فهرست وقایع و رویدادهای تاریخی مهم ۲۳ مهر
۱۹۷۱م:اکتبر ۱۹۷۱ مراسم سالروز باشکوه ایجاد دولت واحد و نیز امپراتوری مشترک المنافع ایران به مدت چهار روز (۱۲ تا ۱۶ اکتبر) در پاسارگاد و تخت جمشید برگزار شد و بسیاری از سران کشورها درآن شرکت کردند. همچنین بموازات این مراسم، به مناسبت بیست و پنجمین سده ایجاد دولت مرکزی و تاسیس امپراتوری (شاهنشاهی) پهناور پارسیان، بزرگترین کنگره ایران شناسی با شرکت تقریبا همه شرق شناسان جهان و مورخان مربوط آغاز بکار کزده بود. سالروزتاسیس دولت مرکزی با ۳۰ سال تاخیر برگزارشد زیرا به علت درآمد ناچیز ایران از نفت، بودجه آن تامین نمی شد. دو هزار و پانصدمین سالروز تاسیس دولت ایران اکتبر ۱۹۴۱ بود. کوروش با تلاش وسیع در اکتبر ۵۵۹ پیش از میلاد، کشور واحد ایران با یک دولت مرکزی نیرومند را در سرزمینی که سه طایفه ایرانی: پارس، پارت و ماد سکونت و دولتهای محلی کوچکی داشتند با یکپارچه کردن آنها اعلام داشت که وسعت آن در شرق ایران و شمالشرقی بمراتب زیادتر از ایران امروز بود و همه افغانستان امروز، بلوچستان و منطقه فرارود را شامل می شد. کوروش ۲۰ سال دیگر تلاش کرد تا سرزمین هایی را که سلاطینشان در طول زمان به ایرانیان تعرض کرده بودند بگیرد و آخرین آنها امپراتوری ستمگر بابل بود که کوروش ۱۲ اکتبر ۵۳۹ پایتخت آن را گشود (ولی «پروفسور بلیک» به استناد کتب دینی در دایره المعارف کلیسای مسیح، ورود کوروش به بابل را ۱۳ اکتبر درج کرده است). کورش همان روز (۱۲ و یا۱۳ اکتبر ۵۳۹ پیش از میلاد) در بابل تاسیس امپراتوری مشترک المنافع ایران را اعلام داشت و حقوق انسان و ملل را مشخص ساخت که بر استوانه درج شده و موجود است و نخستین اعلامیه حقوق بشر بشمار می آید. به این ترتیب تاسیس امپراتوری (شاهنشاهی) ایران در اکتبر ۱۹۶۱ دو هزار و پانصد ساله شده بود که مراسم اکتبر ۱۹۷۱(مهرماه) با ده سال تاخیر برگزار شد و تقویم رسمی ایران بعدا از هجری به آن مبداء تغییر یافت قسمتی از اعلامیه کوروش:
مردم در رعایت آداب، رسوم و مذهب خود آزادند و قوانین محلی به همان صورت سابق اجرا خواهند شد. استقلال داخلی سرزمین ها محترم و محفوظ خواهد بود. تنها تغییری که به وجود خواهد آمد این است که مناطق که قبلا کشورهای کوچک و ضعیفی بودند و همیشه دغدغه تعرض دیگران و زورگویی حاکمان خود را داشتند از این پس بخشی از یک امپراتوری بزرگ مشترک المنافع (اتحادیه ملل) خواهند بود که ضامن صلح، ثبات و آرامش آنها است که در سایه آن هرگونه پیشرفت، به ویژه تجارت میسر و «حکومت قانون» تضمین خواهد بود و خودسری مشاهده نخواهد شد. اسیران جنگی پس از اتمام جنگ باید آزاد و به اوطان خود بازگردانده شوند و فروش آنان و مصادره اموال اکیدا ممنوع خواهد بود. شهربان (ساتراپ) هر منطقه مسئول جان، مال و حیثیت هر یک از اتباع در آن منطقه است و ….
۹۸۷م:آغاز بکار رصدخانه دیلمی ایران به مدیریت «ابوسهل کوهی طبری» را ۱۵ اکتبر سال ۹۸۷ میلادی نوشته اند.
