فهرست وقایع و رویدادهای تاریخی مهم ۲۱ مهر

۵۳۹پیش ازمیلاد:سیزدهم اکتبرسال ۵۳۹ پیش از میلاد، کوروش بزرگ بنیادگذار کشور ایران و نخستین شاه سراسری آن، بابل (بابیلونBabylon) را متصرف شد که دولت آن از زمان نبوکدنزر دومNebuchadnezzar (بخت النصر) راه ستمگری نسبت به مردم خود و ملل دیگر در پیش گرفته بود. ۱۳ اکتبر را «پروفسور بلیک» به استناد کتب دینی در دایره المعارف کلیسای مسیح درج کرده است و آن را کاملا دقیق می داند. تصرف قلمرو امپراتوری بابل به دست ارتش ایران ۲۹ اکتبر همین سال (۱۶ روز بعد) تکمیل شد و در همین روز (۲۹ اکتبر ۵۳۹ پیش از میلاد) اعلامیه تاریخی کوروش که از آن به عنوان نخستین «منشور ملل و حقوق انسان» نام برده می شود و سفالنبشته اش معروف به استوانه کوروش (عکس بالا) موجود است صادر شد. مورخان اروپایی برپایه محاسبات تقویم نگاران این قاره، ۱۲ اکتبر ۵۳۹ پیش از میلاد را روزی نوشته اند که کوروش وارد شهر بابل پایتخت یک امپراتوری به همین نام شده بود که قلمرو آن تا مدیترانه (لبنان امروز) امتداد داشت. (در این زمینه به مطالب ۱۲ اکتبر این سایت مراجعه شود).

۱۲۹۹ش:۲۱ مهر سال ۱۲۹۹ (۱۳ اکتبر ۱۹۲۰) ژنرال آیرونساید فرمانده تازه نظامیان تحت فرمان دولت انگلستان در ایران! وارد تهران شد. با ورود ژنرال آیرنساید به ایران مطالعه برای انجام کودتا و … آغاز شد که بعدا توسط ژنرال رضا خان فرمانده تیپ قزاق مستقر در قزوین انجام گرفت و …. طبق سازشنامه ۱۹۰۷ سن پترز بورگ، انگلستان و روسیه ایران را میان خود تقسیم کرده بودند و به خود! حق داده بودند که در منطقه نفود نیروی نظامی داشته باشند. پس از انقلاب بلشویکی روسیه، دولت انقلاب از دعاوی خود درقبال ایران صرفنظر کرد که دولت استعماری انگلستان با دادن رشوه نقدی به وثوق الدوله رئیس الوزراء وقت و دوتن از وزیرانش امضای قرار دادی را به ایران تحمیل کرد که به قرارداد ۹ اوت ۱۹۱۹ معروف است که اگر اجرا می شد دولت انگلستان عملا امور مالیه و ارتش ایران را هم به دست می گرفت و ایران به صورت یک کشور تحت الحمایه انگلستان در می آمد. اما، مجلس و ملت مخالفت کرد و لذا انگلستان بفکر کودتا افتاد و آیرونساید به تهران فرستاده شد و ….

۱۳۲۵ش: ۲۱مهر ماه در سال ۱۳۲۵ استان فارس باردیگر توسط عشایر منطقه نا امن شد. ناامنی این بار به دلیل گرفتاری دولت در قضیه آذربایجان و کردستان بود. تاریخ معاصر ایران نشان می دهد که تا اوایل دهه ۱۳۴۰، عشایر فارس از هر مشکل دولت و ضعف آن سوء استفاده می کردند.

تکفارس آی آر

در شورای امنیت، مصدق نفت را یک کالا و امری داخلی و آن شورا را دست ساز فاتحان جنگ جهانی دوم و حافظ منافع آنها خواند

۱۳ اکتبر ۱۹۵۱ جلسه شورای امنیت برای رسیدگی به شکایت انگلستان از ایران تشکیل جلسه داد و نماینده انگلستان در نطق خود گفت که مسئله نفت تنها مربوط به ایران نیست و نفت به دلیل نیاز عمومی به آن، یک مسئله جهانی است زیرا که تنها در چند کشور وجود دارد و برهم خوردن نظم استخراج و توزیع آن، صلح جهان را به مخاطره می افکند و به همین لحاظ است که دولت انگلستان موضوع ملی شدن نفت ایران را که تحت تاثیر تعصبات ملی و احساسات ناسیونالیستی ایرانیان صورت گرفته به این مرجع حافظ صلح (شورای امنیت) ارجاع کرده است و برای آسان شدن حل مسئله در پیشنهاد قبلی خود به شورا تجدید نظر کرده است.

