فهرست وقایع و رویدادهای تاریخی مهم ۵ بهمن

۱۸۱۵م:۲۵ ژانویه سال ۱۸۱۵ میلادی عباس میرزا ولیعهد وقت که مردی دورنگر و میهندوست بود هنگام اعلام ایجاد رسته در ارتش ایران به سبک ارتشهای اروپایی ازجمله رسته پیاده ، توپخانه و … خطاب به فرماندهان هنگهای ۱۱ گانه تازه گفت: خیال نکنید که خطر روسیه و عثمانی پایان یافته است. ما بازهم در همین نقطه ای که ایستاده ایم( تبریز) شاهد تجاوز نظامی آنها خواهیم بود و باید از امروز خود را با آن تجاوز که معلوم نیست در چه زمان صورت گیرد آماده سازیم و تنها اجساد متجاوزان به خاکمان را پس بدهیم. باید بدانید که کسی برای مردن و از دست دادن جان به خاک کشور دیگر تجاوز نمی کند و …. درست صد سال بعد، و در ۲۵ ژانویه ۱۹۱۵ (بهمن ۱۲۹۳ خورشیدی ) در تبریز میان نیروهای روسیه که با نقض بی طرفی ایران در قبال جنگ جهانی اول، ازطریق قفقاز وارد ایران شده بودند با نیروهای عثمانی که قبلا در آذربایجان استقرار یافته بودند نبرد آغاز شد که پس از هفت روز با شکست عثمانی ها پایان یافت و روسها در سراسر آذربایجان مستقر شدند و تعرض به نقاط دیگر را آغاز کردند. علت ورود این دو نیرو و متعاقب آنها، انگلیسی ها به ایران به چه جراتی بود؟، ضعف نظامی و به فراموشی سپردن اندرز عباس میرزا.

۱۳۰۱ش:در این روز در سال ۱۳۰۱ خورشیدی ( ۲۵ ژانویه ۱۹۲۳) قوام السلطنه دو روز پس از انتشار مقاله روزنامه قیام که با اهانت به سلطان احمد شاه قاجار به او پرخاش کرده بود که با این همه مخالفت و نارضایی، چرا و به چه دلیل قوام السلطنه را از نخست وزیری عزل نمی کند کنار گیری کرد. مخالفان قوام السلطنه روز افزون شده بودند و ظرف یک هفته چند تن از مخالفان او به انتشار روزنامه دست زده و عرصه را بر او تنگ کرده بودند. مجلس که در انتظار کناره گیری قوام بود نسبت به نخست وزیری میرزا حسن مستوفی تمایل خود را اعلام داشت. یک هفته بعد هم احمد شاه از تعقیب ناشر روزنامه اقدام صرف نظر کرد.

۱۳۱۴ش:پنجم بهمن ۱۳۱۴ (۲۵ ژانویه۱۹۳۶) علی منصور متهم شد که در زمان وزارت از یک شرکت خارجی مقاطعه کار راه سازی در ایران رشوه گرفته است. در پی این اتهام وزارت دادگستری برای او پرونده تشکیل داد و کار تحقیق از او را آغاز کرد. علی منصور پیش و بعد از شهریور ۱۳۲۰ بارها وزیر و نخست وزیر و سفیر شده بود. علی منصور در سال ۱۳۲۰ نخست وزیر بود و در حساسترین لحظه که نیروهای خارجی وارد کشور شده بودند ـ سوم شهریور ۱۳۲۰ ـ کنار گیری کرد و ….

۱۳۲۰ش: پنجم بهمن سال ۱۳۲۰ (۲۵ ژانویه۱۹۴۲ )محمدعلی فروغی نخست وزیر وقت هنگام دفاع از لایحه دولت مبنی بر امضای پیمان اتحاد با انگلستان و شوروی (دو دولتی که ایران را اشغال نظامی کرده بودند) درمجلس شورای ملی، توسط یک تماشاگر کتک خورد و اگر نمایندگان به کمک او نشتافته بودند کشته شده بود. با وجود این، لایحه وی در جلسه بعدی مجلس (ششم بهمن ماه) به تصویب رسید و ایران رسما به صف کشورهای درحال جنگ با آلمان، ایتالیا و ژاپن پیوست. در این جلسه تنها ۱۳ نماینده به لایحه رای مخالف داده بودند و گفته بودند که در طول تاریخ بستن پیمان اتحاد یک دولت با دولت هایی که آن کشوررا در اشغال نظامی داشتند بی سابقه بوده است (اتحاد غالب با مغلوب!). این دو دولت [لندن و مسکو]، نخست باید نیروهای خود را خارج سازند، عذرخواهی کنند، غرامات وارده را بپردازند و سپس موضوع اتحاد بررسی شود. پیمان اتحاد نهم بهمن ماه میان نمایندگان سه دولت به امضاء رسید. همین اتحاد سبب شد که ایران بعدا (پس از جنگ جهانی دوم) از اعضای سازمان ملل متحد (متحدان در جنگ با آلمان و ژاپن و فاتحان جنگ جهانی دوم) شود ـ سازمانی که در ۶۰ سال و اندی عمر خود، تنها در خدمت و ابزاری در دست پنح دولت فاتح جنگ بوده است و کوچکترین گام عملی در اجرای اعلامیه حقوق بشر و گسترش فرهنگ عمومی برنداشته است.