ابوسهل پسر رستم در زمان خود از ریاضی دانان برجسته، و به رموز فضا و علم هیات آشنا بود و کار «رصد» ستارگان را از همین روز آغاز کرد. این رصد خانه که چند ریاضی دان دیگر در آن به کار سرگرم شده بودند به تصمیم و هزینه شرف الدوله دیلمی از امیران این دودمان میهندوست ایرانی ساخته شده بود.
تکفارس آی آر
۱۳۰۷ش:۲۳ مهر سال ۱۳۰۷ خورشیدی (۱۵ اکتبر ۱۹۲۸) پانزده معلم فرانسوی استخدام شده از سوی دولت ایران برای تدریس وارد تهران شدند. دولت فرانسه برای پذیرش دانشجویان اعزامی ایران پیش شرط هایی در نظر گرفته بود از جمله دانستن زبان فرانسه و آشنایی با فرهنگ و طرز زندگی مردم این کشور که دولت وقت ایران را ناگزیر به استخدام این معلمان کرده بود.
نخستین دسته ۱۱۰ نفری دانشجویان اعزامی ۱۱ روز پیش از این ( ۱۲ مهر ماه ۱۳۰۷)، روانه فرانسه شده بودند. مهدی آذر (دکترطب)، محمدعلی ملکی (دکترطب)، مهدی بازرگان (مهندس)، رضا رادمنش (دکتر)، سید احمد رضوی کرمانی (مهندس) و سید علی شایگان (دکتر) از اعضای نخستین دسته دانشجویان اعزامی به فرنگ بودند.
۱۳۲۴ش:دو هفته پس از لغو پروانه نشر روزنامه «مرد امروز» که مدیر آن محمد مسعود بود، تازه انتقاد از اقدام شورای عالی فرهنگ به لغو پروانه این روزنامه آغاز شد!.
شورای عالی فرهنگ هفتم مهرماه سال ۱۳۲۴ (سپتامبر ۱۹۴۵) پروانه «مرد امروز» را لغو کرده بود که انتقاد از این عمل شورا از بیست وسوم مهرماه! آغازشد و روزنامه ها با بکار بردن علامت تعجب و سئوال پرسیده بودند که چطور شد شورای عالی فرهنگ که اعضای آن از طبقه منوّر کشورند به اتفاق آراء! این تصمیم را گرفتند. چرا این پیشنهاد حتی یک مخالف هم در شورا نداشت؟! و ….
www.takfars.ir
۱۳۳۱ش:۲۳ مهرماه ۱۳۳۱ (اکتبر ۱۹۵۲) شورای وزیران دولت وقت ایران تصویب کرد که برای آگاهی ایرانیان از مظالم انگلستان در وطنشان، عملیات و اقدامات کنسولگریهای آن کشور در ایران و به ویژه از آغاز قرن بیستم تا ملی شدن صنعت نفت به صورت یک کتاب منتشر شود و همه اسناد موجود در اختیار مولفان کتاب قرار گیرد.
شورای وزیران تاکید کرده بود که این کتاب باید به گونه ای نوشته و تنظیم شود که مورد استناد پژوهشگران خارجی قرار گیرد تا جهان را از مداخلات انگلستان در ایران و به قهقرا فرستادن این ملت و در عقب ماندگی نگهداشتن آن آگاه گردانند.
در پی انتشار خبر تصمیم شورای وزیران، چند نفر اعلام آمادگی کردند که کتاب را به رایگان (بدون دریافت دستمزد) به زبانهای انگلیسی، فرانسه، عربی و اسپانیایی ترجمه کنند.
۱۳۳۲ش:در ده روز آخر مهرماه ۱۳۳۲ (اکتبر ۱۹۵۳)، کمتر از دوماه پس از براندازی ۲۸ امرداد، بازی نفت در تهران به اوج خود رسید. ۲۱ مهرماه آن سال سه نماینده پارلمانی حزب حاکم جمهوریخواه آمریکا وارد تهران شده بودند. چهار روز بعد از آنان «هوور» کارشناس آمریکایی نفت و سپس نفتی های چهار کشور اروپایی وارد تهران شدند. در همان روز ورود نفتی های اروپایی و آمریکا، زاهدی نخست وزیر دولت کودتا یک کمیسیون پنج نفری نفت تشکیل داد و … و بالاخره ۲۹ مهرماه وزیر امور خارجه انگلستان بدون احساس شرم از بدبختی هایی که این دولت بر سر ایرانیان آورده بود اعلام کرد که دست دوستی! به سوی ایران دراز می کند و ….
