فهرست وقایع و رویدادهای تاریخی مهم ۱۲ شهریور

۱۵۰۸م:شاه اسماعیل صفوی سوم سپتامبر ۱۵۰۸ (۱۲ شهریور ۸۸۷ هجری) خادم بیک را به سمت فرماندار ایالت (استان) خوزستان منصوب کرد. شاه اسماعیل حکومت منطقه شیعه نشین جنوب بین النهرین (عراق امروز) از جمله بصره را هم به خادم بیک سپرد، بدون اینکه از لحاظ تقسیمات کشوری، ماهیت اداری جداگانه این منطقه را تغییر دهد. در دوران صفویه و افشاریه، بمانند زمان اقتدار دیلمیان، فرمانداران شهرهای بین النهرین از میان شیعیان انتخاب و منصوب می شدند. زندیه نیز در زمانی که جنوب بین النهرین را درقلمرو خود داشت، آن قاعده کهن را رعایت می کرد و بصره حاکم نشین بین النهرین جنوبی بود.

۱۹۲۸م:سوم سپتامبر ۱۹۲۸ (۱۲ شهریور ۱۳۰۷) کار نوسازی آرامگاه فردوسی، ایرانی بزرگی که خود را وقف خدمت به ایران و زبان پارسی کرده بود در توس خراسان آغاز شد. این ساختمان باشکوه پس از تکمیل و آنگاه تزیین مجدد، بیستم مهرماه سال ۱۳۱۳ هجری طی مراسمی کم نظیر با حضور رضا شاه و مستشرقین و ایرانشناسان سراسر جهان، ادیبان کشور و مقامات فرهنگی و دولتی گشایش یافت.

مورخان متفقا «ابوالقاسم فردوسی» را تنها فرد در سراسر تاریخ بشر خوانده اند که بدون هرگونه چشمداشت، همه عمر خود را صرف زنده کردن تاریخ وطنش (ایران)، خصلت های نیک هموطنان (ایرانیان) و زبان نیاکان (زبان پارسی) و خدمت بی دریغ به شناساندن فرهنگ و تمدن کهن میهنش کرد و به نوشته مرحوم دکتر رضا زاده شفق، شصت هزار بیت شعر گفت تا شکوه ایران باقی بماند و باعث افتخار و دلگرمی نسلهای بعد باشد تا بدانند که چه میراثی گرانبها و با عظمت برایشان باقی مانده است و با همه توان بکوشند که این میراث همچنان سربلند و بزرگ و عزیز باقی بماند. فردوسی برای به نظم در آوردن تاریخ ایران، اسناد و نامه های فراوان خواند که خود او گفته است:

«بسی رنج بردم بسی نامه (مکتوب و سند) خواندم ـ زگفتار تازی (اسنادی که به زبان عربی نوشته شده بود) و از پهلوانی (اسنادی که به پارسی دوران اشکانی و ساسانی بود)».

به مناسبت هزار ساله شدن فردوسی که ایرانیان باید همیشه مرهون زحمات، احساس و عواطف وطندوستانه او باشند یک هفته در سراسر کشور جشن گرفته شد و بهترین خیابان و میدان تهران به اسم او نامگذاری گردید. در شهرهای دیگر مدارس و تالارها و خیابانها به نام فردوسی نامگذاری شد و بعدا مدارس تازه ساز و دانشگاه، که این قدرشناسی ها باز هم برای مردی که گفت: چو ایران نباشد تن من مباد و … و «همه سر به سر تن به کشتن دهیم ـ به از آن که ایران به دشمن دهیم»، کم است.

تکفارس آی آر

تردید نیست که فردوسی بیش از هر کس دیگر به ایران و ایرانی خدمت بی شائبه کرده است . فرق فردوسی با سایر ایراندوستان بنام، در این بوده است که بدون چشمداشت عمر خود را وقف خدمت به وطن و زبان فارسی کرد. او بسال ۱۰۲۰ میلادی در توس در گذشت و ایرانیان هر روز که می گذرد بیشتر متوجه عمق و عظمت خدمات بی دریغ فردوسی می شوند.

