تک فارس
حسین (ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است
محصولات معتبر
محصولات معتبر

متن کامل عربی سوره الحجر به همراه ترجمه دقیق فارسی

به نام خداوند رحمتگر مهربان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

الف لام راء این است آیات کتاب [آسمانى] و قرآن روشنگر (۱)

الَرَ تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِینٍ ﴿۱﴾

چه بسا کسانى که کافر شدند آرزو کنند که کاش مسلمان بودند (۲)

تکفارس آی آر

رُّبَمَا یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَوْ کَانُواْ مُسْلِمِینَ ﴿۲﴾

بگذارشان تا بخورند و برخوردار شوند و آرزو[ها] سرگرمشان کند پس به زودى خواهند دانست (۳)

ذَرْهُمْ یَأْکُلُواْ وَیَتَمَتَّعُواْ وَیُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ ﴿۳﴾

و هیچ شهرى را هلاک نکردیم مگر اینکه براى آن اجلى معین بود (۴)

وَمَا أَهْلَکْنَا مِن قَرْیَهٍ إِلاَّ وَلَهَا کِتَابٌ مَّعْلُومٌ ﴿۴﴾

www.takfars.ir

هیچ امتى از اجل خویش نه پیش مى‏افتد و نه پس مى‏ماند (۵)

مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّهٍ أَجَلَهَا وَمَا یَسْتَأْخِرُونَ ﴿۵﴾

و گفتند اى کسى که قرآن بر او نازل شده است به یقین تو دیوانه‏اى (۶)

وَقَالُواْ یَا أَیُّهَا الَّذِی نُزِّلَ عَلَیْهِ الذِّکْرُ إِنَّکَ لَمَجْنُونٌ ﴿۶﴾

اگر راست مى‏گویى چرا فرشته‏ها را پیش ما نمى‏آورى (۷)

لَّوْ مَا تَأْتِینَا بِالْمَلائِکَهِ إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ ﴿۷﴾

فرشتگان را جز به حق فرو نمى‏فرستیم و در آن هنگام دیگر مهلت نیابند (۸)

مَا نُنَزِّلُ الْمَلائِکَهَ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَا کَانُواْ إِذًا مُّنظَرِینَ ﴿۸﴾

بى‏تردید ما این قرآن را به تدریج نازل کرده‏ایم و قطعا نگهبان آن خواهیم بود (۹)

إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ﴿۹﴾

تک فارس

و به یقین پیش از تو [نیز] در گروههاى پیشینیان [پیامبرانى] فرستادیم (۱۰)

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ فِی شِیَعِ الأَوَّلِینَ ﴿۱۰﴾

و هیچ پیامبرى برایشان نیامد جز آنکه او را به مسخره مى‏گرفتند (۱۱)

وَمَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ ﴿۱۱﴾

بدین گونه آن [استهزا] را در دل بزهکاران راه مى‏دهیم (۱۲)

کَذَلِکَ نَسْلُکُهُ فِی قُلُوبِ الْمُجْرِمِینَ ﴿۱۲﴾

[که] به او ایمان نمى‏آورند و راه [و رسم] پیشینیان پیوسته چنین بوده است (۱۳)

لاَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّهُ الأَوَّلِینَ ﴿۱۳﴾

و اگر درى از آسمان بر آنان مى‏گشودیم که همواره از آن بالا مى‏رفتند (۱۴)

وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَیْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاءِ فَظَلُّواْ فِیهِ یَعْرُجُونَ ﴿۱۴﴾

T A K F A R S

قطعا مى‏گفتند در حقیقت ما چشم‏بندى شده‏ایم بلکه ما مردمى هستیم که افسون شده‏ایم (۱۵)

لَقَالُواْ إِنَّمَا سُکِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ ﴿۱۵﴾

و به یقین ما در آسمان برجهایى قرار دادیم و آن را براى تماشاگران آراستیم (۱۶)

وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِی السَّمَاء بُرُوجًا وَزَیَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِینَ ﴿۱۶﴾

و آن را از هر شیطان رانده‏شده‏اى حفظ کردیم (۱۷)

وَحَفِظْنَاهَا مِن کُلِّ شَیْطَانٍ رَّجِیمٍ ﴿۱۷﴾

مگر آن کس که دزدیده گوش فرا دهد که شهابى روشن او را دنبال مى‏کند (۱۸)

إِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِینٌ ﴿۱۸﴾

و زمین را گسترانیدیم و در آن کوههاى استوار افکندیم و از هر چیز سنجیده‏اى در آن رویانیدیم (۱۹)

وَالأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَیْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ وَأَنبَتْنَا فِیهَا مِن کُلِّ شَیْءٍ مَّوْزُونٍ ﴿۱۹﴾

تک فارس www.takfars.ir

و براى شما و هر کس که شما روزى‏دهنده او نیستید در آن وسایل زندگى قرار دادیم (۲۰)

وَجَعَلْنَا لَکُمْ فِیهَا مَعَایِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِینَ ﴿۲۰﴾

و هیچ چیز نیست مگر آنکه گنجینه‏هاى آن نزد ماست و ما آن را جز به اندازه‏اى معین فرو نمى‏فرستیم (۲۱)

وَإِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ ﴿۲۱﴾

و بادها را باردارکننده فرستادیم و از آسمان آبى نازل کردیم پس شما را بدان سیراب نمودیم و شما خزانه‏دار آن نیستید (۲۲)

وَأَرْسَلْنَا الرِّیَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَیْنَاکُمُوهُ وَمَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِینَ ﴿۲۲﴾

و بى‏تردید این ماییم که زنده مى‏کنیم و مى‏میرانیم و ما وارث [همه] هستیم (۲۳)

وَإنَّا لَنَحْنُ نُحْیِی وَنُمِیتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ ﴿۲۳﴾

و به یقین پیشینیان شما را شناخته‏ایم و آیندگان [شما را نیز] شناخته‏ایم (۲۴)

وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِینَ مِنکُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِینَ ﴿۲۴﴾

تکفارس

و مسلما پروردگار توست که آنان را محشور خواهد کرد چرا که او حکیم داناست (۲۵)

وَإِنَّ رَبَّکَ هُوَ یَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَکِیمٌ عَلِیمٌ ﴿۲۵﴾

و در حقیقت انسان را از گلى خشک از گلى سیاه و بدبو آفریدیم (۲۶)

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ﴿۲۶﴾

و پیش از آن جن را از آتشى سوزان و بى‏دود خلق کردیم (۲۷)

وَالْجَآنَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ ﴿۲۷﴾

و [یاد کن] هنگامى را که پروردگار تو به فرشتگان گفت من بشرى را از گلى خشک از گلى سیاه و بدبو خواهم آفرید (۲۸)

وَإِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلاَئِکَهِ إِنِّی خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ﴿۲۸﴾

پس وقتى آن را درست کردم و از روح خود در آن دمیدم پیش او به سجده درافتید (۲۹)

فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِینَ ﴿۲۹﴾

takfars.ir

پس فرشتگان همگى یکسره سجده کردند (۳۰)

فَسَجَدَ الْمَلآئِکَهُ کُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ ﴿۳۰﴾

جز ابلیس که خوددارى کرد از اینکه با سجده‏کنندگان باشد (۳۱)

إِلاَّ إِبْلِیسَ أَبَى أَن یَکُونَ مَعَ السَّاجِدِینَ ﴿۳۱﴾

فرمود اى ابلیس تو را چه شده است که با سجده‏کنندگان نیستى (۳۲)

قَالَ یَا إِبْلِیسُ مَا لَکَ أَلاَّ تَکُونَ مَعَ السَّاجِدِینَ ﴿۳۲﴾

گفت من آن نیستم که براى بشرى که او را از گلى خشک از گلى سیاه و بدبو آفریده‏اى سجده کنم (۳۳)

قَالَ لَمْ أَکُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ﴿۳۳﴾

فرمود از این [مقام] بیرون شو که تو رانده‏شده‏اى (۳۴)

قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّکَ رَجِیمٌ ﴿۳۴﴾

تک فارس آی آر

و تا روز جزا بر تو لعنت باشد (۳۵)

وَإِنَّ عَلَیْکَ اللَّعْنَهَ إِلَى یَوْمِ الدِّینِ ﴿۳۵﴾

گفت پروردگارا پس مرا تا روزى که برانگیخته خواهند شد مهلت ده (۳۶)

قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِی إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ ﴿۳۶﴾

فرمود تو از مهلت‏یافتگانى (۳۷)

قَالَ فَإِنَّکَ مِنَ الْمُنظَرِینَ ﴿۳۷﴾

تا روز [و] وقت معلوم (۳۸)

إِلَى یَومِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ ﴿۳۸﴾

گفت پروردگارا به سبب آنکه مرا گمراه ساختى من [هم گناهانشان را] در زمین برایشان مى‏آرایم و همه را گمراه خواهم ساخت (۳۹)

قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغْوَیْتَنِی لأُزَیِّنَنَّ لَهُمْ فِی الأَرْضِ وَلأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ ﴿۳۹﴾

TakFars

مگر بندگان خالص تو از میان آنان را (۴۰)

إِلاَّ عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ ﴿۴۰﴾

فرمود این راهى است راست [که] به سوى من [منتهى مى‏شود] (۴۱)

قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَیَّ مُسْتَقِیمٌ ﴿۴۱﴾

در حقیقت تو را بر بندگان من تسلطى نیست مگر کسانى از گمراهان که تو را پیروى کنند (۴۲)

إِنَّ عِبَادِی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطَانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغَاوِینَ ﴿۴۲﴾

و قطعا وعده‏گاه همه آنان دوزخ است (۴۳)

وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِینَ ﴿۴۳﴾

[دوزخى] که براى آن هفت در است و از هر درى بخشى معین از آنان [وارد مى‏شوند] (۴۴)

لَهَا سَبْعَهُ أَبْوَابٍ لِّکُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ ﴿۴۴﴾

تک فارس

بى‏گمان پرهیزگاران در باغها و چشمه‏سارانند (۴۵)

إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿۴۵﴾

[به آنان گویند] با سلامت و ایمنى در آنجا داخل شوید (۴۶)

ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِینَ ﴿۴۶﴾

و آنچه کینه [و شائبه‏هاى نفسانى] در سینه‏هاى آنان است برکنیم برادرانه بر تختهایى روبروى یکدیگر نشسته‏اند (۴۷)

وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِینَ ﴿۴۷﴾

نه رنجى در آنجا به آنان مى‏رسد و نه از آنجا بیرون رانده مى‏شوند (۴۸)

لاَ یَمَسُّهُمْ فِیهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِینَ ﴿۴۸﴾

به بندگان من خبر ده که منم آمرزنده مهربان (۴۹)

نَبِّئْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیمُ ﴿۴۹﴾

www.takfars.ir

و اینکه عذاب من عذابى است دردناک (۵۰)

وَ أَنَّ عَذَابِی هُوَ الْعَذَابُ الأَلِیمَ ﴿۵۰﴾

و از مهمانان ابراهیم به آنان خبر ده (۵۱)

وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَیْفِ إِبْراَهِیمَ ﴿۵۱﴾

هنگامى که بر او وارد شدند و سلام گفتند [ابراهیم] گفت ما از شما بیمناکیم (۵۲)

إِذْ دَخَلُواْ عَلَیْهِ فَقَالُواْ سَلامًا قَالَ إِنَّا مِنکُمْ وَجِلُونَ ﴿۵۲﴾

گفتند مترس که ما تو را به پسرى دانا مژده مى‏دهیم (۵۳)

قَالُواْ لاَ تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلامٍ عَلِیمٍ ﴿۵۳﴾

گفت آیا با اینکه مرا پیرى فرا رسیده است بشارتم مى‏دهید به چه بشارت مى‏دهید (۵۴)

قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِی عَلَى أَن مَّسَّنِیَ الْکِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ ﴿۵۴﴾

T A K F A R S

گفتند ما تو را به حق بشارت دادیم پس از نومیدان مباش (۵۵)

قَالُواْ بَشَّرْنَاکَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَکُن مِّنَ الْقَانِطِینَ ﴿۵۵﴾

گفت چه کسى جز گمراهان از رحمت پروردگارش نومید مى‏شود (۵۶)

قَالَ وَمَن یَقْنَطُ مِن رَّحْمَهِ رَبِّهِ إِلاَّ الضَّآلُّونَ ﴿۵۶﴾

[سپس] گفت اى فرشتگان [دیگر] کارتان چیست (۵۷)

