داری که منجر به کناره گیری ژنرال مشرف شد بازگرداندن اختیارات دولتی به نخست وزیر بود که زرداری پس از انتخاب شدن (با کمک نواز شریف) به ریاست جمهوری حاضر نشد از دیوان عالی بخواهد که اصلاحیه ۱۷ را که مغایر سایر اصول قانون اساسی است لغو کند.

طبق گزارش های منتشره در مارس ۲۰۰۹، با این خواست نواز شریف هم موافقت و قول ارسال دادخواست به دیوان عالی داده شد. با این پیروزی ها، نواز شریف دفعتا به مرد شماره یک سیاسی پاکستان مبدل شده است.

بانو کلینتون وزیر امور خارجه امریکا و نیز وزیر امور خارجه انگلستان در روزهای ۱۶ و ۱۷ مارس هرکدام دو بار تلفنی از نواز شریف خواسته بودند که مذاکره و سازش را بر ادامه تظاهرات خیابانی مقدم دارد مخصوصا که دو روز مانده به اجرای برنامه راهپیمایی بزرگ، در یک انفجاری انتحاری در راولپندی دست کم ۱۴ تن کشته شده بودند. این دو وزیر قبلا تلفنی با زرداری مذاکره کرده بودند.

نواز شریف در مکالمات تلفنی با وزیران امور خارجه آمریکا و انگلستان، اعمال نفوذ شخص آصف علی زرداری رئیس جمهور (شوهر بی نظیر بوتو متوفی) را در صدور رای دیوان عالی مبنی بر محرومیت او و برادرش از احراز مقام موثر اعلام کرده و آن را نوعی میزپرستی و تخلیه میدان برای خود خوانده بود. حال آنکه زرداری قبلا خود متهم به سوء استفاده مالی شده بود و به «آقای ده درصد پورسانت» معروف است. با لغو حکم سال ۲۰۰۷ ژنرال مشرف مبنی بر برکناری افتخار محمد چودری و ده قاضی دیگر، رئیس دیوان عالی که حکم محروم کردن نواز و شهباز شریف را از هرگونه مقام تایید کرده بود بازنشسته شد.

۷۲۱: در بابل ( جنوب عراق امروز ) ماه گرفتگی مشاهده شد که آن را ثبت کردند و سفالنبشته آن که شرح ماجراست به دست آمده است.

takfars.ir

۱۵۷۱: اسپانیایی ها مانیل امروز را به عنوان پایگاه استعمار خود بر فیلیپین انتخاب کردندکه همه این سرزمین به نام فیلیپ پادشاه وقت اسپانیا « فیلیپین » نامگذاری شده است.

۱۶۲۸: مهاجرنشین انگلیسی ماساچوست در امریکای شمالی تاسیس شد.

۱۷۴۸: قانون تبعه خواندگی ( نچرالیزیشن ) انگلستان به یهودیان امکان داد که به آمریکای شمالی مهاجرت کنند.

۱۹۳۸: «لازارو کاردناس» رئیس جمهور مکزیک منابع نفت و صنایع مربوط را در این کشور ملی اعلام و اموال موسسات خارجی فعال در این صنایع را مصادره کرد و دست به فروش نفت به آلمان (نازی) زد. در دهه های سوم و چهارم قرن ۲۰، مکزیک دومین کشور تولید کننده نفت در جهان بود.

# ۱۹۴۲: رئیس جمهوری وقت آمریکا دستورالعملی صادر کرد که به دلیل ورود این کشور به جنگ جهانی دوم مردان ۴۵ تا ۶۴ ساله آمریکایی هم باید برای خدمات غیر رزمی ثبت نام کنند.

۱۹۴۵: در نتیجه حمله انتحاری ( کامیکازی ) یک خلبان ژاپنی به یک ناو امریکایی در نزدیکی آبهای ژاپن ۸۰۰ تن از افراد نیروی دریایی آمریکا کشته شدند.

۱۹۴۵: هیتلر دستور العملی صادر کرد که برپایه آن باید همه موسسات تولیدی آلمان که ممکن بود مورد استفاده فاتحان جنگ جهانی دوم قرار گیرند منهدم شوند.

۱۹۶۵: دکتر سوکارنو رئیس جمهوری اندونزی همه شرکتهای نفتی خارجی در آن کشور را ملی اعلام کرد. همین اقدام بر مخالفت غرب با او افزود و ژنرال سوهارتو تشویق به کودتا بر ضد وی شد.