دکتر مصدق رئیس دولت وقت که شخصا برای دفاع از حقوق ایران در این جلسه حضور یافته بود در پاسخ به نماینده انگلستان در نطقی به زبان فرانسه گفت:

نفت یک کالا و امری داخلی است و به شورای امنیت ارتباط ندارد. در مورد نفت، ایران مطالبه حقوق خود را کرده و نفتش را که یک ثروت و میراث ملی است از چنگ استثمارگر خارج ساخته تا از درآمد آن صنایع خود را توسعه دهد، ترقی کند و در رفاه بسربرد که مستحق آن است. ۵۰ سال بود که انگلستان این نفت را می برد. برای مثال: در سال ۱۹۴۸ (۱۳۲۷ و دو سال پیش از ملی شدن) تنها یک شصت و یکم از درآمد نفت نصیب ایران شده بود که یک ظلم است. انگلیسی ها حتی اجازه ندادند که ایرانیان در رشته نفت کارشناس شوند و نفت خود را اداره کنند و اینک ما از این بابت دچار مشکل هستیم. در خوزستان مردم ما با شکم گرسنه روی ذخایر نفت می خوابند. این یک بی انصافی تاریخی بود که به آن پایان دادیم. نقض حقوق ملل کوچکتر و استثمار توسط دول بزرگ است که باعث برهم خوردن صلح و امنیت جهان و انواع عصیان می شود و اگر شورای امنیت همچنان در دست این دول فاتح جنگ جهانی دوم قرار داشته باشد، معلوم نیست که بتواند صلح را که همانا احقاق حقوق ملل ضعیف است برقرار و حفظ کند. این دولتها این سازمان را بوجود آوردند تا از طریق بازوی اجرایی اش ـ شورای امنیت ـ منافع شان را حفظ کند. اگر یک دولت بزرگ عضو شورای امنیت که از امتیاز (حق وتو) برخوردار است بخواهد موضوعی را که در صلاحیت این شورا نیست، برای رسیدگی به آن قبولاند نظیر مورد مسئله جاری نفت ایران، در این صورت شورا چیزی جز یک آلت دست و یک ابزار برای مداخله در کشوری ضعیف و بپاخاسته و بی حق ساختن آن نخواهد بود و نخواهد توانست ماموریت حفظ صلح و امنیت درجهان را به انجام برساند. اگر اعمال نفوذ دولت های دارنده حق امتیاز (وتو) که این امتیاز را خودشان برای خود قائل شده اند ادامه یابد، اعتماد ملل بتدریج از شورای امنیت سلب خواهد شد، نسبت به آراء آن بی اعتناء خواهند شد و نظم در جهان پایدار نخواهد بود و …. دولتانگلستان اخیرا برخی صنایع داخلی خود را ملی کرد. چرا به شکایت معترضین به این عمل در شورای امنیت رسیدگی نمی شود؟!.

دکتر مصدق آنگاه به سابقه تاریخی مداخلات و ظلم دولت لندن نسبت به ایران که از دهه های یکم و دوم قرن ۱۹ آغاز شده بود اشاره کرد و در یک مورد گفت: دولت مسکو که مدتها رقیب استعماری انگلستان در ایران بود س از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷، همه امتیازات خود در ایران را لغو کرد ولی دولت انگلستان بیش از پیش به فشردن گلوی ما ادامه داده است، چرا؟. ما را که بپاخاسته ایم تا با چنگ و دندان از منافع، آزادی، استقلال و حاکمیت ملی مان دفاع کنیم با کشتی جنگی و چترباز تهدید می کند و ….

www.takfars.ir

دکتر مصدق در نطق خود پیش بینی کرد که وضعیت جهان از سال ۱۹۴۵ به این سوی تغییر کرده و دوره تاریخی تازه ای آغاز شده و در این دوره ملل حقوقشان را مطالبه خواهند کرد.

دکتر مصدق از نطق طولانی خود نتیجه گرفت که شورای امنیت صلاحیت مداخله در امور داخلی یک کشور را ندارد و مسئله نفت یک موضوع داخلی ایران است. با وجود این، ایران آماده هر گونه مذاکره منطقی و منصفانه و بر پایه حیثت و شئون برابر با دولت انگلستان در خارج از شورای امنیت است.

۱۳۳۳ش:۲۱ مهرماه سال ۱۳۳۳ محاکمه دومین دسته افسران کمونیست وابسته به حزب توده در دادگاه نظامی تهران آغاز شد. محاکمه دسته اول که همه آنها به اعدام محکوم شده بودند چند روز پیش از این پایان یافته بود و مرحله تجدید نظر طی می کرد.

۱۳۴۳ش: ۲۱مهر ۱۳۴۳ پارلمان ایران با تصویب ماده واحده ای مستشاران نظامی امریکا در ایران را مشمول مصونیت ها و معافیت های میثاق وین کرد. این اقدام تولید مخالفت و سر و صدای زیاد کرد.