قَالَ فَمَا خَطْبُکُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿۵۷﴾

گفتند ما به سوى گروه مجرمان فرستاده شده‏ایم (۵۸)

قَالُواْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِینَ ﴿۵۸﴾

مگر خانواده لوط که ما قطعا همه آنان را نجات مى‏دهیم (۵۹)

إِلاَّ آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِینَ ﴿۵۹﴾

تک فارس www.takfars.ir

جز آنش را که مقدر کردیم او از بازماندگان [در عذاب] باشد (۶۰)

إِلاَّ امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِینَ ﴿۶۰﴾

پس چون فرشتگان نزد خاندان لوط آمدند (۶۱)

فَلَمَّا جَاء آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ ﴿۶۱﴾

[لوط] گفت‏شما مردمى ناشناس هستید (۶۲)

قَالَ إِنَّکُمْ قَوْمٌ مُّنکَرُونَ ﴿۶۲﴾

گفتند [نه] بلکه براى تو چیزى آورده‏ایم که در آن تردید مى‏کردند (۶۳)

قَالُواْ بَلْ جِئْنَاکَ بِمَا کَانُواْ فِیهِ یَمْتَرُونَ ﴿۶۳﴾

و حق را براى تو آورده‏ایم و قطعا ما راستگویانیم (۶۴)

وَأَتَیْنَاکَ بَالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ﴿۶۴﴾

Tak Fars

پس پاسى از شب [گذشته] خانواده‏ات را حرکت ده و [خودت] به دنبال آنان برو و هیچ یک از شما نباید به عقب بنگرد و هر جا به شما دستور داده مى‏شود بروید (۶۵)

فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّیْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ یَلْتَفِتْ مِنکُمْ أَحَدٌ وَامْضُواْ حَیْثُ تُؤْمَرُونَ ﴿۶۵﴾

و او را از این امر آگاه کردیم که ریشه آن گروه صبحگاهان بریده خواهد شد (۶۶)

وَقَضَیْنَا إِلَیْهِ ذَلِکَ الأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلاء مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِینَ ﴿۶۶﴾

و مردم شهر شادى‏کنان روى آوردند (۶۷)

وَجَاء أَهْلُ الْمَدِینَهِ یَسْتَبْشِرُونَ ﴿۶۷﴾

[لوط] گفت اینان مهمانان منند مرا رسوا مکنید (۶۸)

قَالَ إِنَّ هَؤُلاء ضَیْفِی فَلاَ تَفْضَحُونِ ﴿۶۸﴾

و از خدا پروا کنید و مرا خوار نسازید (۶۹)

وَاتَّقُوا اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ ﴿۶۹﴾

تکفارس آی آر

گفتند آیا تو را [از مهمان کردن] مردم بیگانه منع نکردیم (۷۰)

قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَکَ عَنِ الْعَالَمِینَ ﴿۷۰﴾

گفت اگر مى‏خواهید [کارى مشروع] انجام دهید اینان دختران منند [با آنان ازدواج کنید] (۷۱)

قَالَ هَؤُلاء بَنَاتِی إِن کُنتُمْ فَاعِلِینَ ﴿۷۱﴾

به جان تو سوگند که آنان در مستى خود سرگردان بودند (۷۲)

لَعَمْرُکَ إِنَّهُمْ لَفِی سَکْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ ﴿۷۲﴾

پس به هنگام طلوع آفتاب فریاد [مرگبار] آنان را فرو گرفت (۷۳)

فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَهُ مُشْرِقِینَ ﴿۷۳﴾

و آن [شهر] را زیر و زبر کردیم و بر آنان سنگهایى از سنگ گل باراندیم (۷۴)

فَجَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ حِجَارَهً مِّن سِجِّیلٍ ﴿۷۴﴾

تک فارس

به یقین در این [کیفر] براى هوشیاران عبرتهاست (۷۵)

إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِینَ ﴿۷۵﴾

و [آثار] آن [شهر هنوز] بر سر راهى [دایر] برجاست (۷۶)

وَإِنَّهَا لَبِسَبِیلٍ مُّقیمٍ ﴿۷۶﴾

بى‏گمان در این براى مؤمنان عبرتى است (۷۷)

إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَهً لِّلْمُؤمِنِینَ ﴿۷۷﴾

و راستى اهل ایکه ستمگر بودند (۷۸)

وَإِن کَانَ أَصْحَابُ الأَیْکَهِ لَظَالِمِینَ ﴿۷۸﴾

پس از آنان انتقام گرفتیم و آن دو [شهر اکنون] بر سر راهى آشکاراست (۷۹)

فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِینٍ ﴿۷۹﴾

www.takfars.ir

و اهل حجر [نیز] پیامبران [ما] را تکذیب کردند (۸۰)

وَلَقَدْ کَذَّبَ أَصْحَابُ الحِجْرِ الْمُرْسَلِینَ ﴿۸۰﴾

و آیات خود را به آنان دادیم و[لى] از آنها اعراض کردند (۸۱)

وَآتَیْنَاهُمْ آیَاتِنَا فَکَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِینَ ﴿۸۱﴾

و [براى خود] از کوهها خانه‏هایى مى‏تراشیدند که در امان بمانند (۸۲)

وَکَانُواْ یَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا آمِنِینَ ﴿۸۲﴾

پس صبحدم فریاد [مرگبار] آنان را فرو گرفت (۸۳)

فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَهُ مُصْبِحِینَ ﴿۸۳﴾

و آنچه به دست مى‏آوردند به کارشان نخورد (۸۴)

فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا کَانُواْ یَکْسِبُونَ ﴿۸۴﴾

T A K F A R S

و ما آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است جز به حق نیافریده‏ایم و یقینا قیامت فرا خواهد رسید پس به خوبى صرف نظر کن (۸۵)

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَهَ لآتِیَهٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ ﴿۸۵﴾

زیرا پروردگار تو همان آفریننده داناست (۸۶)

إِنَّ رَبَّکَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِیمُ ﴿۸۶﴾

و به راستى به تو سبع المثانى [=سوره فاتحه] و قرآن بزرگ را عطا کردیم (۸۷)

وَلَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ ﴿۸۷﴾

و به آنچه ما دسته‏هایى از آنان [=کافران] را بدان برخوردار ساخته‏ایم چشم مدوز و بر ایشان اندوه مخور و بال خویش براى مؤمنان فرو گستر (۸۸)

لاَ تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِلْمُؤْمِنِینَ ﴿۸۸﴾

و بگو من همان هشداردهنده آشکارم (۸۹)

وَقُلْ إِنِّی أَنَا النَّذِیرُ الْمُبِینُ ﴿۸۹﴾

تک فارس www.takfars.ir

همان گونه که [عذاب را] بر تقسیم‏کنندگان نازل کردیم (۹۰)

کَمَا أَنزَلْنَا عَلَى المُقْتَسِمِینَ ﴿۹۰﴾

همانان که قرآن را جزء جزء کردند [به برخى از آن عمل کردند و بعضى را رها نمودند] (۹۱)

الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ ﴿۹۱﴾

پس سوگند به پروردگارت که از همه آنان خواهیم پرسید (۹۲)

فَوَرَبِّکَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِیْنَ ﴿۹۲﴾

از آنچه انجام مى‏دادند (۹۳)

عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿۹۳﴾

پس آنچه را بدان مامورى آشکار کن و از مشرکان روى برتاب (۹۴)

فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿۹۴﴾

تک فارس آی آر

که ما [شر] ریشخندگران را از تو برطرف خواهیم کرد (۹۵)

إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿۹۵﴾

همانان که با خدا معبودى دیگر قرار مى‏دهند پس به زودى [حقیقت را] خواهند دانست (۹۶)

الَّذِینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللّهِ إِلهًا آخَرَ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ ﴿۹۶﴾

و قطعا مى‏دانیم که سینه تو از آنچه مى‏گویند تنگ مى‏شود (۹۷)

وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِمَا یَقُولُونَ ﴿۹۷﴾

پس با ستایش پروردگارت تسبیح گوى و از سجده‏کنندگان باش (۹۸)

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَکُن مِّنَ السَّاجِدِینَ ﴿۹۸﴾

و پروردگارت را پرستش کن تا اینکه مرگ تو فرا رسد (۹۹)

وَاعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّى یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ ﴿۹۹﴾

تکفارس

محصولات معتبر
محصولات معتبر