۱۹۳۹م:سوم سپتامبر سال ۱۹۳۹ (و کمتر از سه روز پس از آغاز جنگ جهانی دوم) دولت وقت ایران، بیطرفی خود را در قبال دولتهای متخاصم اعلام داشت، ولی دیدیم که متفقین چقدر آن را رعایت کردند. به دلیل همین اعلام بیطرفی، در شهریور ۱۳۱۸ شناور های توپدار ایران در خلیج فارس از اقدام ناوگان انگلستان به تصرف پنج کشتی بازرگانی آلمانی که در بندر شاپور بارگیری کرده بودند جلوگیری نکردند، حال آن که قدرت آتش بیشتری داشتند.

۱۳۲۰م:در این روز در شهریور ۱۳۲۰ با این که جلسه شورای وزیران در حضور رضا شاه تشکیل شده بود، نخست وزیر و وزیر امور خارجه وقت به او نگفتند که انگلستان و به تبعیت از آن، شوروی خواهان کنار گذارده شدنش هستند و دولت انگلستان عزم جزم به اخراح او از کشور و تحت نظر خود در تبعید نگهداشتنش دارد. در این جلسه تنها صحبت از تسلیم پیشنهاد ترک مخاصمه و همکاری ایران با متفقین بود!.

۱۳۳۲م:۱۲ شهریور ۱۳۳۲دادسرای تهران متهمان به ربودن و قتل سرتیپ افشار طوس رئیس شهربانی حکومت دکتر مصدق را بدون صدور اعلامیه و ذکر دلیل آزاد کرد که باعث تعجب مردم شد. برخی از این متهمان که دربازداشت بودند قبلا اعترافهایی هم کرده بودند و این اعتراف ها و دلایل جرم در روزنامه ها انتشار یافته بود.

www.takfars.ir

اصحاب نظر همان زمان آزاد شدن آنان را یک مداخله عریان سیاست در امر قضاء خوانده بودند. ربودن افشار توس با هدف زهر چشم گرفتن از دکتر مصدق، سنجش آمادگی سازمانهای اطلاعاتی کشور (اطلاعات شهربانی و رکن دوم ستاد ارتش) و مقدمه کودتا بر ضد او بود.

۱۳۴۲ش:ژنرال فضل الله زاهدی ده سال و ۱۵ روز پس از کودتای ۲۸ مرداد که ضمن آن دمکراسی کوتاه مدت ایران که خونبهای صدها ایرانی بود از میان رفت و به منافع ملی ایران و حاکمیت آن آسیب وارد آمد، ۱۲ شهریور ۱۳۴۲ در ویلای زیبایش در سویس درگذشت.

به نوشته مورخان معاصر، براندازی ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ که ژنرال زاهدی از عوامل داخلی آن بود مسیر تاریخ ملت ایران را تغییر داد.

۲۰۰۳م:عبدالله دوم پادشاه اردن دوم سپتامبر ۲۰۰۳ وارد تهران شد و مورد استقبال خاتمی رئیس جمهور وقت قرار گرفت. در بیانات رسمی، خاتمی مناسبات تهران و امان (عمان) را مثبت توصیف کرده و موقع ممتاز اردن را مورد تاکید قرارداده و از رابطه «تاریخی» دو کشور سخن گفته بود و در پاسخ به او، پادشاه اردن با اشاره به نزدیکی دیدگاههای دوکشور!، خواستار بازشدن صفحه تازه ای در مناسبات فیمابین شده بود.

اردن یک کشور متولد قرن بیستم است که انگلیسی ها آن را به وجود آوردند و «تاریخ» آن در سلطنت چهار پادشاه حجازی تبار که یکی از آنها کمتر از یک سال این عنوان را داشت خلاصه می شود و همواره از حمایت و کمک مالی آمریکا برخوردار بوده است. آیت الله خمینی ملک حسین پادشاه سابق اردن را پیام رسان ( پادو) قدرتهای غربی خوانده بود. کیسینجر در کتاب خاطرات خود به انتقال پیام های آمریکا از طریق ملک حسین به شاه (پهلوی دوم) مخصوصا در جریان حمایت از مصطفی بارزانی بر ضد دولت عراق از جمله دیدار شتابزده او در نوشهر با شاه اشاره کرده است.

از زمان سقوط شاه مناسبات ایران با اردن به همین دلایل سرد و یا قطع بود و به همین سبب بود که دیدار تقریبا غیر منتظره ملک عبدالله دوم از تهران در محافل سیاسی تولید شگفتی کرده و بحثی هایی را برانگیخته بود.

