متن کامل عربی سوره عبس به همراه ترجمه دقیق فارسی
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
چهره در هم کشید و روى گردانید (۱)
عَبَسَ وَتَوَلَّى ﴿۱﴾
که آن مرد نابینا پیش او آمد (۲)
تکفارس آی آر
أَن جَاءهُ الْأَعْمَى ﴿۲﴾
و تو چه دانى شاید او به پاکى گراید (۳)
وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّهُ یَزَّکَّى ﴿۳﴾
یا پند پذیرد و اندرز سودش دهد (۴)
أَوْ یَذَّکَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّکْرَى ﴿۴﴾
www.takfars.ir
اما آن کس که خود را بىنیاز مىپندارد (۵)
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى ﴿۵﴾
تو بدو مىپردازى (۶)
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّى ﴿۶﴾
با آنکه اگر پاک نگردد بر تو [مسؤولیتى] نیست (۷)
وَمَا عَلَیْکَ أَلَّا یَزَّکَّى ﴿۷﴾
و اما آن کس که شتابان پیش تو آمد (۸)
وَأَمَّا مَن جَاءکَ یَسْعَى ﴿۸﴾
در حالى که [از خدا] مىترسید (۹)
وَهُوَ یَخْشَى ﴿۹﴾
تک فارس
تو از او به دیگران مىپردازى (۱۰)
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّى ﴿۱۰﴾
زنهار [چنین مکن] این [آیات] پندى است (۱۱)
کَلَّا إِنَّهَا تَذْکِرَهٌ ﴿۱۱﴾
تا هر که خواهد از آن پند گیرد (۱۲)
فَمَن شَاء ذَکَرَهُ ﴿۱۲﴾
در صحیفههایى ارجمند (۱۳)
فِی صُحُفٍ مُّکَرَّمَهٍ ﴿۱۳﴾
والا و پاکشده (۱۴)
مَّرْفُوعَهٍ مُّطَهَّرَهٍ ﴿۱۴﴾
T A K F A R S
به دست فرشتگانى (۱۵)
بِأَیْدِی سَفَرَهٍ ﴿۱۵﴾
ارجمند و نیکوکار (۱۶)
کِرَامٍ بَرَرَهٍ ﴿۱۶﴾
کشته باد انسان چه ناسپاس است (۱۷)
قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَکْفَرَهُ ﴿۱۷﴾
او را از چه چیز آفریده است (۱۸)
مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ ﴿۱۸﴾
از نطفهاى خلقش کرد و اندازه مقررش بخشید (۱۹)
مِن نُّطْفَهٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿۱۹﴾
تک فارس www.takfars.ir
سپس راه را بر او آسان گردانید (۲۰)
ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ ﴿۲۰﴾
آنگاه به مرگش رسانید و در قبرش نهاد (۲۱)
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿۲۱﴾
سپس چون بخواهد او را برانگیزد (۲۲)
ثُمَّ إِذَا شَاء أَنشَرَهُ ﴿۲۲﴾
ولى نه هنوز آنچه را به او دستور داده به جاى نیاورده است (۲۳)
کَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿۲۳﴾
پس انسان باید به خوراک خود بنگرد (۲۴)
فَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ ﴿۲۴﴾
تکفارس
که ما آب را به صورت بارشى فرو ریختیم (۲۵)
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا ﴿۲۵﴾
آنگاه زمین را با شکافتنى [لازم] شکافتیم (۲۶)
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ﴿۲۶﴾
پس در آن دانه رویانیدیم (۲۷)
فَأَنبَتْنَا فِیهَا حَبًّا ﴿۲۷﴾
و انگور و سبزى (۲۸)
وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿۲۸﴾
و زیتون و درختخرما (۲۹)
وَزَیْتُونًا وَنَخْلًا ﴿۲۹﴾
takfars.ir
و باغهاى انبوه (۳۰)
وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿۳۰﴾
و میوه و چراگاه (۳۱)
وَفَاکِهَهً وَأَبًّا ﴿۳۱﴾
[تا وسیله] استفاده شما و دامهایتان باشد (۳۲)
مَّتَاعًا لَّکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ ﴿۳۲﴾
پس چون فریاد گوشخراش دررسد (۳۳)
فَإِذَا جَاءتِ الصَّاخَّهُ ﴿۳۳﴾
روزى که آدمى از برادرش (۳۴)
یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ ﴿۳۴﴾
تک فارس آی آر
و از مادرش و پدرش (۳۵)
وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ ﴿۳۵﴾
و از همسرش و پسرانش مىگریزد (۳۶)
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ ﴿۳۶﴾
در آن روز هر کسى از آنان را کارى است که او را به خود مشغول مىدارد (۳۷)
لِکُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ ﴿۳۷﴾
در آن روز چهرههایى درخشانند (۳۸)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَهٌ ﴿۳۸﴾
خندان [و] شادانند (۳۹)
ضَاحِکَهٌ مُّسْتَبْشِرَهٌ ﴿۳۹﴾
TakFars
و در آن روز چهرههایى است که بر آنها غبار نشسته (۴۰)
وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَهٌ ﴿۴۰﴾
[و] آنها را تاریکى پوشانده است (۴۱)
تَرْهَقُهَا قَتَرَهٌ ﴿۴۱﴾
آنان همان کافران بدکارند (۴۲)
أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَفَرَهُ الْفَجَرَهُ ﴿۴۲﴾