۱۹۸۸م:پانزدهم اکتبر سال ۱۹۸۸ (۱۷ سال پیش در چنین روزی) کیخسرو شاپور سهرابجی روزنامه نگار و موسیقیدان برجسته ایرانی تبار انگلستان در ۹۶ سالگی درگذشت. وی ۱۴ دسامبر ۱۸۹۲ در انگلستان به دنیا آمده بود و والدینش نامش لئون دادلی گذارده بودند که وی پس از رسیدن به سن قانونی، به یاد نیاکانش و احترام به وطن گذشتگانش آن را به «کیخسرو شاپور سهرابجی» تغییر داد. وی که در رشته موسیقی و روزنامه نگاری، هردو، تحصیل کرده بود و مهارت فراوان در نوشتن آهنگ و نواختن پیانو به دست آورده بود دهها سال به موازات کار موسیقی، برای نشریات گزارش و نقد موسیقی می نوشت. طبق کتاب رکوردها (گینس)، وی طولانی ترین آهنگ پیانو را در طول تاریخ موسیقی نوشته است. کیخسرو به دلیل نوشتن پانصد صفحه آهنگ سمفونی عنوان آهنگساز برجسته قرن بیستم را به خود اختصاص داده بود. وی برای ایتالیایی ها و اسپانیایی هم آهنگ نوشت.
۱۹۶۱م:«امنستی اینتر نشنال» که هدفهای آن در ماه مه ۱۹۶۱ به تصویب هیات موسس رسیده بود از ۱۵ اکتبر سال ۱۹۶۲ آغاز بکار کرد. هدف عمده این سازمان که مدعی داشتن بیش از یک میلیون و یکصد هزار عضو از ۱۵۰ کشور است و در ۴۶ کشور هم نماینده و دفتر دارد دفاع از زندانیان سیاسی و پاسداری از حقوق بشر اعلام شده است. طبق منشور این سازمان، امنستی اینترنشنال (عفو بین المللی) بنیادی جهانی و مستقل است و عمدتا با اعدام، شکنجه، ارعاب افراد از هر دست، ربوده شدنهای سازمان یافته افراد، محاکمه غیر علنی، محاکمه بدون وکیل، بازداشت بدون اعلام اتهام، و همچنین باز داشت بدون حکم قاضی عادل، ایجاد مزاحمت برای افراد – صرفا به خاطر داشتن عقیده ای دیگر و یا اعتراض و ابراز مخالفت مسالمت آمیز و نیز هرگونه تبعیض به وجود آمده است.
برخی گفته اند که مروری بر کارهای این سازمان در ربع قرن اخیر، این تردید را در ذهن به وجود می آورد که این سازمان هم خالی از نفوذ برخی قدرتهای جهانی در مطرح ساختن مسائل نبوده است و …. این تردید عمدتا به این سبب بوجودآمده است که اعتراض های این سازمان و سازمانهای مشابه؛ گزینشی بوده اند. برخی از مردّدها گفته اند که این سازمانها دارای «ارباب» هستند و هروقت که منافع این اربابها ایجاب کند به صدا درمی آیند و اعتراض و تظاهرات می کنند و ….
۱۵۰۰م:نیمه اکتبر سال ۱۵۰۰میلادی «وان هو» یکی از مقامات وقت چین در یک آزمایش پرواز به فضا جان خود را از دست داد. این آزمایش برحسب نوشته سه منبع که هر سه از یادداشتهای منشی «وان هو» استفاده کرده اند در یکی از این سه روز: ششم ، سیزدهم و یا ۱۵ اکتبر سال ۱۵۰۰ میلادی انجام گرفته بود. یادداشتهای منشی وان هو که در مراسم پرتاب او به فضا حضور داشت به صورت کتاب در آمده و به زبان انگلیسی هم ترجمه شده است. دولت جمهوری توده ای چین به همین مناسبت درست ۵۰۳ سال پس از اقدام «وان هو» ساعت ۹ بامداد ۱۵ اکتبر ۲۰۰۳ به وقت صحرای «گبی» در مغولستان چین، سرهنگ ۳۸ ساله خلبان «یانگ لی وی» با سفینه «کشتی آسمانی شماره ۵» به مدار زمین فرستاد و ۱۳ اکتبر ۲۰۰۵ در همان ساعت دو فضانورد چینی به فضا فرستاده شدند که همچنان کره زمی را دور می زنند. قطعا آزمایش بعدی، ششم اکتبر خواهد بود تا هر ۳ روزی را که طبق تقویم شمسی میلادی به دست داده شده است تجدید شود. تقویم چینیان قمری است.