ملک عبدالله دوم بمانند پدرش ملک حسین با مشاهده هر تغییری در یک کشور، از آنجا دیدن می کند. در اوت سال ۲۰۰۸ نیز از روسیه دیدن کرد. عکس زیر اورا درحال گفتگو با مدودیف رئیس جمهور روسیه نشان می دهد. پدر او ملک حسین با هر پیش آمدی به تهران به دیدار شاه (پهلوی دوم) می شتافت ولی پس از تغییر نظام حکومتی ایران و آواره شدن شاه، اورا به کشور خود راه نداد!.

۱۳۸۳م:بانو دلکش (عصمت باقرزاده) که صدای رسایش او را ستاره آواز ایران کرده بود ۱۱ شهریور ۱۳۸۳ (سال ۲۰۰۴) در ۷۹ سالگی، در یک بیمارستان تهران به مرگ طبیعی درگذشت. دلکش که از ۱۸ سالگی پای به دنیای موسیقی گذارده بود از ۲۰ سالگی خواننده رسمی رادیو دولتی ایران شده بود و به این کار را تا پیروزی انقلاب (بهمن ۱۳۵۷ = فوریه ۱۹۷۹) ادامه داده بود. وی در تاریخ موسیقی ایران، یک خواننده حرفه ای بشمار آمده است.

تک فارس

بانو دلکش که استعداد درخشان در موسیقی و خواندن آواز داشت تحصیل موسیقی را با استاد روالله خالقی آغاز کرده و در انجمن موسیقی ملی ادامه داده بود. وی بود که تصنیف خوانی را در ایران عمومیت داد.

دلکش در طول خوانندگی اش با آهنگسازان متعدد از جمله مهدی خالدی، جواد و بزرگ لشکری و علی تجویدی کار کرده بود و شاعران متعدد از جمله رهی معیری و بیژن ترقی اشعار ترانه های او را سروده بودند.

بانو دلکش که زاده بابل (مازندران) بود برخی ترانه های مازندرانی را هم احیاء کرده بود. گاهی هم خودش آهنگ می ساخت. دلکش در جوانی در چند فیلم سینمایی ایران هم بازی کرده بود که معروفترین آنها فیلم «مادر» بود که در دهه ۱۳۳۰ به نمایش در آمد.

همه ترانه های دلکش خوبند و نمی توان گفت که کدامشان بهترین هستند. دلکش دیر شوهر کرد و نخستین فرزند او پسر بود. پس از انقلاب، دلکش جز یکی ـ دو سفر کوتاه، وطن را ترک نگفته بود.

۱۹۶۹م:دکتر هوشی مین ـ رهبر مردم ویتنام – دوم سپتامبر (به وقت ویتنام) دوم سپتامبر ) در سال ۱۹۶۹ و در ۷۹ سالگی و درحالیکه جنگ پیروانش با آمریکا ادامه داشت درگذشت. به این صورت سالروز این ضایعه مصادف با سالروز اعلام استقلال ویتنام است که خود او آن را در دوم سپتامبر سال ۱۹۴۵ اعلام داشت، تنها با چند ساعت اختلاف زمان.

هوشی مین از مردان بزرگ قرن ۲۰ در ۱۹ سالگی به فرانسه رفت و پس از تحصیلات، در ۳۰ سالگی کمونیست شد و یکی از اعضای موسس حزب کمونیست فرانسه بود. وی در سال ۱۹۲۵ به شوروی رفت تا به کار پیاده کردن نظام سوسیالیستی این اتحادیه کمک کند و در سال ۱۹۳۰ در زمانی که در چین به سازماندهی کمونیستهای این کشور کمک می کرد حزب کمونیست ویتنام را تاسیس کرد. آنگاه به فکر پایان دادن به استعمار فرانسه بر ویتنام، وطن خود، افتاد و سازمان "ویت مین" مرکب از کمونیستها و ناسیونالیستهای ویتنامی را تشکیل داد.