«محمدعلی روشن» ضارب محمدعلی فروغی در جریان مذکرات مجلس، با صدای بلند و فریاد فروغی را متهم کرده بود که عامل انگلستان بوده و ژنرال نخجوان را که مانع دفاع ارتش از وطن شده بود که رسالت میهنی آن بود به جای محاکمه و اعدام، دوباره وزیر جنگ کرده بود.

تکفارس آی آر

۱۳۲۹ش:پنجم بهمن ۱۳۲۹وثوق الدوله که در زمان رئیس الوزرایی خود بادریافت رشوه از انگلستان با امضای قرار داد ننگ آور سال ۱۹۱۹ با تحت الحمایه انگلستان شدن ایران موافقت کرده بود و با وجود اعتراف به گرفتن رشوه و پس دادن آن بعدا هم دارای مقام دارای مقام دولتی شده بود! در ۷۸ سالگی درگذشت.

۱۳۳۶ش:جان فاستر دالس J. F. Dulles وزیر امور خارجه وقت آمریکاکه وارد تهران شده بود از پنجم بهمن ۱۳۳۶ (۲۵ ژانویه ۱۹۵۸) مذاکرات خود را با مقامات ارشد ایران آغازکرد که عمدتا سرّی و در راستای چگونگی مبارزه با کمونیسم و محاصره شوروی بود . قبلا نیز سلوین لوید وزیر امور خارجه انگلستان به ایران آمده بود. رادیو مسکو همان وقت به دولت تهران هشدارداد که برای ماندن چندروزه بر اریکه قدرت ایرانیان را به کشتن ندهد. وارد توطئه غرب شدن علیه همسایه دیوار به دیوار، خیانت به ملت است زیرا اگر درگیری روی دهد این مردم ایران هستند که آسیب خواهند دید. آیا مقامات تهران وقت کرده اند بیاندیشند که درصورت وقوع درگیری، غرب با کدام وسیله و امکانات خواهد توانست به کمک ایران بشتابد؟. ما همسایه شما هستیم و غرب تا شما هزاران کیلومتر فاصله دارد و بخاطر شما هم خطر جنگ اتمی را برخود هموار نخواهد کرد.

۱۳۵۲ش:پنجم بهمن ۱۳۵۲ (۲۵ ژانویه ۱۹۷۴) رادیو ایران گزارش کرد که محکمه تجدید نظر ارتش حکم اعدام پنج تن از چپگرایان را که متهم به تبانی برای آسیب زدن به جان خانواده شاه شده بودند تایید کرده است. این پنج نفر؛ خسرو گلسرخی (روزنامه نگار و شاعر)، عباس سماکار، محمدرضا علامه زاده، طیفور بطحایی و کرامت دانشیان بودند. سایر متهمان این پرونده به زندان (از سه سال تا دائم) محکوم شده بودند. رای محکمه تجدید نظر در مورد محکوم شدگان برای اظهار نظر شاه به دفتر وی ارسال شده بود. طبق معمول (و اصطلاحا برای خالی نبودن عریضه)، انجمن های بین المللی مدافع حقوق بشر به این حکم اعتراض کردند و ….

www.takfars.ir

۱۹۷۹م:گرچه نتیجه مذاکرات سران چهار دولت بزرگ غرب در نشست خود در ژانویه ۱۹۷۹ در جزیره دور افتاده گوادلوپ( قلمرو فرانسه ) به طور کامل انتشار نیافت ولی تا ۲۵ ژانویه تفسیرهای رسانه ها و اقداماتی که صورت گرفت و تحولاتی که روی داد تا حدی زیاد از چگونی مذاکرات این نشست پرده برداشت. در این مذاکرات که در میان تدابیر امنیتی فوق العاده برگزار شده بود جیمی کارتر رئیس جمهوری آمریکا ، والری ژیسکار دستن رئیس جمهوری فرانسه ،جیمز کالاهان نخست وزیر انگلستان و هلموت اشمیت صدر اعظم وقت آلمان غربی شرکت داشتند . مبتکر این مذاکرات ظاهرا ژیسکار دستن بود که در عین حال میزبان سران شرکت کننده در مذاکرات بود و هلموت اشمیت در این مذاکرات نقش مخالف را ایفاء می کرد.

قبلا اعلام شده بود که هدف عمده مذاکرات بررسی سیاست های غرب درقبال تحولات تازه شوروی و چین است ، اما اوضاع و انقلاب ایران موضوعی بود که بیشتر وقت نشست گوادلوپ را گرفت . به سبب ادامه اعتصاب روزنامه ها در ایران، مردم ایران در آن زمان از جزئیات مذاکرات آگاه نشدند.کمتر از ده روز پس از این نشست ، شاه از ایران رفت و همزمان و متعاقب او عده ای دیگر. شاپور بختیار آخرین نخست وزیر نظام سلطنتی قول به انحلال ساواک ، آزادی مطبوعات و زندانیان سیاسی و تشکیل احزاب داد و گفت که شاه سلطنت و نخست وزیر حکومت خواهد کرد . اعتصاب روزنامه ها پایان یافت . ژنرال هایزر معاون ژنرال هیگ فرمانده نیروهای امریکا در اروپا به ایران آمد که جزئیات ماموریت خود را در کتابش آورده است .