۱۹۷۹م:امروز، ۱۳ اکتبر، سالگشت درگذشت «ربکا کلارکRebecca Clarke» آهنگساز بزرگ قرن بیستم انگلستان است که در سال ۱۹۷۹ در۹۳ سالگی فوت شد. وی تا ۹۰ سالگی آهنگ ساخت، موسیقی تدریس کرد و ویولن و ویول (ویولن بزرگتر) نواخت. ربکا در سال ۱۹۷۶ (۱۳۵۵ خورشیدی) فهرست بهترین ویولنیست های قرن بیستم جهان را (به قضاوت خودش) اعلام کرد که در این فهرست، نام موسیقیدان هایی چون پرویز یاحقی از ایران و مناهیم از آمریکا وجود داشت. وی گفته بود که نمی داند پرویز چه می کند و چه قریحه خاصی دارد که نوای سازش شیرین و گوش نواز و آرام بخش مغز است. او جانشین نخواهد داشت. این نوع هنر تنها اکتسابی نیست و با تمرین زیاد و تحصیل عاید هر فرد نمی شود.

۱۸۱۶م:سیزدهم اکتبر سالروز درگذشت «ژوزف آرتور کنت دو گوبینو Joseph Arthur Comte de Gobineau» فیلسوف، نویسنده و نژاد شناس فرانسوی است که در سال ۱۸۸۲ فوت شد. وی در نخستین دقایق بامداد ۱۴ اکتبر (درحقیقت ۱۳ اکتبر) ۱۸۱۶ به دنیا آمده و ۶۶ سال عمر کرده بود. به این ترتیب، گوبینو در همان روز از ماه اکتبر که به دنیا آمده بود ۶۶ سال بعد از این دنیا رفت. وی مدتی سفیر فرانسه در ایران بود و مطالعات عملی درباره نژادها را در وطن ما بعمل آورد. گوبینو می دانست که ایران در طول تاریخ خود بارها در معرض هجوم اقوام مختلف قرارداشته، از عرب تا مغول، و منطقه مناسبی برای ادامه مطالعات نژادشناسی اوست.

گوبینو معتقد بود که «نژاد» فرهنگ و تمدن را می سازد و پیشرفت ملل را باعث می شود. به باور او، نژاد آرین نسبت به نژادهای دیگر برتری هایی دارد و نمونه اش مدنیت ملل آرین نژاد اروپا از جمله آلمان و اسکاندیناوی است. هیتلر از این تفکر گوبینو بعدا استفاده و به آن استناد کرد.

گوبینو در مورد دولتها چنین ابراز عقیده کرده است: هر امپراتوری توسط یک فرد نیرومند و قاطع ساخته می شود ولی امپراتوری ها پس از مدتی به خودتخریبی می گرایند و عمرشان پایدار نیست زیرا که در طول زمان به خودخواهی، نخوت، زورگویی و سلطه گری روی می آورند. وی گفته است که وجود امپراتوری ها در جهان باعث عقب ماندگی ملل ضعیف تر و تحت سلطه می شود.

تک فارس

۱۹۴۵م:«هاگارد پوند» اندیشمند، خطیب، نویسنده و شاعر معروف قرن ۲۰ ایتالیا که به حکومت نخبگان و نوابغ یک جامعه بر آن و محدود بودن مرزهای آزادی فردی معتقد بود ۱۳ اکتبر سال ۱۹۴۵ پس از این که شنید دولت پس از جنگ در ایتالیا می خواهد بر اثر اصرار دولتهای فاتح اورا دستگیر و به جرم حمایت از حزب فاشیسم محاکمه کند و در جوّ آن زمان محکومیت او قطعی خواهد بود از وطن خود گریخت. وی ۱۳ سال از کشوری به کشور دیگر رفت و با برپاکردن مصاحبه های مطبوعاتی و ایراد نطق و دادن مقاله به روزنامه ها تلاش کرد تا ثابت کند که اگر نظرات فلسفی او با عقاید حزب فاشیسم حاکم بر ایتالیای آن زمان مطابقت داشته، گناه از او نبوده است. وی با دولت این حزب همکاری عملی نداشته بلکه مشابهت فکری بوده و داشتن یک فکر بخصوص و طرح آن نباید جرم محسوب شود. اگر کسی و یا دولتی مخالف یک فکر است باید آن را رد کند نه این که صاحب فکر را پیش از دست زدن به عمل بگیرد و مجازات کند.