تک فارس
باید دانست که چینیان باروت را دو هزار سال پیش اختراع کرده بودند ولی از نیروی آن تنها در جشن ها و در آتشباری استفاده می کردند که مارکوپولو ایتالیایی در طول اقامت در چین آن را مشاهده و طرز تهیه اش را در کتاب خاطرات خود (مسافرت ها) به اروپاییان آموخت که با استفاده از آن توپ و تفنگ ساختند و سرزمین های دیگران را گرفتند و استثمار کردند و هنوز هم احساس برتری می کنند.
در آن روز « وان هو » ۴۷ لوله پر از باروت را که به صورت راکت درآورده بود در اطراف یک صندلی بزرگ بست و در حالی که دو بادبادک (بالک مانند) به دست گرفته بود بر صندلی نشست و از نوکرانش خواست که او را به صندلی ببندند و سپس همزمان زیر لوله های حاوی باروت، شعله آتش قرار دهند . منشی او (نویسنده شرح رویداد) که در عملیات پرتاب شرکت داشت نوشته است: از زیر لوله ها، شعله های ناشی از انفجار باروت همراه با صدای مهیبی که همه مارا کر کرد بلند شد و صندلی به آسمان رفت و از نظر ناپدید شد. وی ننوشته است که بر سر اربابش چه آمد، ولی وقایع نگار دربار « مینگ » ها که از سال ۱۳۶۸ تا ۱۶۴۴ بر چین حکومت کردند در ذیل این روز (طبق تقویم قمری چین) نوشته است که شبان ها قطعات بدن «وان هو» را که به اندازه ریگ بیابان شده بودند جمع آوری کرده بودند که عینا به امپراتور گزارش شد.
سرهنگ «یانگ لی وی» که ۱۵ اکتبر ۲۰۰۳ با سفینه «کشتی آسمانی شماره ۵ » به مدار زمین رفت، در نخستین پیام خود گفته بود که امیدوار است برای ارتش آزادیبخش چین افتخار فراهم سازد.
مقامات چینی در پی آزمایش ۱۳ اکتبر ۲۰۰۵ اظهار داشتند که گام بعدی تسخیر ماه و سایر ستارگان و استقرار یک ایستگاه دائمی در مدار زمین خواهد بود.
۴۰م:۱۵ اکتبر سال ۴۰ میلادی سالروز آغاز بکارگیری روش تازه «کسب پیروزی بدون جنگ» است که مبتکر آن کالیگولا امپراتور وقت روم بوده است.
«پتولمی» پادشاه موریتانیا که در آن زمان همه نواحی شمال غربی آفریقا از جمله الجزایر، موریتانی و مراکش را شامل می شد معارض نیرومندی برای دولت روم شده بود و کالیگولا امپراتور وقت روم با این که می دانست دربار اشکانی ایران صحنه مرافعه اردوان سوم و تیردادسوم ــ دو پسر عمو ــ است و تا این مرافعه ادامه داشته باشد خطری از سوی ایران متوجه روم نخواهد بود حاضر نبود پول و انرژی روم را در جنگ با پتولمی از دست بدهد. از سوی دیگر به علت داشتن مخالفان داخلی مخصوصا پس از آنکه یک سناتور مخالف خود را در جلسه سنا شمشیر زده بود می ترسید از رم خارج شود.
کالیگولا در این شرایط راه دیگری را برای پیروزی بر پتولمی اختراع کرد و آن دعوت از او به رم و ترور وی در این شهر بود و این را کار کرد. پتولمی به دعوت کالیگولا برای یک دیدار دوستانه وارد رم شد و ۱۵ اکتبر سال ۴۰ میلادی در این شهر طبق نقشه قبلی کالیگولا ترور شد و از میان رفت.