دستیارن سران کشورهای شرکت کننده در مذاکرات گوادلوپ درهمان یکی دو هفته اول پس از این مذاکرات اشاره کردند که در کنفرانس سران در گواد لوپ تصمیم گرفته شد که چهار دولت باید طوری رفتار کنند که در هر وضعیت، با کشور ایران به روابط حسنه ادامه دهند نه فرد خاصی که حکومت می کند . از ۱۹ ژانویه بود که تظاهرات ایرانیان شدت گرفت و تا ۲۲ بهمن ماه ( ۱۱ فوریه )که انقلاب پیروز شد از شدت آن کاسته نشد.

۱۳۵۸ش:پنجم بهمن سال ۱۳۵۸ نخستین انتخابات ریاست جمهوری ایران برگزار شد. در این انتخابات پنج نفر اول به این ترتیب اعلام شده بودند: ابوالحسن بنی صدر، احمد مدنی کرمانی (دریادار)، حبیبی، دکتر سامی و داریوش فروهر. بنی صدر رئیس جمهور شد و مدنی که میلیونها رای آورده بود به نتیجه انتخابات اعتراض کرد. وی در استانهای کرمان، کردستان، سیستان و بلوچستان، بندر عباس و زنجان اول شده بود. سبب اعتراض او این بود که برغم منع قانونی، در ۲۴ ساعت پیش از رای گیری هم تبلیغات له بنی صدر و علیه او ادامه یافته بود و موارد دیگر. قطب زاده که بیش از نامزدهای دیگر برای خود تبلیغ کرده بود تنها ۲۵ صدم درصد آرا را به دست آورده بود.

۱۳۵۸ش:چهارم بهمن ۱۳۵۸ به شکایت وزارت دارایی و بانک مرکزی ، یک بازپرس دادسرای تهران قرار توقیف اموال شاه و خانواده او را صادر کرد. دراین پرونده که چند ماه پیش از آن به تصمیم بنی صدر وزیر دارایی وقت تشکیل شده بود شاه متهم شده بود که از طریق عوامل خود با ایجاد شرکت ساختمانی « آتی ساز » ، شرکتهای سیمان فارس و خوزستان ، شرکت تولید شاسی و بدنه خودرو ، دریافت چند وام بدون وثیقه از سیستم بانکی کشور و نیز از طریق انتقال مال غیر( برخی اراضی دولتی متعلق به عموم) و … دست به سوء استفاده مالی از سمت خود زده بود.

برای جلوگیری از تکرار این وضعیت، اصولی در قانون اساسی جمهوری اسلامی آورده شد. در همین روز در سال ۱۳۸۳ (۱۵ سال بعد)روزنامه کیهان چاپ تهران اظهارات بانو «عشرت شایق» نماینده پارلمانی تبریز را منتشر کرده بود که حکایت از برخی سوء استفاده ها و به فراموشی سپرده شدن اصول ۴۵ و ۵۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی داشت! که هدف از آنها جلوگیری از سوء استفادهایی است نظیر آن چه که منجر به توقیف اموال شاه شد.

۲۰۰۴م:بیست و پنجم ژانویه ۲۰۰۴ شبکه تلویزیونی سی بی اس آمریکا گزارش مصور و مفصل گزارشگر خود بانو «لسلی ستال» را در باره فعالیت کمپانی های آمریکایی هالیبرتون، جنرال الکتریک و کنوکو در ایران پخش کرد و گفت که تماس این کمپانی ها با ایران برای فعالیت در این کشور در زمانی آغاز شد که دیک چنی معاون جورج دبلیو بوش رئیس هیات مدیره هالیبرتون بود. این گزارشکر در مطلب مصور خود پرسیده بود که آیا این تماسها و فعالیتها ناقض قانون (منع شرکتهای آمریکایی از معامله با ایران) نبوده است؟.

این گزارش هنگامی پخش شد که جنجال پیرامون کنتراتهای پردرآمد هالیبرتون در عراق که با ترک مناقصه منعقد شده و سوء استفاده های دیگر این کمپانی در رسانه های آمریکا ادامه داشت.

تک فارس

«لسلی ستال» گفت که تماس کمپانی های آمریکایی با تهران در حالی بود که دولت آمریکا جمهوری اسلامی را متهم به حمایت از تروریسم می کرد.

۱۹۸۲م:میخائیل سوسلوف Mikhail Suslov ایدئولوژیست بنام حزب کمونیست حاکم بر شوروی ۲۵ ژانویه سال ۱۹۸۲ در ۷۶ سالگی و در جریان یک مشاجره لفظی با برژنف رهبر وقت در کرملین، دچار حمله قلبی شد و چند ساعت بعد درگذشت. وی که در وفاداریش به مارکسیسم ــ لنینیسم تردید نبود پس از آن که شنید «گالینا» دختر برژنف در قاچاق الماس دست دارد به عنوان عضو ارشد کمیته مرکزی حزب و عضو شورای عالی شوروی به دیدار برژنف شتافت و در این زمینه به او اعتراض کرد و میان طرفین مشاجره درگرفت که به حمله قلبی سوسلوف منجر شد. مورخان مرگ ناگهانی سوسلوف را از عوامل تسریع فروپاشی شوروی نوشته اند، زیرا که وی با تنی چند کمونیست وفادار به این ایدئولوژی، پاسدار و نگهبان آن نظام بودند.