این تلاشها، به علاوه ارسال چند نامه از سوی «هاگارد» به پارلمان ایتالیا سبب شد که کمیسیون امور قضایی این پارلمان بر یک لایحه قضایی که در جریان رسیدگی بود تبصره ای اضافه کند که عمل به یک فکر غیر قابل قبول جرم است، نه فکر و صاحب آن و با قانون شدن این تبصره، «هاگارد» به وطن بازگشت. وی در لحظه بازگشت به وطن پس از آن که خود را در حلقه محاصره خبرنگاران دید باز به دفاع از عقیده اش که آزادی فردی باید محدود باشد و اگر نوابغ و نخبگان حکومت کنند مشکلات از میان برداشته خواهد شد پرداخت و زدن این حرفها را تا پایان عمر، برغم این که بعضی ها عقاید وی را به عقاید هیتلر تشبیه می کردند و پاره ای از کشورها او را به خاک خود ممنوع الورود کرده بودند ادامه داد.

هاگارد در آخرین میز گردی که شرکت کرده بود گفت: اگر نوابغ و نخبگان بد هستند چرا مردم این همه تلاش می کنند که بهترین جرّاح شهر را برای عمل خود بیابند؟. سرنوشت فرد و کشور با هم فرق ندار؛ باید بهترین های جامعه برای نمایندگی انتخاب شوند و ….

۱۸۹۰م:«کنراد ریکتر» داستان نگار آمریکایی و نویسنده ناول های تاریخی ۱۳ اکتبر ۱۸۹۰ به دنیا آمد. درباره داستان نویسی او گفته اند: کنراد چنان می نویسد که خواننده گمان می کند که او خودش شاهد ماجرا و ناظر صحنه ها بوده است. وی در نوشتن داستانهایش حتی لهجه های محلی را عینا بکار می برد. کنراد پیش از نوشتن، درباره رسوم؛ عادات؛ فرهنگ و طرز زندگانی مردمی که داستان در میان ایشان اتفاق افتاده بود با توجه به زمان آن وسیعا مطالعه می کرد. او به همین جهت برنده جایزه پولیتزر و نیز ادبیات ملی شده بود. داستانهای معروف او «روشنی در جنگل»، «تریسی کرمول»، «دریای علف»، «آبهای رنوس» و … هستند.

۱۹۸۸م:۱۳ اکتبر ۱۹۸۸ نجیب محفوظ Naguib Mahfouz داستان نگار مصری برنده جایزه ادبی نوبل آن سال اعلام شد. وی نخستین نویسنده از منطقه خاور میانه بود که در طول قرن ۲۰ برنده این جایزه شده بود. خاورمیانه در قرون وسطا مهد ادبیات بود.

این بی توجهی کمیسیون نروژی تعیین برندگان جوائر به خاور میانه تاییدی دیگر بر رخنه سیاست و گروهای فشار بین المللی در این مسابقه هاست که نقض غرض بانی سوئدی آنهاست. توزیع این جوایز هنوز بر پایه ضوابطی قراردارد که جهان «کم آلوده» اواخر قرن ۱۹ در آن قرار داشت که یا از این همه هیاهو در باره آن باید کاسته شود و یا این که معیاری در نظر گرفته شود که عدالت و بی طرفی در انتخاب تامین گردد. در نیمه دهه ۱۹۶۰ به سازمان کشورهای غیرمتعهد پیشنهاد شده بود که تلاش کند در این ممالک یک و یا چند "آلفرد نوبل" اموال خودرا وقف چنین جوائزی کنند تا کار از انحصار متولیان جوائز نوبل که به چنگال سیاست افتاده اند خارج شود که پس از چندی صدای چنین تلاشی خاموش شد!. در اکتبر ۱۹۷۳ پس از این که «له دوک تو Le Duc Tho» ویتنامی جائزه صلح نوبل را که مشترکا به او و هنری کیسینجر داده شده بود رد کرد تلاش های دیگری برای از انحصار خارج ساختن چنین جوائزی مشاهده شد که این تلاش ها هم به نتیجه نرسید!. «له دوک تو» گفته بود: در این جهان هزاران تن هستند که بیشتر از او به صلح خدمت کرده اند و انتخاب او صرفا سیاسی و یا به خاطر تعدد گزارش های رسانه ای با ذکر نام وی بوده است و هنوز هم صلحی در ویتنام برقرار نشده است. به علاوه، چرا جایزه صلح باید «پول» باشد!. پیش از «له»، ژان پل سارتر فیلسوف فرانسوی به همان دلایل جائزه نوبل را نپذیرفته بود.

۱۹۹۰م:«له» که در ۱۹۹۰ و ۷۹ سالگی درگذشت در دهه ۱۹۳۰ از موسسان حزب کمونیست متحده شبه جزیره هندوچین بود و به همین سبب جمعا ۱۱ سال از عمر خودرا در زندان فرانسویان از دست داد. وی بعدا به جنبش "ویت مین" برای جنگ با استعمار فرانسه پیوست و سپس مبارزه برضد آمریکا در جنوب ویتنام را آغاز کرد ولی از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۳ درمذاکرات آشگار و سرّی با کیسینجر مشاور وقت کاخ سفید واشنگتن که در پاریس انجام می شد شرکت کرد که سرانجام (در سال ۱۹۷۵) به حل مسئله ویتنام انجامید.