در جریان جنگ جهانی دوم، شبه جزیره هندوچین از جمله سرزمین ویتنام به تصرف ژاپن درآمده بود. پس از تسلیم شدن ژاپن در پی بمباران اتمی آن توسط آمریکا، نیروهای ژاپنی در ویتنام تعمدا سلاحهای خود را در دسترس سازمان ویت مین قرار دادند. هوشی مین [تلفظ درست: هو – چی مین] اعلام استقلال کرد و تلاش کرد که فرانسه نتواند بار دیگر بر ویتنام مسلط شود و برای این منظور "بائودای" امپراتور دست نشانده و اسمی را وادار به کناره گیری کرد.

جنگ ویت مین با فرانسه ۹ سال طول کشید و فرانسه پس شکست نیروهایش در «دین بین فو» حاضر به مذاکره شد و طبق قراردا ژنو سال ۱۹۵۴ ویتنام موقتا به دو بخش تقسیم شد و مدار ۱۷ درجه عرض جغرافیایی خط تقسیم قرار گرفت و قرار شد که از طریق رفراندم وحدت ویتنام تامین شود که این کار بارها به تعویق افتاد و هوشی مین جنگهای غیر منظم را از سر گرفت که این بار آمریکا مداخله کرد. نخست، مستشار نظامی و سپس سرباز به ویتنام فرستاد و شمار نیروهایش یک زمان به نیم میلیون تن رسید.

هو شی مین که رهبری مبارزه را بر عهده داشت سوم سپتامبر ۱۹۶۹ درگذشت. ولی راه او ادامه یافت و در سال ۱۹۷۵ به مقصد رسید و وحدت طلبان ویتنامی سایگون را تصرف و آن را به "هوشی مین سیتی" تغییر نام دادند و ویتنام واحد به وجود آمد.

T A K F A R S

هوشی مین همانند مائو و کاسترو معتقد به این بود که نخست کشور و میهنی باید وجود داشته باشد تا سوسیالیسم در آن پیاده شود. بنابراین، نخست "وطن" بعد ایدئولوژی و یا هر دو به موازات هم (در مورد چین. کوبا و ویتنام: ناسیونالیسم + سوسیالیسم) و به همین دلیل است که سوسیالیسم در هر سه کشور زنده مانده است. هوشی مین بمانند مائو همچنین اعتقاد داشت که یک فرضیه تا با فرهنگ و باور مردم یک سرزمین تطبیق داده نشود نمی شود به آسانی آن را پیاده کرد و استالین که به این حقیقت توجه نکرد مجبور شد با زور و خشونت سوسیالیسم را تحمیل کند. «هو» می گفت که نمی توان یک فرضیه را به یک شکل(یک فرمول) و یک روش میان همه ملل به اجرا درآورد. اصحاب فلسفه به کمونیسم ویتنام عنوان "سوسیالیسم هو-ایسم" داده اند، به همان گونه که کمونیسم چین را «مائوئیسم» می خواندند.

۱۸۴۰م:چهارم سپتامبر زادروز «جیووانی ورگا» داستان نویس شهیر ایتالیانی است که بسال ۱۸۴۰ در سیسیل به دنیا آمد. اصحاب نظر او را به خاطر سبک خاص در نوشتن ناول، نمایشنامه و داستان کوتاه در ردیف نویسندگان بزرگ معاصر جهان قرار داده اند. وی در یک کتاب آموزش نوشتن تحت عنوان «حقیقت ادبیات» ، سبک خویش را تشریح کرده است.

ورگا به زندگی به همان گونه که یک دانشمند به تجربه چشم دوخته می نگرد. وی در داستانهایش تصویر جالبی از زندگانی مردم ارائه داده است.

۱۸۸۳م:امروز سالگشت درگذشت ایوان تورگنف نویسنده، فیلسوف و تاریخدان قرن نوزدهم روسیه است که درست در نیمه شب (میان سوم و چهارم سپتامبر) ۱۸۸۳ در ۶۵ سالگی در پاریس درگذشت. داستان او «پدران و پسران» که در آن تصویر زشتی از وضعیت جامعه طبقاتی و زندگانی سخت سرف های روسیه (کشاورزانی که با زمین زراعتی خرید و فروش می شدند) ترسیم شده است کمک فراوان به روشن ساختن مردم و انقلابات دو دهه اول قرن بیستم روسیه کرد. تورگنف که در دانشگاههای مسکو، برلین و پاریس تحصیل کرده بود کتاب های متعدد نوشته است ازجمله «دود»، «درلبه پرتگاه»، «آسیا»، «عشق نخست» و«خاک دست نخورده».

