آیا همسر من معتاد شده است و راهکارهای حل این مشکل

در چنین مواقعی چه باید بکنیم تا نتیجه بهتری بگیریم و همسرمان را که درگیر بیماری وابستگی شده به سوی درمان و بازگشت به زندگی شیرین همیشگی سوق دهیم

اگر اهل دقت باشید و حواستان به زندگی و همسرتان باشد خدای ناکرده ممکن است یک روز بیاید که یک سری رفتارهای عجیب و غریب از همسرتان ببینید؛ رفتارهایی که تا پیش از این در همسرتان وجود نداشت و به تازگی و کم کم بروز کرده اند. چنین نشانه هایی به خصوص اگر تکرار شوند و دلیل پزشکی خاصی هم نداشته باشند معمولا خبر ناگواری برای زندگی شما به حساب می آیند و احتمالا همسر شما دچار اعتیاد شده است. سرخ شدن طولانی مدت چشم ها، نگاه های مات طولانی، نامفهوم شدن سبک صحبت کردن، کم توجهی به نظافت شخصی، نشانه های متعدد تزریق روی بدن، بی قراری زیاد، احساس بوی ناخوشایند و عجیب از لباس ها، پیداکردن سوزن و سنجاق های سیاه شده، قاشق خمیده و دود گرفته و ورق آلومینیومی دود زده، لوله های خالی خودکار در مکان های خاص، طولانی شدن زمان حضور در حمام و دستشویی و خواب آلودگی و چرت زدن، برخی نشانه های جسمی و ظاهری ابتلا به اعتیاد هستند. گوشه گیری و بی تفاوتی نسبت به خانواده، کاهش اعتماد به نفس و خویشتنداری و رفتارهای تکانشی و لحظه ای عصبی، تغییرات شدید در عادت های غذاخوردن، مثل پرخوری یا بی اشتهایی شدید، ضعف در تصمیم گیری و بی مسئولیتی در رفتارها و نداشتن تمرکز و فراموشی هم از نشانه های رفتاری ابتلا به اعتیاد هستند. البته باید دقت کنید که صرف به وجود آمدن یکی از این نشانه ها به معنی اعتیاد همسرتان به مواد مخدر نیست و ممکن است در اثر یک بیماری جسمی یا ابتلا به افسردگی، برخی از این نشانه ها بروز کند. اما اگر بروز نشانه ها طولانی شد و چند نشانه در کنار هم دیده شدند باید بیشتر حواستان را جمع کنید و احتمال اعتیاد را بدهید.

فرار یا قرار؟

۲ باور اصلی اشتباه درباره اعتیاد وجود دارد؛ اول اینکه اکثر افراد، فرد معتاد را به جای اینکه بیماری ببینند که نیاز به درمان و مراقبت دارد، مجرم درنظر می گیرند و باور دوم اینکه افراد تصور میکنند اعتیاد درمان و راه علاجی ندارد و با بازشدن پای آن به زندگی، روزگار آن خانواده حتما سیاه خواهد شد. واقعیت اما بر خلاف این باورهاست؛ اولا باور مجرم بودن فرد معتاد برای افرادی است که امکان تأمین هزینه های مالی مصرف مواد را ندارند و به ناچار به راه های خلاف تأمین مالی روی می آورند ولی بسیاری از افراد بسیار شریف و محترم هستند که هرچند متأسفانه به این بیماری مبتلا شده اند اما هیچ جرمی را مرتکب نمی شوند. نکته دیگر اینکه این روزها افراد زیادی هستند که با روش های مختلف اعتیادشان را کنترل و حتی درمان کرده اند و به زندگی عادی بازگشته اند. پس این مهم است که شما در این برهه حساس از زندگیتان ابتدا باورهای غلط را دور بریزید و منطقی تصمیم بگیرید و بعد هم تصمیم درست بگیرید. فرار کردن و جمع کردن چمدان و رفتن از خانه، یا بیرون انداختن و طرد همسر مبتلا به اعتیاد راه خوبی به نظر نمی رسد و بیشتر پاک کردن صورت مسئله و فرار است؛ فراری که زندگی شما را متلاشی خواهد کرد و به راه بی بازگشتی خواهد کشاند و همسرتان را هم به ورطه نابودی خواهد برد. راه دیگری هم وجود دارد؛ اینکه بمانید. همراهی کنید، تدبیر کنید و زندگیتان را از سرازیری سقوط به اوج محبت و دوستی برگردانید. این مسیر، ناهموار و سنگلاخی است اما غیرقابل عبور نه. با یک تصمیم محکم، توکل به خدا و استقامت، امید برای پیروزی کم نیست؛ بسم الله.