محفوظ که در سال ۱۹۸۸ برنده جایزه ادبی نوبل شد بسال ۱۹۱۱ در قاهره به دنیا آمده و از ۲۸ سالگی کار نوشتن داستان را آغاز کرده و تا زمان برنده شدن جایزه ۳۲ داستان بلند و ۱۳ مجموعه داستان کوتاه منتشر کرده بود.

T A K F A R S

۲۰۰۸م:اعلام پیروزی دو جرّاح آلمانی (Dr.Christoph Hoehnke و Dr. Edgar Biemer) در هشتم اکتبر ۲۰۰۸ در پیوند دست، چهار دهه پس از پیوند قلب، صفحه دیگری بر تاریخ دانش پزشکی افزود. این دو جراح در ژوئیه ۲۰۰۸ با ۱۵ ساعت عمل، دو دست تازه در بدن یک کشاورز ۵۴ ساله آلمانی پیوند زدند که پس از دو ماه و ۱۳ روز، هشتم اکتبر ۲۰۰۸ در مصاحبه مطبوعاتی آنان حضور یافته و هر دو دست پیوندی خود را بکار انداخت. وی که «کارل مرکKarl Merk» نام دارد گفت که شش سال پیش هنگام برداشت محصول در منطقه «باواریا» با ماشین کومباین، هر دو دستش از شانه قطع شد.

دوجراح که دست های فردی دیگر را در بدن کارل پیوند زده اند گفتند که دو سال طول خواهد کشید تا دست های تازه کارل بمانند دستهای خودش هرکاری را انجام دهند. این نخستین بار در جهان بوده است که هر دو دست یک فرد پیوند زده شده اند. در عکس زیر کارل مرک با دستهای پیوندی اش دیده می شود.

۲۱۱۳۳۵م: مهر ماه ۱۳۳۵ شورای دانشگاه تهران با ایجاد رشته روزنامه نگاری در این دانشگاه موافقت کرد. این نخستین بار بود که چنین تصمیمی گرفته می شد. این رشته چند سال بعد برای دوره چهار ساله خود دانشجو پذیرفت و چند سال بعد هم تعطیل شد، زیرا عذر آورده شده بود که برای استخدام فارغ التحصیلان این رشته، به حد کافی نشریه وجود ندارد! و دانشگاه نمی خواهد که داوطلبان صرفا به خاطر دریافت مدرک لیسانس وارد آن شوند و پس از فراغت از تحصیل به شغل و پیشه دیگری بپردازند و در نتیجه هرچه را که درباره روزنامه نگاری آموخته اند بفراموشی بسپارند و نقض غرض شود.

نگاهی به تاریخ ایران در قرن جاری هجری خورشیدی نشان می دهد که دولتها از این که هر اهل حرفه بخواهد نشریه منتشر کند بیمناک بوده اند و با راههای مختلف سد ایجاد کرده اند و ….

بااینکه ایران دهها سال پیش از این دارای روزنامه شده بود تا سال ۱۳۳۵ (۱۹۵۵) برنامه آموزش روزنامه نگاری نداشت. نخستین دوره آموزش روزنامه نگاری را موسسه اطلاعات در خرداد ۱۳۳۵ هجری خورشیدی دایر کرد. سپس دانشگاه تهران دو دوره آموزش روزنامه نگاری کوتاه مدت برای روزنامه نگاران شاغل وقت دایر کرد که در آنها منحصرا دو استاد امریکایی تدریس می کردند. سپس دانشکده وابسته به موسسه کیهان دوره روزنامه نگاری دایر کرد و ….

آموزش روزنامه نگاری در ایران به دلیل کمبود مدرسان واجد شرایط لازم، نداشتن برنامه های درسی مدرن، عدم انتخاب دانشجو بر پایه درست (عدم توجه به استعداد حرفه ای و …)، فقد پرکتیکوم در طول تحصیلات روزنامه نگاری و نبودن نشریه کافی جهت اشتغال پس از فراغت از تحصیل، پیشرفت چشمگیر نداشته است و بسیاری از دانشجویان این رشته به دلیل این که در امتحان ورودی دانشگاهها موفق به ورود به رشته دیگر نشده اند، آن را برگزیده اند. از آنجا که روزنامه نگاری، یک رشته تجربی است ( نه کاملا آکادمیک) در کشورهای پیشرفته، مدرسان این رشته از میان کسانی انتخاب می شوند که ضمن احراز شرایط تدریس، سالها عملا کار روزنامه نگاری کرده باشند.