سوسلوف که کارشناس و مدرس "اقتصاد سوسیالیستی" بود از نوجوانی وارد حزب شده بود و از پذیرفتن مقام دولتی خودداری کرده و از هرگونه تجملات و تشریفات و نیز مزایای رفاهی بیش از حد یک فرد معمولی دوری جسته بود. وی باورداشت که هر نظام ایدئولوژیک (حکومت عقیدتی) باید از میان معتقدان وفادار به آن و آگاه از جزئیات، گروهی نگهبان و پاسدار داشته باشد تا خلل ناپذیر بماند. او خود را پاسدار سوسیالیسم مارکسیستی می دانست و جز تدریس و نظارت حزبی کار دیگری را نمی پذیرفت.

سوسلوف در انتخاب مقامات دولتی و فرماندهان ارتش به گزینش سخت ایدئولوژیک معتقد بود و می گفت که اگر حتی یک مقام دولتی و فرمانده نظامی قلبا و با تمام وجود به سوسیالیسم وفادار نباشد به منزله شکاف در بدنه است و بی دوامی و شکست قطعی خواهد بود. وی شخصا «یوری آندروپوف Yuri Andropov متولد ۱۹۱۴ و متوفی در ۱۹۸۴» را برای ریاست بر دستگاه اطلاعاتی – امنیتی شوروی گزینش کرده بود که بعدا رهبر شوروی شد ولی عمری نکرد. آندروپوف بیش از هر مقام دیگر شوروی بر دستگاههای امنیتی – اطلاعاتی این کنفدراسیون نظارت کرده بود.

۱۹۴۱م:بیست و پنجم ژانویه زادروز بانو «ویرجینیا وولف» مولف و داستان نگار انگلیسی است که در سال ۱۸۸۲ به دنیا آمده بود و ۲۸ مارس سال ۱۹۴۱ در ۵۹ سالگی خودرا در رودخانه «اوز» غرق کرد.

ویرجینیا که ۲۶ سال کتاب نوشت معتقد بود که نقد کتاب یک وظیفه عمومی جراید است و این کار باید توسط «کارشناس ادبیات» صورت گیرد، نه هرکس. وی کتاب را موثرترین وسیله نفوذ در افکار و نیز آموزش عمومی، و گنجی پایدار که منعکس کننده وضعیت و شرایط «زمان و عصر تالیف» آن است توصیف کرده است.

معروفترین تالیفات و داستانهای بانو ویرجینیا که درباره اش گفته اند «برای نوشتن زاده شده بود» عبارتند از: سفر، شب و روز، دوشنبه یا سه شنبه، اطاق جیکوب، خانم دالوی، چراغ راهنمای دریایی، ارلاندو، اطاق خودم، آن سالها، راجر فرای و ….

شوهر بانو ویرجینیا کمک بزرگی در کتاب نویسی به او بود. او به مدت۲۱ سال با شوهرش انتشارات «هوگارت پرس» را که در عین حال ناشر کتابهایش بود اداره می کرد.

T A K F A R S

ویرجینیا وولف از یک خانواده اشرافی انگلستان بود و از نوجوانی به محافل روشنفکران انگلیسی راه یافته بود. در سال ۱۹۴۱ (دوران جنگ جهانی دوم) هر دو خانه محل سکونت شهری بانو ویرجینیا توسط هواپیماهای آلمانی بمباران شده بود و او به ناچار به خانه ییلاقی اش نقل مکان کرده بود. این دو بمباران و مسائل دیگر ویرجینیا را افسرده و بیمار کرده بود.

وی پیش از خودکشی در یادداشتی خطاب به شوهرش نوشته بود: نمی توانم بیش از این اوضاع را تحمل کنم. قدرت تمرکز حواس و خویشتنداری را از دست داده ام و بالاتر از همه، نمی خواهم تو را بیش از این در رنج و زحمت قرار دهم ….

۱۹۷۹م:ژانویه ۱۹۷۹ (دیماه ۱۳۵۷) مسعود برزین روزنامه نگار ملی گرای بنام که رئیس سازمان رادیو تلویزیون ملی شده بود تصمیم گرفت با فرصتی که به دستش افتاده بود اندیشه دیرپای خود را که بر هر برنامه رادیو ـ تلویزیون و بویژه تلویزیون (دولتی یا غیردولتی) باید یک شورا نظارت داشته باشد تا بهترین بازده آموزشی ـ فرهنگی و نتیجتا سیاسی ـ اقتصادی را به دست دهد به اجرا بگذارد ـ شورایی مرکب از نماینده و یا نمایندگان منتخب مخاطبان، نماینده و یا نمایندگان اصحاب حرفه مربوط به برنامه (در مورد خبر و نظر؛ نماینده منتخب اتحادیه روزنامه نگاران)، نماینده معلمان (یک اجوکیتور) زیرا که محصول کار هر رسانه در درجه اول آموزشی است و نیز نماینده مدیر سازمان.

برزین (متولدسوم آبان ۱۲۹۹) اصحاب نظر را برای بررسی این اندیشه خود در جلسه ۲۱ ژانویه آن سال دعوت کرده بود. در این جلسه پس از بحث و تبادل نظر قرار شده بود که هرکدام نظر خودرا به دبیر جلسه که همان روز با رای حاضران انتخاب شده بود بدهد تا جمع

بندی شود به صورت چارت درآید و پس از تصویب به اجرا گذاشته شود و این چارت تهیه شد.