با این جنایت، نگرانی کالیگولا از جانب موریتانیا بر طرف نشد، زیرا مردم موریتانیا که پی به واقعیت قتل برده بودند یک ژنرال موریتانیائی به نام «ادمون» را که شهرت به دشمنی با رومی ها داشت به جانشینی پتولمی برگزیدند و وارد جنگی با رومیان شدند که مدتها ادامه داشت.
کالیگولا که نام واقعی اش جرمانیکوس بود و به علت پوشیدن چکمه کوتاه به کالیگولا معروف شده بود پس از به اجرا در آوردن نقشه ترور پتولمی، یک مرد دیگر را که از او بدگویی کرده بود زبان برید و بر مخالفان داخلی خود افزود به گونه ای که سه ماه بعد اورا ترور کردند.
T A K F A R S
۱۸۱۵م:تبعید ناپلئون بناپارت در جزیره سنت هلنا در اقیانوس اطلس که تا خشکی ۲ هزار کیلومتر فاصله دارد از ۱۵ اکتبر ۱۸۱۵ آغاز شد. وی زندانی انگلستان بود. ناپلئون پس از شکست در جنگ واترلو خودرا تسلیم کرده بود. مردی که روزگاری اروپا را درکنترل داشت شش سال در یک خانه چوبی غیر بهداشتی در سنت هلنای متعلق به دولت لندن بسر برد و پنجم ماه مه ۱۸۲۱ درگذشت. گویا دو پزشکی که از لندن برای درمان او به سنت هلن فرستاده شده بودند اقدامی برای رفع بیماری انجام نداده بودند و در این زمینه شایعاتی وجود دارد. ناپلئون در آخرین سال عمر خود خاطراتش را دیکته کرد که باقی مانده است. جسد ناپلئون که در یک گور بدون سنگ قبر (بدون داشتن نام) دفن بود در سال ۱۸۴۰ به اصرار دولت فرانسه و جلب موافقت لندن با یک ناو جنگی که بدنه آن را رنگ سیاه زده بودند به فرانسه حمل شد و مردم این کشوز در بندر «لهاور» و همچنین در پاریس از استخوانهای قهرمان ملی خود چنان استقبالی کردند که تا آن زمان، جهان به خود ندیده بود. ناپلئون بمانند همه فاتحان مرتکب اشتباه شد و اشتباه بزرگ او لشکرکشی به روسیه بود که بیشتر سربازان خودرا از دست داد و زوال او آغاز شد. همین اشتباه را عینا هیتلر مرتکب شد زیرا که «تاریخ» نخوانده بود. ناپلئون در اوج قدرت درصدد برآمد که با کمک ایران روسیه را در جنوب درگیر کند و انگلستان را از آسیای جنوبی (هندوستان) براند و برای این منظور چند افسر به ایران فرستاد تا ارتش ایران را نوسازی کنند، ولی پس از صلح با تزار روس در تیلسیت، قول و قرارهای خود با ایران را فراموش کرد و وطن مارا میان دو دشمن رها ساخت و قفقاز از دست رفت و …. این هم یکی از غفلت های ناپلئون بود.
۱۹۱۷م:۱۵اکتبر سال ۱۹۱۷ که جنگ جهانی اول ادامه داشت «ماتا هاری» رقاصه زیبای هلندی که ضمن هنرنمایی در خاک فرانسه، برای آلمان جاسوسی می کرد به جوخه اعدام سپرده شد و در نزدیکی پاریس تیرباران گردید. وی کوشیده بود که از افسران فرانسوی و انگلیسی مستقر در جبهه های فرانسه که برای گذرانیدن مرخصی موقت به شهرهای خود باز می گشتند، و در آخرین ماهها از نظامیان آمریکایی که وارد فرانسه شده بودند اطلاعات جمع آوری کند. ماتاهاری دختر یک بازرگان هلندی بود که او را از همسر اندونزیایی خود (از مردم جاوه) داشت. ماتاهاری نخست می خواست معلم شود که موفق نشد و برای تحصیل هنر به فرانسه آمد که به دلیل مهارت در رقصیدن، به دانسینگهال ویژه افسران ارشد دعوت شد و به دلیل توجه افسران فرانسوی و انگلیسی به او به دام شبکه جاسوسی آلمان افتاد. پس از مدتی دستگاه ضد اطلاعات نظامی فرانسه با خواندن تلگراف آتاشه نظامی آلمان در اسپانیا که به صورت «کد» مخابره شده بود و در آن از ماتاهاری نام برده بود وی را کشف و به دادگاه تسلیم کرد. دولت فرانسه که در آن ایام در جبهه ها پیشرفت نداشت با هدف تغییر نظر مردم این کشور، ناکامی نظامی خود را به حساب جاسوسی های ماتاهاری گذاشت و او را تیرباران کرد که سرگذشت او سوژه کتابهای متعدد و چند فیلم سینمایی شده است.