۴۵م:کلادیوس claudius امپراتور روم که جزایرغرب اروپا را به نام پسرش بریتانیکوس «بریتانیا» نام نهاد ۱۳ اکتبر سال ۵۴ میلادی پس از خوردن غذای قارچ درگذشت و ناپسری او «نرون» بر جایش تکیه زد. تعمدی بودن مرگ کلادیوس که بریتانیا را به طور کامل ضمیمه قلمرو روم کرده بود به درستی روشن نیست. به احتمال زیاد زنش «آگریپینا agrippina» که مادر نرون از شوهری دیگر بود او را پیش از این که بریتانیکوس را به عنوان جانشین خود به سنای روم معرفی کند با خوراندن قارچ سمی مسموم کرده بود. نرون پس از امپراتور شدن مادرش را اعدام کرد تا این معامله را با او نکند!.

کلادیوس دوسال پیش از مردن در صدد تصرف ارمنستان که می دانست ایران از آن دفاع خواهد کرد بر آمده بود. پس از رسیدن این خبر به تیسفون، مهستان (سنای ایران) بلاش را که فردی شایسته بود به شاهی ایران برگزید و بلاش چند روز بعد برادر خود تیرداد را به عنوان شاه ارمنستان تعیین کرد و آماده جنگ با کلادیوس شد. کلادیوس خود را برای جنگ با ایران آماده می کرد که مسموم شد و در گذشت.

تک فارس www.takfars.ir

۱۸۹۸م:ویلهلم دوم قیصر آلمان ۱۳ اکتبر ۱۸۹۸ حمایت کامل خود را از دولت عثمانی اعلام داشت. قیصر در اکتبر این سال به دعوت عبدالحمید دوم سلطان وقت عثمانی وارد خاور میانه شده و از سوریه و فلسطین دیدن کرده بود. این دو سرزمین تا آخرین سال جنگ جهانی اول از مستملکات عثمانی بودند که بعدا میان انگلستان و فرانسه قسمت شدند. دولت عثمانی از متحدان آلمان در جنگ جهانی اول بود.

۲۰۰۳م:طبق یک آمار رسمی منتشره در ۱۲ اکتبر ۲۰۰۳ در واشنگتن، در آن سال ۴۷ میلیون تن از اتباع بالای ۵ سال تمام آمریکا در خانه و میان خانواده به زبانی غیر از انگلیسی سخن می گفتند که بالاترین رقم آن، مربوط به اسپانیایی زبانها بود که بالای ۵ ساله ها یشان ۲۸ میلیون و ۱۰۱ هزار نفر بودند و پس از ایشان چینی ها با ۲ میلیون و ۲۲ هزار، فرانسویان یک میلیون و ششصد و ۴۴ هزار، آلمانیان تازه وارد به آمریکا یک میلیون و ۴۰۰ هزار ، فیلیپینی ها یک میلیون و ۲۲۵ هزار، ایتالیاییها و ویتنامی ها هر کدام بیش از یک میلیون، کره ای ها نزدیک به یک میلیون، روسها (که عمدتا در دهه ۱۹۹۰ مهاجرت کرده بودند) ۷۰۷ هزار، لهستانی های تازه وارد ۶۷۰ هزار، و متکلمین ۳۱ زبان دیگر. در توضیح این آمار آمده بود که جز چینی ها و لاتین ها (اسپانیایی زبانها) مابقی این افراد در سه دهه آخر قرن ۲۰ به ایالات متحده مهاجرت کرده بودند.

آمار مربوط به سال ۲۰۰۷ نشان می دهد که بسیاری از روسهای مهاجر به ایالات متحده به کشور خود بازگشته و یا تصمیم به بازگشتن گرفته اند زیرا وضعیت اقتصاد روسیه بهبود کامل یافته است.

۲۰۰۳م:بیل شومیکر shoemaker ـ مردی به طول ۱۵۰ سانتیمتر ـ که عنوان سوارکار افسانه ای قرن ۲۰ به دست آورده بود۱۲ اکتبر ۲۰۰۳ در ۷۲ سالگی درگذشت.

او که در تکزاس به دنیا آمده بود از ۱۸ سالگی وارد دنیای اسبدوانی شده بود و در طول چهار دهه در هشت هزار و ۸۳۳ مسابقه در سراسر جهان شرکت کرده بود. او در بیشتر مسابقه های مهم، اول و یا دوم می شد و جمع جوایز نقدی را که دریافت داشته بود بیش از یکصد میلیون دلار بود که قبلا سابقه نداشت.

شومیکر در پایان چهلمین سال سوارکاری، خود را بازنشسته کرده بود تا از آن پس کار آموزش سوارکاران و نیز تربیت اسب برای مسابقه را برعهده گیرد که در سال ۱۹۹۱ در کالیفرنیا در یک حادثه رانندگی مجروح و فلج شد. با وجود این، با ویلچر به محل کار می رفت و به آموزش می پرداخت.