برزین ـ نخستین دبیر منتخب سندیکای روزنامه نگاران ایران ـ عقیده داشت که اگر برنامه های شبکه های تلویزیونی ـ صرف نظر از کدام کشور ـ ضابطه مند نشوند و ژورنالیسم تلویزیونی قاعده و اصول نداشته باشد در آینده ای نه چندان دور، اصحاب این رسانه رشته امور و عملا وظایف قوای حکومتی را با دادن خط و ایجاد جوّ به دست خواهند گرفت و با تاثیر در اذهان و القاء نظر خود؛ دولت خواهند آورد و دولت خواهند برد و تاریخ و بویژه فرهنگ و تمدن را از مسیر منطقی اش خارج خواهند ساخت و …. درستی اندیشه برزین ـ روزنامه نگار مورد اعتماد دکتر مصدق و مورد تمجید جواهر لعل نهرو ـ در دو طول کمپین انتخاباتی اخیر آمریکا بوضوح به چشم خورد که از ژانویه ۲۰۰۷ تا چهارم نوامبر ۲۰۰۸ بدرازا کشیده بود و ….

چارت تهیه شده برپایه اندیشه مسعود برزین ـ آخرین مدیرعامل صدا و سیمای ایران در دوران نظام سابق ـ مبنی بر شورائی شدن برنامه های رادیو تلویزیون، پس از پیروزی انقلاب در اختیار مدیرعامل وقت قرارگرفت و گویا قصد اجرای آن را داشت ولی اوضاع آن زمان بگونه ای نبود که بشود ضابطه تازه به اجرا گذارد و ….

اینک پس از گذشت سه دهه، جامعه شناسان و اندیشمندان نگران آینده دمکراسی برای بازگرداندن ژورنالیسم تلویزیونی به مسیر اصولی خود و پایان دادن به حکومت شبکه های تلویزیونی نظراتی مشابه اندیشه مسعود برزین را مطرح و برای برکرسی نشاندن آن فعالیت میکنند.

تک فارس www.takfars.ir

۴۱م:در این روز در سال ۴۱ میلادی کالیگولا امپراتور روم در چهارمین سال حکومت به دست افراد گارد محافظ خود کشته شد. وی در سال ۳۷ میلادی پس از ژرمانیکوس امپراتور شده بود. ژرمانیکوس در سال ۳۶ میلادی با اردوان سوم شاه ایران پیمان صلح امضاء کرده بود. بنابراین، کالیگولا کار مهمی نداشت، جز ظلم کردن.

کالیگولا یک بار یک سناتور را که با پیشنهاد او مخالفت کرده بود قطعه ــ قطعه و یک سناتور دیگر را با اره دو نیمه کرده بود. یک ژنرال گفته بود کالیگولا ارتش را برای تصرف مجدد بریتانیا تا دریا (دریای مانش) پیش برد ولی در آنجا به جای دستور حمله، به سربازان گفت که در ساحل دریا گوش ماهی(سی شل) جمع کنند. کالیگولا این ژنرال را پس از اطلاع از این سخن او، زبان برید و سپس به داخل قفس شیرها افکند. وی چند روز پس از اینکه ادعای خدایی ترور شد . یکی از افسرانی که در ترور او شرکت داشت در دادگاه گفت که کالیگولا چون جبّار شده بود و قانون روم که اختیارات امپراتور را محدود کرده است زیر پا گذارده بود در توطئه قتل وی شرکت کرد.

۱۹۱۹م:تاریخ تاسیس جامعه ملل را ۲۵ ژانویه سال ۱۹۱۹ و روزی نوشته اند که در مذاکرات ورسای با پیشنهاد تاسیس آن موافقت شد، ولی نخستین مجمع عمومی آن یک سال بعد کار خود را آغاز کرد . مقرّ این جامعه که ایران ازاعضای اولیه آن بود شهر ژنو در کشور بی طرف سویس بود. این جامعه که در آن امتیازی میان کشورهای عضو نبود و حق رد (وتو) وجود نداشت بر پایه اصول ۱۴ گانه «وودرو ویلسون» رئیس جمهور وقت امریکا که یک دانشگاهی بود تاسیس شده بود تا حافظ صلح و حقوق اعضاء باشد. باوجود این، سنای امریکا در آن زمان با عضویت این کشور در جامعه ملل موافقت نمی کرد، زیرا که نمی خواست درگیر مسائل سایر کشورها شود. نخستین اجلاس این جامعه دهم ژانویه ۱۹۲۰ تشکیل شده بود.

خروج بعضی از کشورها از این جامعه آن را بیش از پیش تضعیف کرد. این کشورها هرکدام به دلیلی مورد اعتراض جامعه ملل قرارگرفته بودند. از ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۰ این کشورها از عضویت جامعه خارج شدند:

ژاپن، المان، پاراگوئه، شیلی، ونزوئلا، اسپانیا، پرو، مجارستان و رومانی. جامعه ملل در ۱۹۳۹ شوروی را به دلیل حمله نظامی به فنلاند از عضویت خود برکنار کرد. دارایی های این جامعه در سال ۱۹۴۶ به سازمان ملل انتقال یافت که به ابتکار سران آمریکا و انگلستان برپایه اتحاد کشورهای در حال جنگ با آلمان و ژاپن (متحدین) تشکیل شده است و پنج کشور فاتح جنگ جهانی دوم در آن نسبت به سایر اعضاء دارای امتیار و برتری هستند و مجمع عمومی سازمان که نماینده همه کشورهای عضو است نقش اجرایی، جز انتخاب دبیرکل و پذیرش عضو جدید و ایراد نطق ندارد.