۱۹۲۷م:۱۵ اکتبر سال ۱۹۲۷ نخستین چاه عراق درکرکوک به نفت رسید و دشواری های این کشور ازجمله چند کودتا و جنگ داخلی نتیجه همین نفت بوده که هنوز ادامه دارد. «دین آچسن» دولتمرد آمریکایی، دستیار روزولت در دوران جنگ دوم، وزیرامور خارجه حکومت ترومن و متوفا در ۱۲ اکتبر ۱۹۷۱ (در ۷۸ سالگی) که از وی به عنوان معمار سیاست خارجی آمریکا پس از جنگ جهانی دوم نام می برند در خاطرات خود (ادبیات صوت و تصویر ــ نوارهای۴، ۵ و ۱۳) متذکر شده است: اواخر تابستان ۱۹۴۱ (اواخر شهریور ۱۳۲۰ ـ ماهی که ایران اشغال نظامی شد) قرارگذاشتیم که پس از پایان جنگ جهانی دوم، نفت ایران کماکان در اختیار انگلستان، نفت سعودی در اختیار آمریکا و نفت عراق و نفت احتمالی کویت در کنترل هر دو دولت آمریکا و انگستان باشد که در دهه بعد با ملی شدن نفت ایران به دست دکتر مصدق، این موازنه برهم خورد و آمریکا مجبور شد دست انگلستان را در نفت همه منطقه خاورمیانه بازتر بگذارد و … که کودتای عبدالکریم قاسم ــ ژنرال چپگرا ــ در عراق در سال ۱۹۵۸ که به سلطنت (دست ساز انگلستان) در آن کشور پایان داد یک بار دیگر این موازنه را که پس از ساقط شدن حکومت مصدق به نوعی تازه (ایجاد کنسرسیوم نفت ایران) برقرار شده بود برهم زد و ….
بسیاری ازاندیشمندان اقتصاد و جامعه شناسی «نفت» را عامل ثبات و سعادت کشورهای صادر کننده آن ندانسته و دلائل متعدد برای اثبات این فرضیه ارائه داده اند. از جمله، چون درآمد دولتهای صادرکننده نفت عمدتا از این کالای تاحدی رایگان (اصطلاحا: درآمد باد آورده!) است به گرفتن مالیات از مردم توجه زیاد ندارند؛ بنابراین مانند کشورهای دیگر، خود را پاسخگوی مردم نمی دانند که این بی اعتنایی، عملی مغایر دمکراسی واقعی است. همچنین، در این کشورها چون هزینه تسهیلات رفاهی عمدتا از درآمد نفت تامین می شود، مردم ضعف های دمکراتیک را درک نمی کنند. به علاوه، در این کشورها سوء استفاده از معاملات دولتی، اختلاس و فساد اداری بیشتر است و به همین جهت هم رقابت و مبارزه برای کسب مقامات دولتی که اصطلاحا «جنگ بر سر کسب قدرت» خوانده می شود زیاد است و ….
۱۹۴۵م: ۱۵اکتبر ۱۹۴۵ «پیر لاوال» که در زمان اشغال فرانسه، مدتی نخست وزیر این کشور معروف به «دولت ویشی» بود و با هیتلر از در سازش درآمده بود به جرم خیانت به فرانسه اعدام شد. وی در دفاع از خود این اتهام را رد کرده و گفته بود که در آن زمان اگر این کار نمی کرد فرانسه نابود و بسیاری از فرانسویان کشته می شدند.