۲۰۰۶م:کشور بسیار کوچک «سان مارینو»، قدیمی ترین جمهوری جهان، سوم سپتامبر ۲۰۰۶ (امروز) ۱۷۰۵ ساله می شود. این جمهوری قدیمی که در سال ۱۶۰۰ میلادی دارای قانون اساسی شد اینک ۳۰ هزار نفر جمعیت دارد. سن مارینوسSaint marinus از مسیحیان فراری از جزیره آربه (راب) واقع در دریای آدریاتیک (کشور کرواسی امروز) در سال ۳۰۱ میلادی یک کلیسا د رتپه های تیتانو در دل ایتالیا ساخت که کشور سن مارینو در اطراف آن به وجود آمد. کار ساختن کلیسا که در آن زمان در ایتالیا، جرات فراوان می خواست در سوم سپتامبر به پایان رسید. سن مارینوس از ترس دستگیری و شکنجه «دیوکلیتین» امپراتور وقت که یک ضد مسیحی بود، از جزیره آربه فرار کرده و مدتی را در ایتالیا به سنگتراشی سرگرم بود. در سال ۱۷۹۷ ناپلئون که هنوز شعار های انقلاب فرانسه را به گوش داشت، استقلال سن مارینو را برسمیت شناخت و در سال ۱۸۱۵ کنگره وین بر این استقلال صحه گذارد و پس از تامین وحدت ایتالیا، گاریبالدی استقلال طلب و میهندوست بزرگ توصیه کرد که استقلال جمهوری سن مارینو محفوظ بماند، زیرا که در طول مبارزات استقلال، مبارزان را که در آغاز کار در اقلیت بودند پناه داده بود. جمهوری سن مارینو به سبک روم قدیم دارای دو رئیس جمهور است که به مشارکت کشور را اداره می کنند.

۱۷۸۳م:سوم سپتامبر سال ۱۷۸۳ انگلستان با امضای قرارداد پاریس، استقلال ۱۳ مهاجر نشین خود در آمریکای شمالی (ایالات متحده امروز) را برسمیت شناخت، ولی در آن زمان از خصومت دست نکشید و در ۱۸۱۲ با آنها به جنگ پرداخت و دو سال بعد شهر واشنگتن را تصرف و کاخ سفید را آتش زد.

این مهاجر نشینان با کمک فرانسه که با انگلستان دشمنی داشت با توسل به انقلاب مسلحانه و جنگ، استقلال خود را به دست آورده بودند. انگلستان قبلا مهاجر نشین فرانسوی کانادا را متصرف شده بود.

تک فارس www.takfars.ir

۱۹۳۹م:سوم سپتامبر ۱۹۳۹ – دو روز پس از آغاز حمله نظامی آلمان به لهستان – دولتهای فرانسه، انگلستان و دو مهاجر نشین انگلیسی: استرالیا و نیوزیلند و متعاقب آنها کانادا به آلمان اعلان جنگ دادند. دولت انگلستان بامداد آن روز سفیر خود در برلین را به وزارت امور خارجه آلمان فرستاده و تا ساعت ۱۱ بامداد به این دولت مهلت داده بود که دستور بازگشت نیروهای خودرا از لهستان بدهد. دولت فرانسه تا ساعت پنج بعدازظهر سوم سپتامبر به آلمان چنین مهلتی را داده بود. چون هیتلر به این دو اخطار اعتنا نکرده بود ساعت ۱۱ و ۱۵ دقیقه بامداد به وقت لندن، نویل چمبرلینNeville Chamberlaine نخست وزیر انگلستان از رادیو لندن اعلام داشت که آن دولت از آن پس خود را با آلمان در حالت جنگ می داند. وی گفت که کابینه جنگ مرکب از ۹ وزیر تشکیل شده و لایحه "خدمت ملی" در ساعات آینده به پارلمان داده می شود. طبق این لایحه که سریعا تصویب شد اتباع ۱۸ تا ۴۱ ساله انگلیسی به سربازی احضار شدند. از همان روز تخلیه کودکان، بانوان خانه دار و سالخوردگان از لندن و شهرهای بزرگ انگلستان آغاز شد. با وجود این تا مدتها میان انگلستان و آلمان عملا برخورد نظامی روی روی نداد. ولی آلمانی ها مدعی شده بودند که در همان روز برخی نظامیان فرانسه به قلمرو آلمان تعرض کرده بودند!.