۱۹۴۷م:ال ـ کاپون Al – Capone گانگستر معروف آمریکایی که درباره اش صدها کتاب تالیف و فیلمهای سینمایی متعدد ساخته شده است ۲۵ ژانویه ۱۹۴۷ درگذشت. پدر و مادر او از ایتالیا به آمریکا مهاجرت کرده بودند و او در نیویورک به دنیا آمده بود ولی پایگاه خودرا برای ارتکاب جرم و قانونشکنی در شیکاگو قرارداده بود. ال (مخفف الفانسو) کاپون در شیکاگو یک باند گانگستری تشکیل داده بود و دست به جرایم سازمان یافته Organized Crime، باجگیری، ایجاد قمارخانه، فاحشه خانه و مراکز تولید مشروبات الکلی قاچاق، کرایه دادن کتک زن و … می زد. باوجود این تنها دو بار به زندان افتاده و بار دوم به جرم مخفی کردن درآمد خود از دولت و ندادن مالیات این درآمد (تقلب در پرداخت مالیات). در دادگاه وقتی از او پرسیده بودند پولهایی را که هر روز به بانک واریز می کرده از کجا می آورده پاسخ داده بود "از کارگاههای لباسشویی اش" که لباسشویی به آن صورت (سکه ای) «لاندری» خوانده می شود و این مطلب در رسانه ها انتشاریافت و از آن پس در سطح جهان، انتقال و تبدیل غیر قانونی پول (ارز) را «مانی لاندری Money Laundry» و عمل چنین تبدیل مجرمانه ای را Money Laundering می گویند که «پولشویی» ترجمه درستی برای آن نیست. ال ـ کاپون که یک فرزند داشت تنها ۴۸ سال عمر کرد.

۱۹۷۴م:دکتر کریستیان بارنارد پیشتاز عمل پیوند قلب در جهان، ۲۵ ژانویه سال ۱۹۷۴ در کیپ تاون فدراسیون آفریقای جنوبی بدون خارج کردن قلب ازکارافتاده یک بیمار، یک قلب سالم در بدن او پیوند زد ـ کاری که بعدا هم تکرار نشده است. در آن زمان هنوز داروی جلوگیری از ردّ عضو خارجی توسط بدن، ساخته نشده بود و بارناد دست به این تجربه زد تا اگر قلب پیوندی از سوی بدن ردّ شود قلب پیشین ـ گرچه معیوب ـ باعث ادامه حیات بیمار شود. دکتر بارنارد هفت سال پیش از آن در دسامبر سال ۱۹۶۷نخستین عمل پیوند قلب در جهان را انجام داده بود که اینک به صورت یک عمل جراحی عادی درآمده است . وی که در اکتبر ۱۹۲۲ در یک خانوده چوپان به دنیا آمده بود در دوم سپتامبر سال۲۰۰۱ درجریان سفر به قبرس در این جزیره دچار مرگ ناگهانی شد. بارنارد از سال ۱۹۸۳ به سبب توّرم مفاصل دست، از عمل جراحی دست کشیده بود. یکی از بیماران او با قلب پیوندی ۲۳ سال عمر کرد.

تکفارس

۱۹۹۳م:بامداد ۲۵ ژانویه ۱۹۹۳ در آخرین چهارراه مانده به مقرّ سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا ـ سیا ـ واقع در ایالت ویرجینیا (حاشیه شمال غربی شهر واشنگتن ـ لانگلی) مرد جوانی از خودرو خود پیاده شد و با یک تفنگ خودکار کالاشنیکوف به سوی اتومبیلهایی که مقصدشان مقرّ «سیا» بود و پشت چراغ راهنمای ترافیک متوقف بودند آتش گشود و سپس فرار کرد. در این تیراندازی دو کارمند «سیا» کشته و سه تن دیگر مجروح شدند. یکی از مقتولین پزشگ تحلیلگر وضعیت مزاجی سران کشورها و مقامات ارشد دولتهای دیگر بود و دیگری یک مامور عملیات مخفی.

برپایه مشخصات اتومبیل، تیرانداز شناخته شد ولی او که یک پشتون به نام میرأیمال کاسی ۲۹ ساله از طایف کاسی و متولد شهر کویته پاکستان بود قبلا بلیت هواپیما به مقصد این کشوررا تهیه کرده بود و از آمریکا خارج شده بود. دولت آمریکا برای معرفی او و دادن نشانی مخفیگاهش یک جایزه نقدی هنگفت تعیین کرد و همین پول باعث شد که اورا که در نقطه ای در مرز افغانستان ـ پاکستان بسر می برد لو دهند؛ دستگیر، به آمریکا منتقل و در اینجا محاکمه و اعدام شود. میرأیمال گفته بود که پدرش که اطلاعات کامل از امور افغانستان و منطقه داشت برای سازمات اطلاعات آمریکا (سیا) کار می کرد ولی این سازمان وقتی که تاریخ مصرف او به پایان رسید رهایش ساخت و روسهای مستقر در افغانستان که متوجه همکاری قبلی او با «سیا» شده بودند وی را کشتند. میرأیمال افزوده بود که با تیراندازی به کارکنان «سیا» انتقام خون پدرش را گرفت. وی که قبلا مدتی در آمریکا زندگی می کرد همچنین گفته بود که مخالف سیاست های دولت واشنگتن در آسیای غربی و جنوبی است. میرأیمال ۱۲ نوامبر ۲۰۰۲ اعدام شد.