۱۹۶۴م: ۱۵اکتبر ۱۹۶۴ دفتر سیاسی حزب کمونیست شوروی نیکیتا خروشجف را از همه سمت هایش در دولت و حزب برکنار کرد و اعلام داشت که این تصمیم به دلیل ضعف سلامتی جسمانی او صورت گرفته است. در پی بر کناری خروشچف، لئونید برژنف دبیر اول حزب و الکسی کاسیگین رئیس شورای وزیران شوروی شد و هر دو اعلام داشتند که سیاست همزیستی مسالمت آمیز با غرب را ادامه خواهند داد.
تک فارس www.takfars.ir
دو روز بعد پراودا ارگان حزب کمونیست شوروی در مقاله ای خروشچف را به باد انتقاد گرفت و او را سبک مغز، ازخودراضی و مردی که بدون بررسی کافی تصمیم می گرفت و کارهای زیان آور و گاهی بچگانه انجام می داد توصیف کرد.
از این مقاله چنین بر می آید که برجستگان وقت شوروی از انتقاد خروشچف از سیاست استالین، کوتاه آمدن سریع او در برابر امریکا در جریان بحران موشکی کوبا در اکتبر ۱۹۶۲ و نیز رنجاندن چین راضی نبودند.
۱۹۹۰م:۱۵ اکتبر سال ۱۹۹۰ کمیته توزیع جوایز نوبل اعلام داشت که میخائل گورباچف را مستحق دریافت جایزه صلح نوبل تشخیص داده است
ـ گورباچفی که با سیاست های خود باعت انحلال بلوک شرق، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و عقب نشینی سوسیالیسم مارکسیستی شده بود. از آن زمان صلحی که نتیجه موازنه نیروها در جهان بود از میان رفته ، چند جنگ، و خونریزی های منعدد از جمله جنگهای یوگوسلاوی، افغانستان و عراق روی داده و عملیات اصطلاحا تروریستی و … شدت یافته و نظم نوین جهانی هم که وعده داده شده بود بر قرار نشده است. بلوک شرق خونبهای ۲۷ میلیون تبعه شوروی بود که در جنگ جهانی دوم کشته شده بودند.
«تنها نتیجه» مشهود فروپاشی شوروی و انحلال بلوک شرق تاکنون این بوده که آمریکا به صورت تنها ابر قدرت جهان در آمده است و از این مقام هم بهره برداری می کند. این اقدام کمیته توزیع جوائز نوبل یک بار دیگر ثابت کرد که این کمیته «سیاسی کاری» و تحت نفوذ ارباب منافع و دولتهای قدرتمند است و انتخابهای آن خالی از آن ارزشی است که قرار بود داشته باشد.
بسیاری هستند که گورباچف را «خائن» به شوروی و به سوسیالیسم و باعث مرگ امید طبقه ستمدیده و زحمتکش و ادامه سرکوب ملل کوچک و ضعیف می پندارند و اعتمادشان به توزیع کنندگان جوایز نوبل بیش از پیش تضعیف شده است. برخی حتی در انتظار فرارسیدن روزی هستند که گورباچف ـ پیش از مرگ ـ محاکمه شود و حقایق کشف گردد و همدستان او بر ملاء شوند، زیرا هنوز انگیزه کارهای او روشن نشده و مورخان، حتی آنان که از شهرت بی طرفی برخوردار هستند به سکوت خود در این زمینه ادامه می دهند! که تاثیر محکمه تاریخ از لحاظ تنبّه دیگران هزاران بار از محکمه قضایی بیشتر است.
عدم رضایت از کارهای گورباچف را در روسیه می توان از میزان آرایی که چند سال بعد به او دادند استنباط کرد. وی که خود را نامزد ریاست جمهوری روسیه کرده بود کمتر از ۵۰۰ هزار رای به دست آورد و در جریان مبارزات انتخاباتی نیز سیلی و کتک خورد. در برابر، عده ای هم هستند ازجمله دولتمردان غرب و ثروتمندان که از کارهای گورباچف تمجید می کنند.