او شاید نخستین فرد باشد که گفت: این که می گویید «اسب عربی» درست نیست، عربها هم این اسب شکیل و پرطاقت را از ایرانیان به دست آورده اند. او در آخرین مصاحبه خود گفته بود که اسب خیلی زود سوار خود و مقصود او را درک و به وی در رسیدن به مقصود کمک می کند. اسب حیوانی است مستحق احترام .

ایرانیان تنها مردمی بودند که اسبان جنگی پیر را رها نمی ساختند بلکه آنها را بازنشسته و هزینه نگهداریشان را که در دفاع از وطن شریک آنان بودند تامین می کردند و املاک فراوانی برای تامین این هزینه وقف شده بود.

۲۰۰۵م:ساعت ۹ بامداد ۱۲ اکتبر ۲۰۰۵ به وقت محلی، طبق برنامه ای که درست دو سال پیش از آن اعلام شده بود موشک «راهپیمایی طولانی» ماهواره چین به نام Shenzhou با دو سرنشین به نام های نیNei چهل و یک ساله و فیFei چهل سال – هردو خلبان جنگنده در ارتش آزادیبخش خلق را در مدار زمین قرارداد که به مدت پنج روز کره زمین را دور زدند. دو سال پیش از این رویداد، چین نخستین فضا نورد را در مدار زمین قرار داده بود. گفته شده است که برنامه های بعدی فضایی چین عبارتند از: قدم زدن فضانورد در فضا در سال ۲۰۰۸، فرستادن انسان چینی به ماه و سپس سیارات منظومه شمسی (بدون ذکر تاریخ انجام) .

تکفارس

دو فضا نورد چینی که پرواز آنان مستقیما از تلویزیونها پخش شد خونسرد و شاد به نظر می رسیدند و بیشتر اوقات سرگرم مرور کردن شرح کارهایی بودند که باید در طول سفر انجام می دادند.

«ون» نخست وزیر چین که در مراسم صعود موشک «راهپیمایی طولانی» حضور داشت گفته بود که پیشرفت های فضایی، ملت ما را شاد می کند و آنان را به آینده وطن امیدوار می سازد و نشاط می بخشد. نه تنها در داخل چین، بلکه چینی ها در سراسر جهان از این که سرزمین نیاکان مشترک به چنین پیشرفت هایی نائل می شود غرق در سرور خواهند بود. ما این پیشرفت ها را با شتابی بیشتر دنبال می کنیم تا برای ملت مان غرور بیافرینیم. «ون» در همین مراسم ابراز اطمینان کرده بود که درآمد متوسط هر چینی ظرف پنج سال آینده (تا سال ۲۰۱۰) دو برابر شود.

صنایع فضایی چین پس از بازگشت دکترQian Xuesen دانشمند فضایی چینی تبار از آمریکا به وطن نیاکان در سال ۱۹۵۵ آغاز بکار کرد. وی که برای آمریکا مطالعات موشکی و فضایی انجام می داد، از آن پس دانش خود را در خدمت چین قرارداد و نتیجه اش موشک ها و ماهواره هایی است که در چین ساخته شده است. این دانشمند چینی با اقدام سال ۱۹۵۵ خود به عنوان یکی از بزرگترین میهندوستان کره زمین مورد تحسین و ستایش قرار گرفته است.

سازمان فضایی چین طبق برنامه ای که در ۱۲ اکتبر ۲۰۰۵ اعلام کرده بود در سپتامبر ۲۰۰۸ سه فضانورد را در مدار زمین قرارداد که یکی از آنان بیست و نهم سپتامبر در فضا قدم زد

۲۰۰۵م:دهم اکتبر ۲۰۰۵ در مراسمی در شهر نیویورک با حضور ۷۰۰ مقام و شخصیت به بانو «انجلینا جولیAngelina Jolie » بازیگر فیلم های سینمایی که از چند سال پیش قسمتی از وقت خود را صرف کمک به انسانهای نیازمند کرده است جایزه انساندوستی داده شد. وی قبلا عنوان «سفیر حسن نیت سازمان ملل» را به خاطر کمک به آوارگان و نیازمندان کامبوجی، اتیوپیایی و سایر مناطق نیازمند به دست آورده بود. انجلینا که برای نیازمندان کمک جمع آوری و به آنان می رساند دو کودک رهاشده کامبوجی و اتیوپیایی را به فرزند خواندگی پذیرفته است.