محبت و همراهی

تکفارس آی آر

کاملا قابل درک است که شما نگرانید، سردرگمید، نگران آینده زندگی تان هستید و حتی گیج شده اید که چه کاری باید انجام دهید. این را ولی مطمئن باشید که بدترین کاری که در این موقعیت می توانید بکنید این است که همسرتان را مورد شماتت و سرزنش قرار دهید یا از او دور شوید و قهر و دلخوری در رابطه زناشویی تان به وجود بیاورید. نخستین قدمی که باید بردارید این است که مثل افرادی که دچار بیماری شده اند و دارودرمانی میکنند شما درمان همسرتان را از روش محبت درمانی آغاز کنید؛ بیش از پیش به او محبت کنید. ابراز علاقه و توجه نشان دهید و رابطه تان را صمیمی و گرم نگه دارید. در گام بعدی در موقعیتی مناسب و هنگامی که همسرتان حال و احوال خوبی دارد، با او صحبت کنید و بگویید که از اعتیاد او اطلاع دارید و تأکید کنید که در هر شرایطی در کنار او خواهید بود. دقت کنید اینجا جایی است که شما قرار است همراهی و پشتیبانی خودتان را به او اثبات کنید و نباید حرفی از درمان و مسیر ترک اعتیاد بزنید. با اینکه کار سختی است اما در گام اول می توانید تحت شرایطی خاص (یعنی عدم اطلاع فرزندان و خانواده) از او بخواهید که برای مصرف مواد از خانه خارج نشود و فقط در محیط خاصی از خانه، مثلا بالکن، یا حیاط خلوت یا… مصرف موادش را انجام دهد. البته این کار نباید در فضای اصلی خانه اتفاق بیفتد و بهتر است در یک جای حاشیه ای باشد. مزیت چنین رفتاری این است که شما همسرتان را در کنار خود نگه می دارید و جلوی وابسته شدن او به دوستی های نامناسبی که در وعده های مصرف مواد اتفاق می افتد را می گیرید و این کار به فرایند درمان او در آینده کمک خواهد کرد.

ترغیب به درمان

ممکن است بعضی با خود بگویند نباید فرصت را از دست داد و پیش از آنکه بیماری اعتیاد در جان همسرم ریشه کند باید هر چه سریع تر مشغول فرایند درمان و ترک مواد شود. این اما چندان طرز فکر صحیحی نیست. همسر شما احتمالا مدت هاست که گام های ابتدایی وابستگی به مصرف مواد را طی کرده و از زمان طلایی وابسته نشدن او به مواد گذشته است. این زمان معمولا خیلی پیش از بروز نشانه های قابل توجه برای خانواده اتفاق می افتد و کم پیش می آید که خانواده در آن زمان طلایی متوجه اعتیاد فرد شود. نکته مهم اما در فرایند درمان اعتیاد این است که فرد مبتلا، با انگیزه درونی و میل و رغبت و امیدواری وارد فرایند درمانی شود. پس مدتی به همسرتان زمان بدهید و او را از پشتیبانی و همراهی خود مطمئن کنید. بعد به او پیشنهاد کنید که برای آسیب ندیدن زندگی خانوادگی تان بهتر است با یک مشاور مشورت کنید و به این بهانه او را نزد یک روانشناس خبره در زمینه اعتیاد ببرید و از او بخواهید انگیزه لازم برای درمان را در همسرتان ایجاد کند.باز هم می گویم تلاش برای درمان سریع و با عجله معمولا منتهی به شکست می شود. همه توانایی های همسرانه تان را برای ترغیب همسرتان به کار بگیرید اما عجله نداشته باشید و بگذارید همسرتان از لحاظ ذهنی برای پیوستن به فرایند درمان اقناع شود.

چه درمانی را انتخاب کنید؟

اینکه شما و همسرتان چه روش درمانی ای را انتخاب کنید تا حدود زیادی بستگی به شخصیت روانشناختی همسرتان، نوع مواد مصرفی، مدت زمان و سابقه مصرف دارد. روش های درمانی مختلفی از قبیل درمان های نگهدارنده با متادون و بوپره نورفین یا روش های پشتیبانی و حمایت جمعی یا حضور در کمپ های ترک اعتیاد و یا حتی مراجعه به روانپزشک و استفاده از داروهای روانپزشکی و یا درمان های روانشناختی جمعی وجود دارد که جزئیات آن در این متن نمی گنجد و بهتر است آن را از مشاور و روانشناس پیگیری کنید اما هر روش درمانی ای را که انتخاب کردید، یک نکته را فراموش نکنید، اعتیاد یک بیماری مزمن طولانی مدت است که طی زمانی طولانی ریشه های آن در فرد به وجود آمده و باعث ابتلای فرد به اعتیادشده و حالا درمان آن هم فرایندی مستمر، ادامه دار و طولانی خواهد بود. هر کدام از روش های درمان را که در پیش بگیرید باید بدانید که همانند فردی که مبتلا به بیماری فشارخون یا دیابت می شود و باید تا پایان زندگی مراقبت های خاص خود را پیگیری کند، اعتیاد هم بیماری مزمنی است که درمان و مراقبت از آن و پشتیبانی شما به عنوان همسر باید تا پایان زندگی فرد ادامه داشته باشد و در غیراین صورت محکوم به شکست است.

www.takfars.ir

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است حتما با مشاور مربوطه یا پزشک متخصص مشورت کنید. اطلاعات بیشتر