پس از فروپاشی شوروی، وعده از رفاه و مزایای بیشتر و نیز صدور محصولات روسیه به آمریکا و … داده شده بود، که نتیجه نظر سنجی اوایل قرن ۲۱ (پیش از دور دوم ریاست جمهوری پوتین) یک سازمان دولتی روسیه نشان داده بود که اکثریت قاطع از وضعیت خود ناراضی بودند و گفته بودند که در زمان حاکمیت کمونیستها، شمار کمی در رفاه می زیستند و اینک هم شمار افراد مرفه و صاحب جاه و جلال بیش از آن دوره نیست و دروغ ، چاپلوسی و تقلب به همان اندازه رواج دارد و در بازارهای آمریکا کالای ساخت ویتنام پیدا می شود و از جنس روسی جز ۷۷۰ هزار مهاجر آواره اثری نیست. در زمان کمونیستها دست کم پیشرفتهای فضایی و لقب «ابر قدرت» مایه شادمانی مان بود که آن را هم از ما گرفتند ….
تکفارس
۲۰۰۳م:شبکه های سی بی اس و « ان بی سی » آمریکا ۱۳ اکتبر ۲۰۰۳ ضمن اخبار خود فاش کردند که سرهنگ دوم «کاراسیلو» فرمانده گردان دوم هنگ ۵۰۳ مستقل پیاده آمریکا در کرکوک عراق متونی را تهیه و به سربازان واحد خود داده بود تا برای روزنامه های مختلف آمریکا بفرستند و در این نامه ها که در ۱۲ روزنامه انتشار یافته نوشته شده بود که در عراق مردم از آنان استقبال می کنند، هرجا که آنان را ببینند برایشان دست تکان می دهند، باهم دست می دهند و اوضاع رو به آرامش می رود و ….
طبق یک گزارش که در سال ۲۰۰۸ انتشار یافت، برای ادامه چنین تبلیغاتی ۳۰۰ میلیون دلار هزینه شده و این پول عمدتا از طریق مقاطعه کاران برای تبلیغ مصرف شده است.
۱۵۵۲: ایوان چهارم معروف به «مخوف = گروزنی» نخستین تزار روسیه منطقه کازان را که در دست تاتارها بود تصرف و ضمیمه قلمرو خود کرد.
۱۸۴۴: «فردریک نیچه» فیلسوف و نویسنده آلمانی و مولف «چنین گفت زرتشت» به دنیا آمد. برخی اورا ضد یهود و نیز معتقد به برتری نژاد آرین می دانند. نیچه در بیست و پنجم اوت سال ۱۹۰۰ در ۵۶ سالگی درگذشت. این فیلسوف آلمانی و نویسنده کتابهای «تولد تراژدی»، «چنین گفت زرتشت» و «آن سوی خوب و بد» تمدن بورژوازی غرب را رد کرد و آن را منحط خواند. وی که یک مورالیست بود فرضیه انسانهای توانا (سوپرمن) را مطرح ساخت که بعدا مورد توجه نازیهای آلمان قرار گرفت و به آن استناد می کردند.
۱۹۴۶: هرمان گورینگ از مقامات برجسته دولت حزب نازی آلمان و نزدیکان هیتلر که در دادگاه فاتحان جنگ جهانی دوم به اعدام محکوم شده بود، چند ساعت پیش از اعدام شدن، در زندان با خوردن سم خودکشی کرد.
۱۹۶۵: میلیونها آمریکایی در این روز در شهرهای این کشور برضد ادامه جنگ ویتنام دست به راهپیمایی و اعتراض زدند. تظاهرکنندگان جنگ ویتنام را «غیر ضروری و مغایر قانون اساسی آمریکا» می خواندند. در جنگ ویتنام که در سال ۱۹۷۵ پایان یافت، آمریکا مطلقا پیروزی نداشت. آمریکا در این جنگ بیش از ۵۸ هزار کشته داد. عکس زیر، گوشه ای از تظاهرات ۱۵ اکتبر سال ۱۹۶۹ آمریکا را نشان می دهد:
۲۰۰۷: نتیجه یک سنجش افکار در آمریکا نشان داد که محبوبیت جورج دبلیو بوش به ۳۵ درصد کاهش یافته بود. علت، ادامه جنگ عراق، وضعیت نامعین افغانستان و رو به خرابی گذاردن اقتصاد گزارش شده بود.