۱۷۹۲: جورج واشنگتن کلنگ ساختن کاخ سفید را در محل فعلی آن بر زمین زد. این کاخ پس از تکمیل ساختمان، از سال ۱۸۱۸ مورد استفاده سران فدراسیون آمریکا (ایالات متحده) قرار گرفت. تا سال ۱۹۰۱، این کاخ "ساختمان قوه مجریه" نام داشت که از ۱۲ اکتبر این سال طبق بخشنامه تئودور روزولت به "کاخ سفید" تغییر نام یافت.

۱۸۴۳: سازمان یهودیان B’nai B’rith در نیویورک تاسیس شد.

۱۸۶۰: نخستین عکس هوائی گرفته شد. این عکس از داخل یک بالن با دوربین دستی برداشته شد.

takfars.ir

۱۹۱۸: در پی کناره گیری طلعت پاشا، عثمانی از جنگ جهانی اول خارج شد. این جنگ که در عین حال به عمر امپراتوری های عثمانی و اتریش پایان داد و به بلشویکهای روسیه کمک کرد تا انقلاب کنند، یک ماه بعد در یازدهم نوامبر ۱۹۱۸ پایان یافت.

۱۹۲۲: دولت یونان که به دلایل تاریخی در صدد ضمیمه ساختن مناطق اطراف دریای مرمره به خاک خود برآمده بود و با استفاده از شکست عثمانی در جنگ جهانی اول و نبود یک دولت حاکم در استانبول ،به این مناطق نیرو فرستاده بود چون قدرتهای بزرگ اروپایی ( فاتحان جنگ ) را در کنار خود ندید و بعلاوه در برابر خود ژنرال مصطفی کمال پاشا را که برای نجات باقیمانده عثمانی قدم به میدان نهاده بود مشاهده کرد اعلام داشت که آماده مصالحه است و اندکی بعد جنگ طرفین یایان یافت.

۱۹۲۳: شهر آنکارا واقع در آناتولی پایتخت جمهوری تازه تاسیس ترکیه اعلام شد. به این ترتیب شهر استانبول (قسطنطنیه) پس از ۱۶ قرن، مقام خود به عنوان پایتخت و صحنه قدرت را ازدست داد.

۱۹۳۱: دولت اسپانیا سیاست جدائی کلیسا از دولت را اعلام داشت و برای نخستین بار پس از مسیحی شدن اسپانیایی ها ، همان راهی را در پیش گرفت که ۱۴ دهه پیش از آن اصلی از قانون اساسی ایالات متحده شده بود.

۱۹۳۶: استالین ۱۵ هواپیمای نظامی به کمک جمهوری خواهان اسپانیا که با فرانکوی سلطنت طلب می جنگیدند فرستاد.

۱۹۶۷: دولت مصر دولت واشنگتن را متهم کرد که در جریان جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل به اسرائیلی ها اطلاعات نظامی داده بود تا بتوانند نیروی هوایی مصر را شکست دهند و برای این منظور در آبهای مدیترانه و در نزدیکی ساحل مصر کشتی جاسوسی مستقر ساخته بود.

۱۹۷۲: یک هواپیمای مسافربر حامل اعضای یک تیم ورزشی در کوههای آند سقوط کرد، بیشتر سرنشینان آن زنده ماندند ولی به علت تاخیر در رسیدن کمک، از گرسنگی مجبور شدند گوشت مردگان را بخورند و این ماجرا سوژه چند کتاب و فیلم سینمایی شده و روانشناسان برپایه آن نظرات خود را تکمیل کرده اند.

۱۹۸۱: حسنی مبارک رئیس جمهوری مصر شد و این مقام را تا به امروزحفظ کرده است که پاره ای از تحلیلگران گفته اند که چه فرقی میان ریاست جمهوری طولانی با سلطنت؟!.

۱۹۸۳: نخستین کمپانی سلفون (موبایل) در آمریکا آغاز بکار کرد. برخلاف ایران، دریافت سلفون در آمریکا و بسیاری از کشورهای دیگر نیاز به خرید امتیاز و ودیعه و … ندارد و برای داشتن آن، کمپانی ها جایزه هم می دهند و در روزهای ملی و تعطیلات آخر هفته استفاده از آنها برای تماس با نقاط دور دست (لانگ دیستنس) رایگان است.

۱۹۸۸: گورباچف که سیاست های او به انهدام شوروی و بلوک شرق و عقب نشینی کمونیسم انجامید اعلام داشت که به جای مزارع اشتراکی ، اراضی زراعی را باید به کشاورزان اجاره داد که تنها تصمیم منطقی او تلقی شده است.

تک فارس آی آر

۱۹۹۹: سنای آمریکا پیشنهاد پیوستن این کشور به پیمان منع کامل آزمایش های اتمی (C.T.B.T) را که در سپتامبر ۱۹۹۶ در مقر سازمان ملل توسط ۷۱ کشور امضاء شده بود رد کرد.