تک فارس
حسین (ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است
محصولات معتبر
محصولات معتبر

متن کامل عربی سوره المعارج به همراه ترجمه دقیق فارسی

به نام خداوند رحمتگر مهربان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

پرسنده‏اى از عذاب واقع‏شونده‏اى پرسید (۱)

سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ﴿۱﴾

که اختصاص به کافران دارد [و] آن را بازدارنده‏اى نیست (۲)

تکفارس آی آر

لِّلْکَافِرینَ لَیْسَ لَهُ دَافِعٌ ﴿۲﴾

[و] از جانب خداوند صاحب درجات [و مراتب] است (۳)

مِّنَ اللَّهِ ذِی الْمَعَارِجِ ﴿۳﴾

فرشتگان و روح در روزى که مقدارش پنجاه هزار سال است به سوى او بالا مى‏روند (۴)

تَعْرُجُ الْمَلَائِکَهُ وَالرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَهٍ ﴿۴﴾

www.takfars.ir

پس صبر کن صبرى نیکو (۵)

فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیلًا ﴿۵﴾

زیرا آنان [عذاب] را دور مى‏بینند (۶)

إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا ﴿۶﴾

و [ما] نزدیکش مى‏بینیم (۷)

وَنَرَاهُ قَرِیبًا ﴿۷﴾

روزى که آسمانها چون فلز گداخته شود (۸)

یَوْمَ تَکُونُ السَّمَاء کَالْمُهْلِ ﴿۸﴾

و کوهها چون پشم زده گردد (۹)

وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ ﴿۹﴾

تک فارس

و هیچ دوست صمیمى از دوست صمیمى [حال] نپرسد (۱۰)

وَلَا یَسْأَلُ حَمِیمٌ حَمِیمًا ﴿۱۰﴾

آنان را به ایشان نشان مى‏دهند گناهکار آرزو مى‏کند که کاش براى رهایى از عذاب آن روز مى توانست پسران خود را عوض دهد (۱۱)

یُبَصَّرُونَهُمْ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی مِنْ عَذَابِ یَوْمِئِذٍ بِبَنِیهِ ﴿۱۱﴾

و [نیز] همسرش و برادرش را (۱۲)

وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِیهِ ﴿۱۲﴾

و قبیله‏اش را که به او پناه مى‏دهد (۱۳)

وَفَصِیلَتِهِ الَّتِی تُؤْویهِ ﴿۱۳﴾

و هر که را که در روى زمین است همه را [عوض مى‏داد] و آنگاه خود را رها مى‏کرد (۱۴)

وَمَن فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا ثُمَّ یُنجِیهِ ﴿۱۴﴾

T A K F A R S

نه چنین است [آتش] زبانه مى‏کشد (۱۵)

کَلَّا إِنَّهَا لَظَى ﴿۱۵﴾

پوست‏سر و اندام را برکننده است (۱۶)

نَزَّاعَهً لِّلشَّوَى ﴿۱۶﴾

هر که را پشت کرده و روى برتافته (۱۷)

تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى ﴿۱۷﴾

و گرد آورده و انباشته [و حسابش را نگاه داشته] فرا مى‏خواند (۱۸)

وَجَمَعَ فَأَوْعَى ﴿۱۸﴾

به راستى که انسان سخت آزمند [و بى‏تاب] خلق شده است (۱۹)

إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿۱۹﴾

تک فارس www.takfars.ir

چون صدمه‏اى به او رسد عجز و لابه کند (۲۰)

إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿۲۰﴾

و چون خیرى به او رسد بخل ورزد (۲۱)

وَإِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعًا ﴿۲۱﴾

غیر از نمازگزاران (۲۲)

إِلَّا الْمُصَلِّینَ ﴿۲۲﴾

همان کسانى که بر نمازشان پایدارى مى‏کنند (۲۳)

الَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ﴿۲۳﴾

و همانان که در اموالشان حقى معلوم است (۲۴)

وَالَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ ﴿۲۴﴾

تکفارس

براى سائل و محروم (۲۵)

لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿۲۵﴾

و کسانى که روز جزا را باور دارند (۲۶)

وَالَّذِینَ یُصَدِّقُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿۲۶﴾

و آنان که از عذاب پروردگارشان بیمناکند (۲۷)

وَالَّذِینَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ﴿۲۷﴾

چرا که از عذاب پروردگارشان ایمن نمى‏توانند بود (۲۸)

إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَأْمُونٍ ﴿۲۸﴾

و کسانى که دامن خود را حفظ مى‏کنند (۲۹)

وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿۲۹﴾

takfars.ir

مگر بر همسران خود یا کنیزانشان که [در این صورت] مورد نکوهش نیستند (۳۰)

إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ ﴿۳۰﴾

و هر کس پا از این [حد] فراتر نهد آنان همان از حد درگذرندگانند (۳۱)

فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِکَ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿۳۱﴾

و کسانى که امانتها و پیمان خود را مراعات مى‏کنند (۳۲)

وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿۳۲﴾

و آنان که بر شهادتهاى خود ایستاده‏اند (۳۳)

وَالَّذِینَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ ﴿۳۳﴾

و کسانى که بر نمازشان مداومت مى‏ورزند (۳۴)

وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ ﴿۳۴﴾

تک فارس آی آر

آنها هستند که در باغهایى [از بهشت] گرامى خواهند بود (۳۵)

أُوْلَئِکَ فِی جَنَّاتٍ مُّکْرَمُونَ ﴿۳۵﴾

چه شده است که آنان که کفر ورزیده‏اند به سوى تو شتابان (۳۶)

فَمَالِ الَّذِینَ کَفَرُوا قِبَلَکَ مُهْطِعِینَ ﴿۳۶﴾

گروه گروه از راست و از چپ [هجوم مى‏آورند] (۳۷)

عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِینَ ﴿۳۷﴾

آیا هر یک از آنان طمع مى‏بندد که در بهشت پر نعمت درآورده شود (۳۸)

أَیَطْمَعُ کُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن یُدْخَلَ جَنَّهَ نَعِیمٍ ﴿۳۸﴾

نه چنین است ما آنان را از آنچه [خود] مى‏دانند آفریدیم (۳۹)

کَلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا یَعْلَمُونَ ﴿۳۹﴾

TakFars

[هرگز] به پروردگار خاوران و باختران سوگند یاد مى‏کنم که ما تواناییم (۴۰)

فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ ﴿۴۰﴾

که به جاى آنان بهتر از ایشان را بیاوریم و بر ما پیشى نتوانند جست (۴۱)

عَلَى أَن نُّبَدِّلَ خَیْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ﴿۴۱﴾

پس بگذارشان یاوه گویند و بازى کنند تا روزى را که وعده داده شده‏اند ملاقات نمایند (۴۲)

فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَیَلْعَبُوا حَتَّى یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ ﴿۴۲﴾

روزى که از گورها[ى خود] شتابان برآیند گویى که آنان به سوى پرچمهاى افراشته مى دوند (۴۳)

یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا کَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ یُوفِضُونَ ﴿۴۳﴾

دیدگانشان فرو افتاده [غبار] مذلت آنان را فرو گرفته است این است همان روزى که به ایشان وعده داده مى‏شد (۴۴)

خَاشِعَهً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّهٌ ذَلِکَ الْیَوْمُ الَّذِی کَانُوا یُوعَدُونَ ﴿۴۴﴾

تک فارس

محصولات معتبر
محصولات معتبر