قبل از دستگیری، برخی از روزنامه ها نوشته بودند که میرأیمال ـ خود از عوامل «سیا» بود که برکنار شده بود!.

۲۰۰۳م: ۲۴ژانویه سال ۲۰۰۳، شانزده ماه پس از رویدادهای سپتامبر ۲۰۰۱ و یازده ماه بعد از طرح پیشنهاد تاسیس وزارت امنیت ملی امریکا، این دپارتمان (وزارتخانه) تحت نام «امنیت میهن» در شهر واشنگتن تاسیس شد. علت تاخیر این بود که تا سال پیش از آن که حزب دمکرات اکثریت سنای آمریکا را به دست داشت با تاسیس این دپارتمان مخالفت می کرد. این دپارتمان که رئیس آن عضو کابینه خواهد بود از تلفیق ۲۲ سازمان اطلاعاتی مربوط که تاکنون مستقلا و یا در چارچوبهای دیگری عمل می کردند با ۱۹۰ هزار کارمند سرگرم کار خواهد بود و بودجه آن سال مالی آینده از ۳۸ میلیارد دلار تجاوز خواهد کرد. این نخستین بار است که ایالات متحده دارای چنین وزارتخانه ای می شود.« تام ریج» نخستین رئیس این دپارتمان قبلا فرماندار پنسیلوانیا از حزب جمهوریخواه بود. او از نظامیان سابق امریکا در جنگ ویتنام است.

۲۰۰۸م:بیست و یکم و بیست و دوم ژانویه ۲۰۰۸ در سالمرگ « جورج اورول» و شب بعد از آن، «راسل تایسRussell Tice» تحلیلگر سابق سازمانهای اطلاعات ـ امنیتی آمریکا در دو مصاحبه اختصاصی با «کیت اوبرمن» که از کانال «ام اس – ان بی سی» پخش شد جزئیات بیشتری از استراق سمع در دوران حکومت جورج دبلیو بوش (از زمان رویداد یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ تا ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹) را افشاء کرد. راسل تایس قبلا در این زمینه اشاره هایی کرده بود که همین کار باعث برکناری اش شده بود. به گفته وی، این شنود که شامل ضبط ایمیل ها، تلفنها، فاکس ها، ارتباطات کامپیوتری، مطالب آنلاین مورد علاقه افراد (فهرست مطالب دیده شده در کامپیوتر شخصی) و نوع برنامه های تلویزیونهای ماهواره ای ـ کابلی تماشا شده بوده است (کدام خانه کدام برنامه را می بیند) و هرکس ـ آمریکایی و غیر آمریکایی ـ را دربر می گرفته است، همچنین صورت خرید با کردیت کارت، حسابهای بانکی و لیست های پرواز به منظور کنترل معاملات و مسافرت افراد و ….

وی گفت که این کار مغایر قانون اساسی آمریکا و چند قانون موضوعه دیگر از جمله "پرایوسی اکت" است که بدون مجوز قاضی واجد شرط، هرگونه بازرسی اکیدا ممنوع شده است ولی جورج دبلیو بوش هر اقدامی را مبارزه با تروریسم عنوان داده و مجاز اعلام کرده بود و به این ترتیب خودرا بالاتر از قانون قرارداده بود.

«تایس» سپس طرز کار اطاق «۶۴۱A» در ساختمان کمپانی مخابراتی «AT & T» در سانفرانسیسکو را که اختصاص به این قبیل شنودها داشت تشریح کرد و گفت که ارتباط های داخلی و خارجی همه روزنامه نگاران توسط سازمانهای اطلاعاتی آمریکا کنترل می شود. وی افزود که این اطلاعات پس از دیجیتالیزه شدن در پرونده افراد قرار می گیرد تا هنگام چک کردن «بک گروند» مورد استفاده قرارگیرد که خلاف قانون است زیرا که قضاوت یکطرفه (غیابی) محسوب و شخص از جریان کار بی خبر است که از خود دفاع کند. لیست پرواز ممنوع ها و «واچ لیست» ها و تعقیب ـ مراقبت افراد از همین طریق به دست می آید. در مورد ارتباطها به زبانهای دیگر مسئله در این است که به حد کافی مترجم خوب و واجد شرایط وجود ندارد و لذا بسیاری از مردم بدون ارتکاب عملی قربانی ضعف ترجمه می شوند. اینترنت که قراربود به گسترش فرهنگ عمومی و تکامل آن کمک کند این شنودها را سهل و آسان کرده است.