بهانه هیتلر از حمله به لهستان، باز گرداندن اراضی آلمانی بود که پس از جنگ جهانی اول – طبق توافق فاتحان – از آن کشور جدا و به لهستان ضمیمه شده بود. هیتلر با جلب موافقت سران دولتهای لندن و پاریس، در مارس ۱۹۳۹ به بوهمیا و موراویا (دو منطقه آلمانی نشین چک) نیرو فرستاده و آنجا را عملا متصرف شده بود. هیلتر قبلا اعلام کرده بود که آلمانی ها (ژرمن ها) باید دارای دولت واحدی باشند و در پی آن اتریشی ها به آلمان پیوسته بودند.

۲۰۰۳م:دوم سپتامبر ۲۰۰۳ در نخستین روز دیدار امیر عبدالله ولیعهد وقت کشور سعودی از روسیه، میان دو کشور صادر کننده نفت یک پیمان همکاریهای نفتی – از اکتشاف تا تکنولوژی بهره برداری – به امضا رسید و امیر عبدالله (بعدا ملک عبدالله) با ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری وقت روسیه مذاکره کرد. وی که اینک پادشاه کشور سعودی است در دیدار با پوتین گفته بود که با این ملاقات عصر تازه ای در مناسبات دو کشور آغاز و فصل جدیدی گشوده شده است که به سود همه منطقه خواهد بود. دولت سعودی به بهانه کمونیست بودن شوروی دهها سال با این نظام مناسبات سیاسی نداشت!.

در این سفر که اصحاب نظر آن را با توجه به تحولات و تغییرات تازه در خاور میانه با اهمیت خاص تلقی کرده بودند وزیران امور خارجه و نفت و چند مقام دیگر سعودی، امیر عبدالله را همراه بودند.

۲۰۰۳م:کنفرانس جهانی هاوانا درباره گسترش زمین های بایر که پنجم سپتامبر۲۰۰۳ پایان یافت نشان داد که جامعه تازه ای در جهان مرکب از کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین در شرف ایجاد است.

تحلیلگرانی که به این موضوع پی برده بودند گفته اند که از ترکیب مقامات شرکت کننده در کنفرانس و بیانات مشابه سران و نمایندگان کشورهای مورد اشاره از جمله سخنرانی مهیج هوگو چاوز رهبر ونزوئلا متوجه این واقعیت شده اند. دولتهای اروپایی به این کنفرانس به ویژه از این جهت که در کوبا برگزار شده بود توجه نکرده و نمایندگان عالیمقام نفرستاده بودند. در پی همین نشست بود که دولت ایران توجه بیشتری به گسترش مناسبات با آمریکای لاتین کرد و به نتیجه مطلوب رسید.

۲۰۰۵م:دولت چین که قبلا در نظر داشت تا سال ۲۰۰۵ پانصد هزار تن از شمار نظامیان خود بکاهد سوم سپتامبر ۲۰۰۳ اعلام کرد که با توجه به رویدادهای عراق، فعلا میزان این کاهش را محدود کرده است. نیروی زمینی بالای شش میلیون نفری چین در زمان جنگ کره، هنوز دارای ۲میلیون و پانصد هزار سرباز است.

تکفارس

مقامات نظامی چین درباره افزایش بودجه نظامی این کشور نیز گفته بودند که رقابت های نظامی در سطح جهان همچنان ادامه دارد، این رقابت ها مخصوصا در ارتقاء تکنولوژی جنگ افزارها و جنگ افزارهای دیجیتالی (ویروس کامپیوتر) متمرکز شده است. برای مثال: اقتصاد و زندگی یک کشور پیشرفته در برابر ویروس رایانه به مراتب آسیب پذیرتر از لشکر کشی پرهزینه و پر تلفات است. بازی با معاملات پول و تغییر سیاست مالی و مجازات های اقتصادی نیز این روزها دارد به صورت جنگ افزار درمی آید و ….