«جورج اورول George Orwell» مولف انگلیسی کتاب «۱۹۸۴» ـ ۲۱ ژانویه ۱۹۵۰، هفت ماه و ۱۲ روز پس از انتشار این کتاب که در آن اوضاع کنونی جهان ـ جهان سال ۱۹۸۴ و پس از آن را به لحاظ محدودیت های انسان و گسترش ابزارهای کنترل در قالب داستان پیش بینی کرده بود از بیماری سل درگذشت. در زمان انتشار کتاب، کسی باور نمی کرد که این داستان روزی تحقق یابد و بسیاری از نقدنگاران در آن زمان آن را یک داستان بی مزه و بی محتوا خوانده بودند که بعدا کتاب شگفت انگیز قرن ۲۰ شد و مولف آن به صورت یک نابغه و پیشگو در آمد.

takfars.ir

۲۰۱۰م:قانون اساسی آمریکا در اصلاحیه اول خود آزادی های فردی از جمله آزادی بیان را تضمین کرده است. دیده شده است که افراد با استفاده از این حقوق تضمین شده خود، بر بدنه اتومبیلشان هرچه را که خواسته اند نوشته اند و حتی پلاک اتومبیلشان حاوی واژه های بازتاب دهنده عقاید آنان است. هیث کمبل Heath Campbell ـ مردی از ساکنان شهرک هلند Holland Township ایالت نیوجرسی با توجه به این حق، نام اول پسر خود را که (در ژانویه ۲۰۱۰) چهار ساله شده است آدولف و نام میانی اورا هیتلر و اسم میانی دخترش را که در زانویه ۲۰۱۰ به سی و پنج ماهگی رسیده است «آرین Joyce Lynn Aryan» گذاشت و تا ماه ژانویه ۲۰۰۹ مسئله ای نبود. هفته دوم ژانویه ۲۰۰۹ که زادروز (آدولف هیتلر Adolph Hitler) پسر این خانواده بود. والدین کودک برای جشن تولد او به قنادی سوپرمارکت Shop Rite شهرک سفارش درست کردن کیک دادند و خواستند که روی کیک نام کودک: «آدولف هیتلر کمبل» نوشته شود. متصدی قنادی زیر بار نرفت. هیث کمبل اعتراض کرد و این جر و بحث به گوش مقامات محل رسید، و این مقامات جریان را به مقامات دولتی اطلاع دادند و چند ساعت بعد ماموران آژانس مربوط (سرویس کودکان و خانواده ها) در سازمان خدمات اجتماعی منطقه به خانه «هیث» رفتند و نه تنها این دو کودک؛ بلکه فرزند سوم خانواده را که شیرخوار و چندماهه بود با خود بردند و به جای دیگری سپردند!. ظاهرا اسامی آن دو کودک نه تنها ضد یهود بلکه (شاید) باتوجه به سیاهپوست بودن رئیس جمهور آمریکا حاکی از نژاد پرستی (برتری آرین ها) تلقی شده بود.

هیث کمبل به هرجا که متوسل شد که فرزندانش را پس بگیرد موفق نشد. چهاردهم ژانویه ۲۰۰۹ به دادگاه دادخواست داد که این دستگاه پاسدار حق، قانون و عدالت که ۱۵ ژانویه را به عنوان وقت رسیدگی تعیین کرده بود، بعدا بطور غیر منتظره جلسه رسیدگی به این قضیه عاطفی و فوری را به بعد (!) موکول کرد.

بزعم این خانواده، این وضعیت نتیجه نفوذ یهودیان در آمریکا و ملاحظه عمومی (به تعبیری ترس) از آنان بوده که قانون اساسی را هم تحت الشعاع قرارداده است. بیشتر وکیلان دعاوی در آمریکا از جامعه یهودیان این کشورند و همچنین مقامات تاثیرگذار در رسانه ها!.

هیث می گوید: کجا هستند این مدافعان حقوق مدنی که … و چه شده است آن اعلامیه حقوق بشر که پیشنویس آن را هم یک یهودی فرانسوی نوشته بود. چرا وجدان انسانها به خواب رفته است که از شنیدن ناله های من که بچه هایم را از مادر جدا کرده و معلوم نیست به کجا سپرده اند آشفته و دردناک و همصدایم نمی شود. این بچه ها چه گناهی کرده بودند که آنان را از پدر و مادر جدا ساختند. چه خطری کودکان را در آغوش والدینشان تهدید میکند. کجای دنیا برای کودک بهتر و امن تر از آغوش مادرش است؟.

۱۹۱۸: لنین اعلام کرد که روسیه از این پس یک جمهوری ساویت (شورایی) خواهد بود تا شوراها کشوررا اداره کنند.

۱۹۲۲: مجلس شورای ملی تصویب کرد که ۶۰ دانشجوی ایرانی با هزینه دولت جهت تحصیل به اروپا اعزام شوند.

۱۹۴۰: ژنرال احمد نخجوان کفیل وزارت جنگ ایران برای خرید ۶۰ هواپیمای نظامی با انگلستان وارد مذاکره شد. وی یکی از مقامهایی است که ۱۸ ماه بعد درجریان حمله نظامی روسیه و انگلستان به ایران سربازان پادگانها را مرخص کرد و وطن به اشغال نظامی بیگانه درآمد.

۱۹۵۵: دولت شوروی به حالت جنگ با آلمان پایان داد.

۱۹۵۵: دانشگاه کلمبیا یک ساعت اتمی ساخت و اعلام کرد که این ساعت هر ۳۰۰ سال ممکن است یک ثانیه جلو و یا عقب برود.

تک فارس آی آر

۱۹۵۶: داگ هامرسکولد (هامر شولد) دبیرکل وقت سازمان ملل ژنجم بهمن ماه ۱۳۳۴ وارد تهران شد.

۱۹۷۲: درجریان یک کودتا در شیخ نشین شارجه، امیر آن کشته شد و پسرش جای او را گرفت.