کارشناسان نظامی و استراتژیک چین همچنین گفته بودند که کثرت سرباز تنها هنگام اشغال نظامی یک کشور دیگر و یا دفاع در برابر یک نیروی بیگانه که وارد کشور شده است لازم می آید که چین قصد تصرف کشور دیگران را ندارد و در صورت ورود نیروی خارجی هم چون دو گروه میلیشیا و سیستم نظام وظیفه اجباری دارد و عموم جوانان این دوره را می بینند می توان در زمانی کوتاه آنان را احضار کرد و ماموریت دفاعی داد.

در پی انتشار این اظهارات در رسانه های سوم سپتامبر ۲۰۰۳، مدیر صندوق بین المللی پول گفته بود که چین در شرف تغییر سیاست پولی خود است و می خواهد رابطه ثابت یوان youan با دلار را سست کند و اگر چنین شود اجناس ساخت آمریکا در چین گران خواهند شد و ورود آنها کاهش خواهد یافت. سالهاست که چین نرخ برابری ۸ و ۲۸ صدم یوان با یک دلار آمریکا را ثابت نگهداشته است. چین که فعلا سومین قدرت اقتصادی جهان است در سال ۲۰۰۲ یکصد و سه میلیارد دلار کالا بیش از واردات از آمریکا، به این کشور صادر کرده بود. (در سالهای بعد این کسری موازنه، خیلی بیشتر شده است)

۲۰۰۳م:پارلمان جمهوری خلق کره سوم سپتامبر ۲۰۰۳ باردیگر کیم جونگ ایل را برای ده سال به ریاست کمیته دفاع ملی این کشور (فرماندهی کل قوا) انتخاب کرد. و این، در حالی بود که جنگ نطق و مصاحبه در پی ترک مذاکرات تسلیحاتی شش جانبه از سوی دولت جمهوری دمکراتیک خلق کره، از اول سپتامبر۲۰۰۳ میان این دولت و دولت آمریکا شدت یافته و دوم سپتامبر ۲۰۰۳ یک مقام جمهوری خلق کره گفته بود: ما به این نتیجه رسیده ایم که هرچه در برابر آمریکا نرمش نشان دهیم، کوتاه آییم و آماده سازش باشیم بر فشارها و توقعات آن دولت افزوده می شود. دولت آمریکا تا به هدف نهائی خود از تصمیمی که گرفته باشد نرسد (تغییر نظام کره شمالی) دست بردار نخواهد بود؛ ما در جریان مذاکرات شش جانبه پکن یک بار دیگر این حقیقت را لمس کردیم و، دیگر نباید خود را گول بزنیم، و همچنان که آنان از راه خود باز نمی گردند ما هم به راه خویش ادامه خواهیم داد.

در سال ۲۰۰۸ کره شمالی از راه خود بازگشت و سردکن های تاسیسات اتمی اش را تخریب کرد ولی به قول خودش چیزی به دست نیاورد جز رسیدن به همان حرفی را که در سوم سپتامبر سال ۲۰۰۳ زده بود.

۲۰۰۳م:دوم سپتامبر ۲۰۰۳ سناتور جان کری از حزب دمکرات در کنار ناو هواپیمابر "یورک تاون" که در بندر چارلستون (کارولینای جنوبی) متوقف بود با شعاری که در عکس دیده می شود نامزدی خود را برای انتخابات آینده ریاست جمهوری این کشور اعلام داشت. قبلا دیده نشده بود که یک عضو حزب دمکرات آمریکا در کنار یک ماشین جنگی نامزدی خود را برای یک مقام انتخابی اعلام دارد. احتمالا مشاوران روابط عمومی "جان کری" با توجه به ادامه وضعیت عراق به او چنین توصیه ای را کرده بودند. این انتخابات چهارده ماه بعد برگزار شد ولی در آن جان کری به پیروزی نرسید. در پی این انتخابات (نوامبر ۲۰۰۴) بازهم صدای اعتراض به نقائص فنی دستگاههای الکترونیک رای گیری و احتمال دستکاری در آنها بلند شد!.

شعار تبلیغاتی دو نامزد اصلی برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که هفته اول نوامبر ۲۰۰۸ برگزار خواهد شد"تغییر" و " نخست میهن" است. "تغییر" شعار نامزد حزب دمکرات است.